«در یکی از مسابقات معوقه لیگ برتر فوتبال، فولاد موفق شد یک بر صفر گل‌گهر سیرجان را شکست دهد. برای خیلی از تماشاچیان این بازی اما چندان عجیب نبود که تک گل مسابقه را علیرضا حقیقی به تیم حریف هدیه داده باشد. دروازه‌بان گل‌گهر روی مهار یک توپ ساده ارسالی دچار اشتباه شد و بعد به شکلی ناشیانه مهاجم حریف را سرنگون کرد. لوسیانو پریرا هم از روی نقطه پنالتی گل سه امتیاز بازی را زد.
به این ترتیب جواد نکونام پس از تحمل سه شکست و کسب دو تساوی مقابل تیم‌های قلعه‌نویی، این بار مچ استاد سابقش را خواباند. همه تلخکامی‌های امیر اما محدود به این مقدار نیست؛ چرا که با این شکست روند رو به رشد گل‌گهر هم متوقف شد. تیم سیرجانی اخیرا با چند نتیجه خوب موفق شده بود خودش را به رده چهارم جدول برساند. آنها با ۳۲ امتیاز رویای کسب سهمیه آسیایی داشتند اما پای این تیم بد جایی لغزید و به رقیبی امتیاز داد که خودش هم بخت کسب سهمیه دارد.
امسال گل‌گهر بیش از هر چیز دیگری از اشتباهات عجیب علیرضا حقیقی لطمه خورده؛ از بازی با پیکان که او روی اوت دستی‌های مشهور نادر محمدی گل به خودی زد تا دیدار با استقلال که اقدامش برای دریبل‌زدن ارسلان مطهری سرآغاز یک شکست تلخ برای تیمش بود. او حتی هفته‌ها نیمکت‌نشین هم شد اما گویا قرار نیست کیفیت کار علیرضا در سیرجان بهتر شود. اشتباه او برابر فولاد واقعا ناامیدکننده بود. هفت سال بعد از حضور ناگهانی علیرضا حقیقی به عنوان دروازه‌بان اول تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۴، گویا او هنوز از حال و هوای آن بازی‌ها بیرون نیامده است. فراموشش کن علیرضا! هفت سال گذشته و شما در ۳۳ سالگی به‌ندرت توانستی کسی را در مورد توانایی‌های فنی‌ات متقاعد کنی.»
دنیای اقتصاد
