حدود ده سال از فعالیت مراکز مشاوره شغلی و کاریابی در استان کرمان می‌گذرد؛ تعجب‌آور است که هنوز این مراکز نتوانسته‌اند نقشی که باید، از خود نشان بدهند!
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کویر، از زمان تاسیس مراکز مشاوره شغلی و کاریابی‌ها، قرار بود این دفاتر، بنگاه‌هایی جستجوگر باشند برای یافتن شغل و برآورده کردن آرزوی درصد زیادی از افراد جامعه به خصوص جوانترها؛ مشاوره بدهند به کارفرما و کارجو و این دو گروه را هدایت کنند.
اکنون اما، چندان نقش پررنگی از فعالیت این دفاتر نمی‌بینیم؛ همین که شرکت‌ها برای پیدا کردن نیرویی که مد نظرشان هست، سراغ روزنامه‌ها رفته و آگهی استخدام‌شان را به روزنامه‌ها می‌دهند با وجود این‌که اگر از طریق دفاتر کاریابی‌ها این کار را انجام دهند، از معافیت بیمه‌ای هم بهره‌مند می‌شوند همین‌که افراد جویای کار، دیگر چندان رغبتی ندارند به این مراکز مراجعه کنند و ترجیح می‌دهند یا دست به دامان دوستان و آشنایان بشوند یا در حسرت نداشتن پارتی، بیکار بمانند و همین‌که اکثر کاریابی‌ها در آستانۀ ورشکستگی هستند؛ یعنی هنوز این مراکز نتوانسته‌اند نقشی را که باید، از خود نشان بدهند.
هم‌اکنون در کل استان کرمان حدود 20 مرکز کاریابی فعال است که از این تعداد، هشت دفتر در شهر کرمان فعال است. در خوش بینانه‌ترین حالت، هر دفتر کاریابی در ماه، 50 تا 60 نفر را معرفی می‌کند به کارفرمایانی که متقاضی نیرو هستند؛ این تعداد از بین حدود 100 نفری انتخاب می‌شوند که ثبت‌نام می‌کنند! البته این اتفاق برای همه این دفاتر رخ نمی‌دهد و بیش‌تر این مراکز در آستانه ورشکستگی هستند و می‌گویند اگر یک‌سری از اختیارات به ما داده نشود، ادامۀ فعالیت چندان تضمین شده نیست.
این مسئله را "زهره جعفرخانی" نایب رییس انجمن صنفی کاریابی‌های استان کرمان نیز تایید کرده و می‌گوید: یکی از مشکلات اصلی ما در حال حاضر، بی اطلاعی کارفرمایان از عملکرد کاریابی‌ها و مزایایی است که از این طریق برای آنها در نظر گرفته می‌شود.
وی اکنون باید به این سوال پاسخ دهد که چرا این همه نارضایتی از کاریابی‌ها در بین کارجویان رخنه کرده؟ چرا دیگر کسی از کارجویان رغبتی برای مراجعه به کاریابی‌ها را ندارد؟ چرا بسیاری از مراجعه‌کنندگان به این مراکز می‌گویند بعد از ثبت‌نامم، هنوز یک‌بار هم با من تماس نگرفته‌اند؟ چرا برخی دیگر می‌گویند مرا به جایی معرفی می‌کنند که اصلاً با رشته تحصیلی‌ام همخوانی ندارد؟ چرا گفته می‌شود کاریابی‌ها فقط متقاضیان منشی‌گری و آشپزی و کارهایی از این دست را می‌توانند به کار می‌گمارند؟ و... اصلاً، چرا کارفرمایان حاضرند آگهی استخدام‌شان را روی در و دیوار بزنند یا به روزنامه‌ها بدهند، اما به این دفاتر نمی‌آیند؟
جعفرخانی نیز به بعضی از این مسایل اذعان داشته و در پاسخ به این سوالات، بیان می‌کند: طبق قانون، کارفرمایانی که نیرویشان را از طریق دفاتر کاریابی تامین کنند، از معافیت‌های بیمه‌ای بهره‌مند می‌شوند اما این ابزار تشویقی قانونی نتوانسته آنها را به این سمت سوق بدهد.
وی دلیل این مسئله را بی‌اطلاعی کارفرمایان از عملکرد کاریابی‌ها عنوان و اظهار می‌کند: این در حالی است کارفرمایانی که به ما مراجعه می‌کنند، از این‌که به جای یک نفر، 10 تا 15 نفر به آنها معرفی و شرایط برای انتخاب آنها فراهم می‌شود بسیار راضی هستند.
جعفرخانی می‌افزاید: وضعیت درآمدی این مراکز اما به حدی نیست که بخواهند تبلیغات کافی برای معرفی خود انجام دهند. انجمن هم بودجه بسیار تا بسیار ناچیزی از دولت می‌گیرد که اصلاً نمی‌توان اسمش را حمایت بودجه‌ای گذاشت.
دولتی‌ها کاریابی‌ها را حذف می‌کنند
وی در ادامه، به دیگر مشکلاتی که این مراکز با آن روبرو هستند اشاره و اظهار می‌کند: یکی از مسایل مهمی که در حال حاضر کاریابی‌های استان کرمان با آن درگیر هستند موازی‌کاری دستگاه‌های دولتی است.
نایب رییس انجمن صنفی کاریابی‌های استان کرمان می‌گوید: اداره کل فنی و حرفه‌ای و صنعت، معدن و تجارت استان، باید کارآموزان و کارفرمایان را به ما معرفی کنند؛ اما این اتفاق نمی‌افتد. فنی و حرفه‌ای نیروهای مهارت دیده را بی واسطه به کارفرمایانی معرفی می‌کند که صنعت، معدن و تجارت می‌شناسد.
وی با بیان این‌که این دو نهاد دولتی با یکدیگر کار می‌کنند و کاریابی‌ها را از این فرآیند حذف کرده‌اند، می‌افزاید: انجمن پیگیری‌های متعددی را انجام داده است تا این مسئله را حل کند. فنی و حرفه‌ای در این زمینه اعلام آمادگی کرده و امیدواریم به زودی این اتفاق بیفتد.
خودمان ویژه‌نامه منتشر می‌کنیم!
وی به درج آگهی‌های استخدام در روزنامه‌ها نیز اشاره و اظهار می‌کند: کارفرمایان حاضرند با پرداخت هزینه‌هایی، از این روش نیروی مورد نیاز خود را تامین کنند و از مزایایی که برایشان هست صرف‌نظر کنند؛ اما حاضر نیستند به کاریابی‌ها مراجعه کنند!
جعفرخانی می‌افزاید: ما این موضوع را که همۀ کاریابی‌ها از آن ناراضی هستند، از طریق سیستم قضایی استان پیگیری کرده‌ایم، اما هنوز به نتیجه‌ای نرسیده است.
وی ادامه می‌دهد: البته خودِ انجمن راهکارهایی را در نظر گرفته از جمله این‌که به دنبال اخذ مجوزهای لازم برای انتشار یک ویژه‌نامه است که فقط آگهی‌های استخدام را چاپ و منتشر کند و نیاز کارجویان و کارفرمایان را از این طریق برآورده کند.
کاریابی‌ها اختیارات چندانی ندارند!
جعفرخانی در ادامه می‌گوید: کاریابی‌ها باید اختیارات بیش‌تری داشته باشند؛ سال‌هاست که گفته شده اجرای بیمه بیکاری و تشکیل پرونده در این بخش به دفاتر کاریابی واگذار می‌شود اما تاکنون این اتفاق نیفتاده و این کار از سوی دفاتر پیشخوان دولت انجام می‌شود.
وی اظهار می‌کند: اگر این طرح اجرا می‌شد، منبع درآمدی بسیار خوبی برای دفاتر کاریابی‌ها می‌شد و از این طریق، بخشی از این همه مشکلات مالی که داریم، حل می‌شد.
نایب رییس انجمن صنفی کاریابی‌های استان کرمان تصریح می‌کند: دفاتر کاریابی‌ها نه اختیارات چندان زیادی دارند، نه وظایف زیادی؛ در صورتی که اگر اختیارات بیش‌تری وجود داشت، انگیزه ایجاد می‌شد و کار این مراکز رونق می‌گرفت.
ثبت‌نام کارگران وظیفه ماست نه دفاتر پیشخوان!
جعفرخانی در ادامه، با بیان این‌که مشکلات ما یکی، دو تا که نیست، می‌گوید: دفاتر کاریابی باید ارتباط بیش‌تری با واحدهای صنعتی داشته باشند؛ لازمۀ این کار، برگزاری همایش‌های متعدد است. توقع ما این است که ادارات دولتی در این زمینه گامی بردارند؛ این همایش‌ها می‌تواند فرصت مناسبی را برای ایجاد تعامل بین کاریابی‌ها و کارفرمایان ایجاد کند.
نایب رییس انجمن صنفی کاریابی‌های استان کرمان می‌افزاید: ثبت‌نام کارگران ساختمانی برای معرفی به فنی و حرفه‌ای، نیز در حیطۀ وظایف دفاتر کاریابی است، اما این کار را نیز در حال حاضر، دفاتر پیشخوان دولت انجام می‌دهند.
وی با بیان این‌که بحث ساماندهی کارگران فصلی نیز در حوزۀ وظایف کاریابی‌ها تعریف می‌شود، ادامه می‌دهد: اکنون در حال انعقاد تفاهم‌نامه‌ای با شهرداری هستیم تا این وظیفه را به کاریابی‌ها بسپارند، هنوز اما مصوب نشده است.
کارجویان فقط پشت‌میزنشینی می‌خواهند
جعفرخانی در پاسخ به نارضایتی کارجویان و بعضاً بی‌اعتمادی آنها نسبت به این مراکز نیز می‌گوید: کارفرمایان بیش‌تر نیروهایی می‌خواهند که مهارت داشته باشند؛ اما درصد بسیار زیادی از مراجعه‌کنندگان ما فاقد مهارت‌های شغلی هستند. ما می‌توانیم این افراد را به فنی‌وحرفه‌ای معرفی کنیم اما خودشان تمایلی نشان نمی‌دهند.
وی که خودش مدیریت کاریابی کاوشگران را نیز بر عهده دارد، با بیان این‌که کارجویان تنها به پشت میزنشینی علاقه دارند، می‌افزاید: کارفرما هم وقتی می‌بیند نیروها بی‌مهارت هستند، دیگر به کاریابی‌ها مراجعه نمی‌کند.
نایب رییس انجمن صنفی کاریابی‌های استان کرمان همچنین می‌گوید: فرصت‌های شغلی هم که در شهر کرمان داریم، بیش‌تر در زمینۀ خدمات است؛ در مرحلۀ بعد واحدهای صنعتی، تولیدی. ما در زمینۀ کشاورزی هیچ فرصت شغلی مناسبی در استان نداریم و آمار بیکاری فارغ‌التحصیلان این رشته بالا است.
عدم همخوانی رشته‌های دانشگاهی و نیاز بازار کار
وی ادامه می‌دهد: در این موارد، ما فارغ التحصیلان را بیش‌تر به سمت کارآفرینی سوق می‌دهیم تا ضمن استفاده از تسهیلاتی که بانک‌ها می‌دهند، واحدهایی مثل پرورش قارچ، توت فرنگی و ... راه‌اندازی کنند.
جعفرخانی همچنین از عدم همخوانی رشته‌های دانشگاهی و نیاز بازار کار در استان خبر داده و اظهار می‌کند: ما اکنون خیل عظیمی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را در رشته‌هایی داریم که اصلاً بازار کار ندارند و این، مشکلات زیادی را موجب شده است.
کارجویان حقوق کاریابی‌ها را نمی‌پردازند
نایب رییس انجمن صنفی کاریابی‌های استان کرمان به یکی دیگر از مشکلاتی که در خصوص کارجویان وجود دارد نیز اشاره و بیان می‌کند: طبق قانون، کارجویان بعد از جذب، باید به ازای قرارداد یک‌ساله، 50 درصد حقوق خود را به کاریابی‌ها پرداخت کند؛ اما، بسیاری از افرادی را که ما به کارفرمایان معرفی می‌کنیم، این مبلغ را پرداخت نمی‌کنند.
وی می‌افزاید: ما نیز هیچ ضمانتی برای اخذ این مبالغ نداریم؛ قانون می‌گوید که سفته از کارجویان بگیریم اما برای وصول آن، هیچ ضمانتی نداریم.
جعفرخانی می‌گوید: این وضعیت، مشکلات زیادی را برای دفاتر کاریابی ایجاد کرده، به ویژه در شهرستان‌ها که اگر اختیارات این مراکز افزایش نیابد و حمایت نشوند، قطعاً ورشکسته خواهند شد.
