در یک قیاس کلی، تیم‌های ایرانی به لحاظ داشتن شرایط و امکانات رفاهی و تمرینی نسبت به تیم‌های عربی منطقه مانند قطر، امارات و عربستان در شرایط کاملا آماتوری به سر می‌برند و مقایسه بازیکنان خارجی تیم‌ها هم گویای این است که دست برتر از آن تیم‌های متمول عربی است.
در چنین شرایط نابرابری که تیم‌های حریف از نظر تمرینی و همینطور نیروی انسانی خارجی در وضعیت بهتری هستند، محدودیت‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا علیه فوتبال ایران که بعضا به علت ناتوانی و سوء مدیریت مدیران داخلی است، باعث شده تیم‌ها و نمایندگان ایران از تیم ملی تا تیم‌های باشگاهی به لحاظ حمایت‌های مادی اوضاع چندان مناسبی نداشته باشند.
با این وجود، نتایج تقابل‌های تیم‌های ایرانی با همین تیم‌های عربی گویای این است که در همین شرایط نابرابر، باز هم اوضاع به نفع نمایندگان ایران است.
وجود استعداد ذاتی در ساق پای فوتبالیست‌های ایرانی توانسته سنگینی کفه ترازو در بخش حمایت‌های لوجستیکی را جبران کند و در نتیجه رویارویی با نمایندگان ایران در آسیا به کابوس تیم‌های عربی تبدیل شود.
نمایش فوق‌العاده فولاد مقابل العین امارات و برتری مطلق تیم‌های ایرانی در دور پلی آف لیگ قهرمانان در ادوار گذشته، دو نایب قهرمانی پرسپولیس در آسیا - با غلبه بر تیم‌های تا دندان مسلح با وجود از دست رفتن میزبانی‌ها و نبود منابع انسانی خارجی و شرایط تمرینی مناسب - دست کمی از حماسه‌آفرینی ندارد.
با شروع لیگ قهرمانان آسیا که به صورت متمرکز در کشورهای مختلف برگزار خواهد شد، علاقه‌مندان فوتبال ایران امیدوارند در فصل جدید این رقابت‌ها نیز تیم‌های پرسپولیس، تراکتور، استقلال و فولاد در مرحله گروهی با نمایشی دلپذیر، بر رقبای خود غلبه کنند.
در فوتبالی که از دست رفتن میزبانی ها و همینطور زیرساخت‌های فرسوده توی ذوق مخاطب می‌زند، به جز استعداد و تکنیک ذاتی فوتبالیست‌ها و اراده تیم‌ها برای غلبه بر رقبای خود در میدان‌های دشوار، چیز دیگری برای دلخوشی مخاطب باقی نمانده و همچنان از کیلومترها دورتر، نگاه‌ها به حماسه آفرینی این چهار تیم و بازیکنان ایرانی دوخته شده است تا سنگینی کفه ترازو همچنان به نفع ایران باشد.
ایسنا
