ستارهشناسان در تحقيقات خود دريافتند كه برخي از اين ستارگان در طول عمر خود با شدتي بيش از ده هزار برابر خورشيد منظومه شمسي در حال درخشش هستند.
آنها معتقدند ستارگان با وجود تفاوتهايي كه با هم دارند در تبديل هيدروژن به هليم و توليد انرژي هستهاي با يكديگر مشترك هستند و همين چشمه پايان ناپذير انرژي به ستارهها كمك ميكند تا عمري بسيار طولاني داشته و دهها ميليارد سال عمر كنند.