همه با دیدن کپک روی نان، فورا آن را دور می‌ریزند. کپک نوعی قارچ است که در محیط اطراف ما وجود دارد. کپک با نشستن روی نان از مواد غذایی موجود در نان مثل نشاسته، قند و املاح مصرف کرده و شروع به رشد و تکثیر می‌کند.
آیا کپک نان با کپک غذا‌های دیگر متفاوت است؟
اولین دانشمندی که مزایای کپک نان را کشف کرد، الکساندر فلمینگ دانشمند اسکاتلندی بود که از طریق مزارع باکتریایی در بریتانیا متوجه شد که باکتری‌های موجود در هوا به دلیل قارچ پنی سیلیم که مسئول ایجاد کپک در غذاهاست، می‌میرند و به دنبال این اتفاق پنی سیلین کشف و کارآمدی خود را برای درمان بیماری‌ها ثابت کرد.
یکی از مزایای کپک نان در نتیجه وجود قارچ پنی سیلیوم این است که از آنتی بیوتیک پنی سیلیوم معروف به پنی سیلین استخراج می‌شود. پنی سیلین کشف شده از کپک نان برای درمان بیماری‌هایی مانند دیفتری و سوزاک و برخی بیماری‌های جنسی مانند سفلیس و نیز برای درمان بیماری ذات الریه و سل و درمان باکتری‌هایی که بر استخوان‌ها و مفاصل تأثیر می‌گذارند مانند گانگرن استفاده می‌شود.
الکساندر فلمینگ کشف کرد که پنی سیلیوم به از بین بردن میکروب‌های اطراف ما در هوا و غذا‌ها کمک می‌کند. فلمینگ می‌خواست با انجام آزمایش بر روی یک قطعه نان کپک زده و قرار دادن آن در یک لوله، این نتیجه را تأیید کند. گفته می‌شود که مصریان باستان از یک تکه نان در اطراف زخم‌ها برای بهبود سریع آن استفاده می‌کردند.
کپک نان توسط مصریان باستان برای درمان مشکلات گوارشی و بیماری‌های معده مورد استفاده قرار می‌گرفت. کپک نان همچنین به درمان عفونت‌های باکتریایی کمک می‌کند، زیرا باکتری‌ها را به طور کامل از بین می‌برد و قارچ کپک پنی سیلیوم وارد صنایع غذایی مانند پنیر راکفورت و پنیر آبی می‌شود. این به این دلیل است که میکروب‌ها را می‌کشد و به پنیر طعم و بو می‌دهد.
یکی از مضرات کپک نان این است که ممکن است حاوی قارچ‌های دیگر باشد. به همین دلیل دستگاه‌هایی در آزمایشگاه‌های پزشکی در دانشگاه‌ها و کالج‌های کشاورزی وجود دارد که قارچ‌ها را تشخیص داده و تعیین می‌کنند که آیا نان دارای میکروب است یا خیر.
