پروتئین‌های سنبله به تنهایی می‌توانند باعث ایجاد ابهام در مغز شوند. از آنجا که پروتئین سنبله وارد مغز می‌شود، ویروس نیز احتمالاً به مغز منتقل می‌شود.
شواهد متعددی نشان داده اند که افراد مبتلا به کووید ۱۹ دچار مشکلات شناختی نظیر سردرگمی و احساس خستگی می‌شوند. محققان دریافتند کروناویروس همانند بسیاری از ویروس‌های دیگر، می‌تواند وارد مغز شود.
پروتئین سنبله که اغلب به آن پروتئین S۱ گفته می‌شود، تعیین می‌کند که ویروس به کدام سلول وارد شود.
«ویلیام بنکس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، در این باره می‌گوید: «پروتئین های پیونددهنده مانند S۱ معمولاً به دلیل جدا شدن از ویروس و ایجاد التهاب، به خودی خود باعث آسیب می‌شوند. پروتیئن S۱ احتمالاً موجب آزادشدن سیتوکین ها و محصولات التهابی در مغز می‌شود.»
در چرخه علوم، به التهاب شدید ناشی از عفونت کووید ۱۹، توفان سیتوکینی گفته می‌شود. در این حالت، سیستم ایمنی به منظور نابودی ویروس، بیش از حد فعالیت می‌کند. فرد آلوده به ویروس دچار مشکلات شناختی و احساس خستگی و کسالت می‌شود.
تیم تحقیق قبلاً این واکنش را در مورد ویروس HIV مشاهده کرده بود.
به گفته بنکس، «پروتئین S۱ در کروناویروس و پروتئین gp ۱۲۰ در HIV-۱ عملکرد مشابهی دارند. هر دو از جنس گلیکوپروتئین ها هستند، پروتئین‌هایی که قندهای زیادی روی خود دارند. هر دو این پروتئین‌ها همانند دست و بازو ویروس‌های خود عمل می‌کنند و به سایر گیرنده‌ها می‌چسبند. هر دو از سد مغز-خون عبور می‌کنند و S۱ مانند gp۱۲۰ احتمالاً برای بافت‌های مغزی سمی است.»
مهر
