تیم ملی فوتبال ایران بعد از برگزاری دو دیدار رسمی مقابل سوریه و عراق در انتخابی جام جهانی، چند پله در رنکینگ فیفا صعود کرد و به لطف شکست بد موقع ژاپن مقابل عراق، جایگاه نخست آسیا را به دست آورد.
یوزهای ایران که بعد از جام ملت‌های آسیا در سال ۹۷، صدر جدول رده‌بندی آسیا را به ژاپن واگذار کرده بودند، در یک عملیات جالب توجه و به لطف پیروزی های متوالی تیم ملی زیر نظر اسکوچیچ، به سلطه یک ساله و نیمه ژاپن پایان بخشیدند. از طرفی تیم ملی اکنون در رده بیست و دوم جهان قرار دارد و می‌تواند با ادامه این روند رو به رشد و درخشان، به جمع ۲۰ تیم برتر جهان صعود کند.
اگرچه رنکینگ جهانی به جز قرعه‌کشی‌ها در تعیین وضعیت و کیفیت تیم‌ها تاثیر چندانی ندارد اما برای کشورهایی که در حلقه تیم های مدعی و درجه یک جهان نیستند، همیشه می تواند فاکتوری مهم برای محاسبه عملکرد آن دوره لقب بگیرد.
اعلام رنکینگ غیر رسمی از سوی سایت‌های فوتبالی جهان، بهانه‌ای شد تا بهترین جایگاه تیم‌ملی در دوران سرمربیگری کی‌روش و برانکو با تیم ملی را هم مرور کنیم و ببینیم شاگردان اسکوچیچ چقدر تا بهترین رکورد تاریخ فوتبال ایران فاصله دارند.
* اسکوچیچ در ۹ بازی، به ۸ سال تلاش کی‌روش رسید!
قرار گرفتن تیم ملی با اسکوچیچ در رتبه بیست و دوم جهان به معنی شکسته شدن رکورد کارلوس کی‌روش در تیم ملی فوتبال است و مرد کروات حالا در جایگاهی قرار دارد که سرمربی پرتغالی در هشت سال سرمربیگری با تیم ملی به آن رسیده بود.
البته نباید این نکته را هم نادیده گرفت که اسکوچیچ تیم ملی را در حدود رتبه ۳۰ جهان تحویل گرفت اما هنگام سرمربیگری کی‌روش، تیم ملی در جایگاه ۵۰ تا ۶۰ جهان قرار داشت.
در هر حال اسکوچیچ توانست با رساندن تیم ملی به رتبه بیست و دوم جهان، مهر تاییدی بر روند رو به رشد تیمش بزند و از حالا خودش را برای رسیدن به رکورد تاریخی برانکو ایوانکوویچ آماده کند.
* هفت پله تا رکورد برانکو با تیم ملی
جایگاه کنونی تیم ملی، تهدیدی هم برای رکورد برانکو ایوانکوویچ محسوب می‌شود که در آستانه حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، تیم ملی را تا رتبه پانزدهم جهان رسانده بود و ایران بالاتر از کشورهایی مانند سوئد، اروگوئه، دانمارک، یونان، کرواسی، لهستان، کلمبیا، کاستاریکا، روسیه، رومانی، پاراگوئه، اوکراین، ساحل عاج و بلغارستان قرار داشت.
در جولای سال ۲۰۰۵، رنکینگ فیفا، برای مردم ایران یک اتفاق تاریخی را رقم زد. تیم ملی پس از موفقیت در صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ و کسب پیروزی‌های متوالی با برانکو در مرحله مقدماتی، به طور مشترک با ایرلند در رده پانزدهم رنکینگ فیفا گرفت و پایین تر از ایتالیای رده چهاردهمی بود که قهرمان جهان شد!
در آن مقطع قدرت‌های فوتبال جهان حال و روز کنونی را نداشتند و به طور مثال تیم ملی بلژیک، صدرنشین مطلق جهان، در رده ۵۰ دنیا قرار داشت. داستان وقتی جالب تر می شود که ایران در ژوئن سال ۲۰۰۵ در رتبه هفدهم قرار گرفت و آلمان، تیم ۲۱ جهان بود!
البته رسیدن تیم ملی به رده پانزدهم جهان به هیچ وجه کار آسانی نیست چرا که همین الان تیم اسکوچیچ در رده بندی جهان از تیم پانزدهم یعنی کلمبیا حدود ۱۰۰ امتیاز عقب است و به نظر نمی‌رسد با پیروزی در همه هشت بازی آینده خود در مسیر جام جهانی به این رکورد دست یابد.
ایسنا
