بیژن ذوالفقارنسب، پیشکسوت فوتبال ایران درباره این فصل لیگ برتر اظهار کرد: لیگ امسال دیر شروع شد و به خاطر شیوع بیماری کرونا به دو قسمت تقسیم شد و اثرات مخربی را روی فوتبال ما گذاشت. مراکز علمی-پزشکی هم در ایران و هم در دنیا غافلگیر شدند. مجبور شدیم قرنطینه شویم و از خانه بیرون نیاییم. تجمع کردن ممنوع شد. ورزش گروهی نیاز به تجمع و همبستگی دارد. این توصیه‌ها باعث منزوی شدن بازیکنان شد. امسال به هیچ وجه سال خوبی برای جامعه، ورزش و فوتبال ما نبود. البته در تمام دنیا این مشکلات بود اما در اروپا خیلی زود بر اساس هوشیاری و امکانات پزشکی حداقل مشکلات نصیب ورزشکاران شد.
او ادامه داد: باشگاه‌های اروپایی خیلی زود توانستند شرایط مناسبی را برای ورزشکاران فراهم کنند و مسابقات‌شان را خیلی زود بدون تماشاگر شروع کردند. اکثر کشورهای اروپایی مسابقات‌شان را تمام کردند و الان هم برای فصل بعد سازماندهی و برنامه‌ریزی می‌کنند. لیگ ملت‌های اروپا هم از دیشب شروع شد. این‌ها بر اساس برنامه و پروتکل‌های پزشکی معتبر کار می‌کنند و بدون هیچ ریسکی به محیط و شرایط اطمینان کامل دارند. درست است که مشکلات مالی برایشان ایجاد شده اما شرایط خوبی برای تمرین کردن و برگزاری مسابقه دارند. پروازهای اختصاصی دارند و بازیکنان در اتاق‌های جدا اسکان دارند. این‌ها پشتوانه اقتصادی قوی می‌خواهد که متاسفانه ما از این کیفیت برخوردار نیستیم.
ذوالفقارنسب درباره تغییرات زیادی که این فصل در کادر فنی، مدیریت و بازیکنان تیم‌ها صورت گرفت هم بیان کرد: فکر می‌کنم این نتیجه بی‌ثباتی عملکرد مدیران است. مدیران باشگاه‌های ما بدون اطلاعات و شناخت کافی و بدون مطالعات قوی مربی و بازیکن جذب می‌کنند. بعضی از مربیان امسال در طول یک فصل با سه تیم همکاری کردند. شما چنین چیزی را در هیچ جایی از دنیا نمی‌بینید. این ناشی از شناخت نداشتن مدیرانی است که مسئولیت باشگاه‌ها را می‌پذیرند و بعد از چند هفته خودشان هم پشیمان می‌شوند و تیم‌شان مشکلات فزاینده پیدا می‌کند. تنها راهی هم که پیدا می‌کنند تغییر مربی و بازیکنان است. همه این کارها عواقب زیان‌آور مالی برای باشگاه‌ها دارد. یک باشگاهی که سه بار در طول فصل سرمربی‌اش را تغییر می‌دهد باید سه بار هزینه کند. در صورتی که اگر یک مربی را با شناخت و امکانات موجود در باشگاه جذب کنند می‌توانند با هزینه معقول فصل را به پایان برسانند. در کنار این‌ها از گوشه و کنار درباره فسادهای ایجاد شده در فوتبال می‌شنویم. چند سالی است که چهره ناخوشایند فوتبال را به وضوح می‌بینیم.
او درباره قانون جذب مربی و بازیکنان خارجی در فوتبال ایران هم اظهار کرد: با کمال تاسف باید گفت که خیلی از مربیان صاحب سبک و حتی درجه دوی بین‌المللی به فوتبال ما نمی‌آیند. فضای مجازی به گونه‌ای است که کشورها را به هم نزدیک کرده و این مربیان از فوتبال ما اطلاعات کسب می‌کنند. این همه بدهی و شکایت از طرف مربیان و بازیکنان خارجی در خارج از کشور به گوش این‌ها می‌رسد. مورد دوم این است باید برای مربیان خوب داخلی فرصت ایجاد کنیم. مربیان خوبی که تحصیل کرده هستند و دوره‌های مربی‌گری را گذرانده‌اند. البته اگر فضا و جو مسابقات ما متعادل شود. در فوتبال ما یک مربی را با یک برد به عرش می‌برند و با یک نتیجه تساوی یا باخت رفتارهای بدی با او می‌شود. فدراسیون فوتبال حتما اهدافی دارد که تصمیم گرفته مربیان خارجی به ایران نیایند. قیمت ارز هم طوری است که باید این قانون وجود داشته باشد. این تصمیم در بخش بازیکنان هم خوب است چون اولا در هر صورت بازیکنان خوب به ایران نمی‌آیند. این می‌تواند گام مثبتی برای مربیان داخلی و جوان و بازیکنان باشد. بازیکنان ایرانی می‌توانند جایگزین بازیکنان درجه ۳ و ۴ خارجی شوند.
ذوالفقارنسب در پاسخ به این پرسش که آیا این قانون موجب افزایش قیمت بی‌رویه بازیکنان و مربیان داخلی می‌شود یا خیر توضیح داد: این مشکل بازیکن و مربی نیست. بحث مدیریت است و باید با شناخت درست بازیکن و مربی جذب شوند و تعهداتشان را عملی کنند. یعنی همزمان با اجرای این قانون باید ساز و کاری ایجاد شود که با دلالی برای بازیکنان و مربیان داخلی هم برخورد شود. یک مدتی فدراسیون فوتبال یک بخشی برای رسیدگی به این امور داشت. باید یک نظارت اصولی وجود داشته باشد و با هر بی‌اخلاقی بلافاصله کارگروه نظارتی دخالت کند.
پیشکسوت فوتبال ایران درباره نواقص فوتبال ایران در بخش‌های سمعی و بصری مثل کیفیت دوربین‌های تلویزیونی و گزارشگران و همچنین افزایش تبلیغات دور زمین هم، گفت: این‌ها مطمئنا روی کیفیت فوتبال تاثیر می‌گذارد. من به این موارد چیزهای دیگری هم اضافه می‌کنم. وضعیت کیفی ورزشگاه‌ها هم مناسب نیست. در ورزشگاه‌ها جای مناسبی نیست که تماشاگران قبل و بین بازی بتوانند در آن‌جا دوستان‌شان را ملاقات کنند یا نوشیدنی بنوشند و چیزی میل کنند. در همه جای دنیا این چیزها وجود دارند. چنین وضعیتی در نهایت باعث ایجاد بی‌نظمی می‌شود. تماشاگر باید در ورزشگاه تفریح کند و روحیه‌اش عوض شود ولی الان در ورزشگاه‌های ما همه در فضاهای نامناسب می‌نشینند و امکاناتی در اختیارشان نیست و فقط چند لیدر شعار می‌دهند و بقیه هم باید تکرار کنند. خیلی‌ها به ورزشگاه می‌روند و خسته، فرسوده و ناراضی برمی‌گردند. همچنین برای پخش باید از دوربین‌های روز دنیا استفاده شود و گزارشگران هم دوره‌های کافی را ببینند و اطلاعات‌شان را زیاد کنند. همه این‌ها در بهبود کیفیت فوتبال در ایران تاثیرگذار است.
ایسنا
