حرکت چراغ خاموش مدیران ورزشی باعث شده تا کمتر رسانه و فردی از روند مالی و مدیریتی آنها باخبر باشد. معمولا اطلاعاتی در نحوه هزینه‌کرد فدراسیون‌ها در بحث‌های مالی وجود ندارد و رسانه‌ها در بهترین حالت می‌توانند به اعلام میزان دریافتی فدراسیون‌ها از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بدون اطلاعاتی از نحوه هزینه‌کرد آن، بپردازند. این در حالی است که فساد و شفافیت، رابطهای معکوس دارند و هر چه شفافیت‌ها افزایش یابد فساد با کاهش همراه خواهد بود.
در این بین کمیته ملی المپیک تا حدودی آغازگرمسیر شفافیت بود و میزان پرداختی به فدراسیون‌های ورزشی را روی سایت این کمیته قرار داد و امید است تا در آینده‌ای نزدیک، چگونگی هزینه‌کرد آن قسمت از بودجه کمیته که به فدراسیون‌های ورزشی تخصیص داده نشده نیز شفاف‌سازی شود تا الگویی برای سایر فدراسیون‌های ورزشی باشد. صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک چندی پیش در این‌باره به خبرگزاری تسنیم گفته بود: اساسا معتقدم در ورزش امر محرمانه نداریم و همه قراردادها، منابع مالی داخلی، خارجی، دولتی و اسپانسرها باید شفاف در اختیار افکار عمومی باشد. در صورت شفاف‌سازی امکان سالم‌سازی وجود دارد. همه فدراسیون‌های ۵۳گانه می‌بایست تمام منابع ورودی و خروجی خود را شفاف نمایند و به اطلاع افکار عمومی و رسانه‌ها برسانند در غیر این صورت به مردم و رسانه‌ها حق بدهید که دچار ابهام و بی‌اعتمادی شوند. اگر شاهد شفاف‌سازی‌ها نباشیم ورزش و فوتبال حیاط‌خلوت دلالان و کاسبان خواهد شد.
کمیته ملی المپیک همچنین چند روز پیش و پس از واریز بخش پایانی بودجه سال ۹۹ فدراسیون‌های ورزشی مانند روالی که در این سال‌ها در پیش داشته است، لیست پرداختی خود را منتشر کرد. بعد از آغاز این مسیر توسط کمیته ملی المپیک، فدراسیون گلف به‌عنوان نخستین فدراسیون پیش‌قدم شد تا گزارش‌های مالی خود را روی سایت فدراسیون قرار بدهد اما بعد از آن شاهد این اتفاق از سوی فدراسیون دیگری نبودیم و بعضا در برخی از فدراسیون‌ها شاهدیم که مجامع به‌گونه‌ای برگزار می‌شود که خبرنگاران در آن حاضر نباشند و از گزارشات مالی بی‌اطلاع بمانند.
گاهی اوقات هم مشاهده می‌شود که اعضای مجمع یک فدراسیون پیش از قرائت گزارش مالی، آن را تأیید می‌کنند و در برخی موارد هم گزارشی پرابهام خوانده می‌شود و با سر و صدای مسئولان آن رشته و شلوغ‌کاری در جلسه، از این موضوع مهم به‌سادگی عبور می‌شود.
واقعیت این است که هرچقدر کارها شفاف‌تر پیش برود جامعه اعتماد بیشتری پیدا می‌کند. قدرت در ذات خود فسادآوراست و اگر شفافیت نباشد فساد گسترده‌تر و با لایه‌های پنهانی بیشتری خود را نشان خواهد داد. اینکه گفته شود یک سازمان، نهاد یا فدراسیون که ردیف بودجه مشخصی دارد، چگونه پول‌ها را هزینه کرده، کمترین و ابتدایی‌ترین حق افرادی است که آن رشته با ورزش را دنبال می‌کنند؛ حقی که در بیشتر مواقع افراد با سؤال پرسیدن درباره آن، متهم به حاشیه‌سازی می‌شوند.
هرچه قدر فدراسیون‌ها در جهت شفاف‌سازی مالی گام بردارند، میزان هزینه‌کردهای آنها معلوم خواهد شد و می‌توان در مورد میزان فعالیت آنها درست اظهارنظر کرد.
امیدواریم فدراسیون‌ها در جهت توسعه فرهنگ شفاف‌سازی پیش‌قدم باشند و بدانند که حلقه گمشده ورزش ایران و خیلی از حوزه‌های دیگر، شفافیت در تمام زمینه‌ها از جمله مسائل مالی است.
عدم شفافیت در مسائل مالی می‌تواند بیانگر بسیاری از اتفاقات باشد و نشان دهد آن فدراسیون یا نهاد ورزشی از اعلام اطلاعات هراس دارند و اینجاست که باید ریشه این هراس از شفاف‌سازی را پیگیری کرد.
«رسالت»
