«تیم ملی در نخستین بازی‌اش در مرحله انتخابی جام جهانی، با نتیجه یک بر صفر سوریه را شکست داد و با توجه به تساوی ۲ دیدار دیگر گروه، از همین ابتدای کار با رقبا فاصله امتیازی ایجاد کرد. با این حال نمایش ملی‌پوشان آن‌قدرها تماشایی و چشم‌نواز نبود و این مسئله باعث شده برخی‌ها نسبت به صدرنشین گروه نامهربان باشند. در آستانه بازی دوم با عراق، حجم انتقادها کمی بیش از حد معمول است و بعضا غیر منطقی هم به نظر می‌رسد. دلایلی وجود دارد که نشان می‌دهد حتی پیروزی با همین کیفیت را هم می‌توان ارزشمند دانست و به خالق آن احترام گذاشت.
۱. در هر مسابقه مرحله انتخابی جام جهانی بیشترین چیزی که اهمیت دارد کسب سه امتیاز است. شما حتی اگر بهترین فوتبال ممکن را بازی کنید و برنده نباشید، کسی قدردان‌تان نخواهد بود. به عنوان مثال سال ۲۰۱۴ اتفاق جالبی در دو بازی رفت و برگشت بین ایران و ازبکستان رخ داد. در بازی رفت آنها بهتر بودند و ما بردیم. در بازی برگشت ما بهتر بودیم و آنها بردند. بعد از پیروزی تیم ملی کارلوس کی‌روش تبدیل به پادشاه تاکتیک‌ها شد و بعد از شکست همین تیم، مربی پرتغالی را به باد انتقاد گرفتند. بنابراین مهم‌ترین مسئله نتیجه بود که به دست آمد؛ هر چند انصافا شرایط بازی هم طوری نبود که بشود گفت سوریه بهتر از ایران بازی کرد.
۲. همیشه نخستین مسابقات هر تورنمنت در فضای خاصی برگزار می‌شوند. بسیاری از تیم‌ها در این گام نخست غافلگیر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به کره جنوبی و ژاپن اشاره کرد. دو غول شرقی آسیا که برابر عراق و عمان متوقف شدند. ژاپن که اصلا باخت و اساسا خوب هم بازی نکرد. پس پیروزی تیم ملی در گام نخست اتفاق مهم و مبارکی بود. بیش از حد سخت نگیرید!
۳. بدون اردو، بدون تمرین، بدون سرمربی و مربی مبتلا به کرونا، بدون فضای حمایتی و احساسی پیرامون تیم ملی و ... برد برابر سوریه در چنین شرایطی به دست آمد. حتی خود مهدی طارمی هم قبل از بازی شاکی بود که چرا خبری از فضای خاص مرحله قبلی نیست. ما چرا باید انتظاری بیش از این از تیم ملی می‌داشتیم؟
۴. اگر سوریه رقیب آسانی بود، در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ دست کم یکی از دو بازی رفت و برگشت را از این تیم می‌بردیم. به یاد بیاورید که آنها در پلی‌آف اول جام جهانی چطور تا آخرین نفس با استرالیا جنگیدند.
۵. صدالبته غیبت برخی بازیکنان کلیدی هم اثر خودش را گذاشته بود. همین سردار آزمون که یکی از منتقدان نمایش ضعیف تیم ملی بود، اگر محروم نبود می‌توانست به کمک این تیم بیاید. با این حال غیبت او حتی به کیفیت مهدی طارمی هم ضربه زد. احسان حاج‌صفی هم مهره مؤثری بود که در این بازی به دلیل مصدومیت غیبت داشت و در دیدار برابر عراق هم غایب خواهد بود. موقع نقدکردن، خوب است این نکات را هم ببینیم.»
همشهری
