درمان‌های دارویی جدید کووید-۱۹ در افق است، اما آیا اهمیت خواهند داشت؟
با باقی ماندن موارد جدید کووید-۱۹ در سطح بالا در آمریکا، درمان‌های دارویی جدیدی که ممکن است به افرادی که به بیماری تنفسی مبتلا می‌شوند کمک کند تا از بیماری‌های جدی دور بمانند، توجه بیشتری را به خود جلب کرده‌اند.
سازمان جهانی بهداشت اخیرا کوکتل دارویی آنتی بادی ساخته شده توسط Regeneron Pharmaceuticals را تایید کرده است، دارویی ترکیبی که به طور گسترده‌ای برای تقویت بیماران مبتلا با تزریق آنتی بادی‌های طراحی شده برای مبارزه با کووید مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ و قرص ضد ویروسی جدیدی که می‌تواند روزانه مصرف شود، موسوم به مولنوپیراویر، به عنوان راهی برای متوقف کردن بیماری کووید در مراحل اولیه مورد مطالعه قرار می‌گیرد.
چندین متخصص می‌گویند در حالی که این درمان‌ها برای کووید با پیشگیری از بیماری‌های شدید در بسیاری از بیماران به افزایش منابع بیمارستانی کمک کرده است، اما با چالش‌های متعددی در زمینه تولید و اثر بخشی روبه رو هستند.
براندون دیونه، استادیار بالینی داروسازی و علوم سیستم‌های بهداشتی در آمریکا می‌گوید: این چالش ویروس‌های تنفسی است، ایجاد یک ضد ویروس خوب برای آن‌ها دشوار و انگیزه چندانی در بازار برای پیگیری این درمان ها وجود ندارد.
درمان‌های کووید به چند دسته تقسیم می‌شوند: درمان آنتی بادی که از آنتی بادی‌های تولید شده در آزمایشگاه برای جلوگیری از تکثیر ویروس استفاده می‌کند. داروهای ضد ویروسی که به طور خاص ذرات ویروسی را هدف گرفته و می‌کشند؛ و کورتیکواستروئید‌ها که می‌توانند به کاهش پاسخ التهابی بدن به عفونت کمک کنند.
دیون می‌گوید، درمان‌های آنتی بادی مانند Regeneron، که کازیرییماب و ایمدیماب را در یک «کوکتل آنتی بادی مونوکلونال» ترکیب می‌کند، در کاهش بستری شدن کووید-۱۹ موثر است، اگرچه باید در اوایل دوره بیماری استفاده شود. بر اساس داده‌های منتشر شده در روز چهارشنبه در مجله پزشکی نیوانگلند، کوکتل دارویی همچنین به رفع علائم کووید و کاهش بار ویروسی در بیماران کمک کرده است؛ و برخی از بیمارستان‌های ماساچوست از این درمان حمایت کرده و گفته‌اند که این دارو به نجات جان افراد در طول موج تابستان کمک کرده است. اما ایالت‌ها در شرایط کمبود عرضه مداوم، استفاده از آن را فقط برای بیماران پرخطر، به ویژه افراد واکسینه نشده محدود کرده‌اند. حدود ۷۰ درصد از عرضه ملی داروهای آنتی بادی به ایالت‌هایی رسیده است که در ماه‌های اخیر بیشترین آسیب را دیده‌اند.
علاوه بر این، زمان درمان به طور عمده هم در استفاده از درمان‌های آنتی بادی مونوکلونال و هم در داروهای ضد ویروسی با نتایج مرتبط است. منصور امیجی، استاد برجسته دانشگاه علوم داروسازی و مهندسی شیمی می‌گوید نگرانی در مورد میزان موثر بودن این درمان‌ها در برابر یک ویروس در حال تکامل وجود دارد؛ همانطور که در مورد واکسن‌ها، درمان‌های دارویی دارای برخی از انواع ویروسی هستند که در ابتدا در برابر آن آزمایش شده بودند.
امیجی می‌افزاید: ویروس در حال تکامل است. در حال تلاش برای مقاومت است، هم از نظر واکسن و هم از نظر دارو؛ بنابراین به طور بالقوه این نگرانی وجود دارد که هم آنتی بادی‌ها و هم این داروهای [ضد ویروسی] در درازمدت چندان موثر نباشند.
به گفته او تحقیق و توسعه در زمینه درمان‌های دارویی جدید در حال انجام است، اما تنها با سرعت سرمایه گذاری که به دلیل تمرکز بر واکسن‌ها عقب مانده است. امیجی امیدوار است که تغییر کند و تاکید دارد که درمان‌های جدید همچنین می‌تواند به کاهش یا جلوگیری از علائم در اصطلاح «مسافران طولانی» کمک کند، وضعیتی که با علائم طولانی مدت کووید مشخص می‌شود که می‌تواند تا یک سوم مبتلایان را تحت تاثیر قرار دهد.
رمدسیویر یک داروی جدید نیست. امیجی که در اصل برای درمان هپاتیت C توسعه یافته بود، می‌گوید این درمان سال‌ها متوقف شده بود تا اینکه برای مقابله با کووید مجددا مورد استفاده قرار گیرد. این دارو برای استفاده گسترده در نظر گرفته نشده است و فقط می‌تواند به صورت داخل وریدی تجویز شود، بنابراین افرادی که می‌توانند از آن استفاده کنند، محدودتر می‌شود.
درمان‌های آنتی بادی مونوکلونال نیز به صورت داخل وریدی تجویز می‌شود. به نظر متخصصان، هر دو نوع درمان در مراحل آخر پیشرفت بیماری تاثیری چندانی روی بیماران ندارند.
در آن زمان از داروهای مختلف استروئیدی استفاده می‌شود که دیون می‌گوید خطر مرگ و میر دارد. چشم انداز قرص مولنوپیراویر یک پیشرفت امیدوار کننده است، زیرا می‌تواند در خارج از بیمارستان مورد استفاده قرار گیرد و گزینه‌های درمانی را برای بسیاری از افراد افزایش دهد. اما دیون می‌گوید تمام درمان‌های دارویی تاکنون در مقایسه با اثرات قریب به اتفاق واکسن‌ها به طور متوسط موثر بوده است، آن‌ها نقش دارند، اما واکسیناسیون مهمترین چیز در اینجاست.
