بددهنی در کودکان و نوجوانان علل مختلفی دارد که متأسفانه در اغلب موارد متأثر از رفتار‌های نابهنجار والدین در مقابل کودکان است و پدر و مادر‌ها در به وجود آمدن آن نقش عمده‌ای دارند.
چه والدین حرف‌های زشت را به فرزند خود بگویند و چه در حضور او در برابر فرد دیگری این گونه کلمات را به کار ببرند، کودک آن‌ها را می‌آموزد و به وقت نیاز آن کلمات زشت را بر زبان می‌آورد.
وقتی کودک در کنار دوستانش قرار می‌گیرد، مطالبی که در چند وقت اخیر یاد گرفته است را بازگو می‌کند. اغلب آن‌ها چیزی را که شنیده‌اند تکرار می‌کنند.
- اگر فرزندتان کوچک است و معنی کلمه زشتی را نمی‌داند، اما به تقلید از دیگری آن را گفته است، فقط بگویید: «آدم‌های خوب نباید چنین کلماتی را به کار ببرند، در عوض می‌توانی بگویی ...» و کلمه قابل قبولی را جایگزین کنید.
- به فرزندتان فرصت دهید تا علت استفاده از این کلمات را برای شما توضیح دهد. شاید کسی او را اذیت و تحریک کرده به طوری که ناگزیر با فحش دادن از خود دفاع کرده است.
- وقتی فرزند خردسال شما، کلمه زشتی را بر زبان جاری می‌کند، شادمانی نکنید و مغلوب احساسات خود نشوید و همان لحظه با آرامش به او بفهمانید که سخنش ناپسند است.
- سعی کنید راه‌هایی بیابید تا اعتماد به نفس فرزندتان را تقویت کنید در این صورت فرزند شما با روش‌هایی پسندیده از خود دفاع خواهد کرد.
- خودتان هم بدزبانی نكنید. او ممكن است به دنبال راه هایی باشد تا عمداً شما را عصبانی كند و با بدزبانی، توجه شما را به خود جلب كند. پس از شركت در این بازی خودداری كنید.
- به دلیل بدزبانی، کودک را تنبیه نکنید. بدزبانی در بدترین حالت، آزاردهنده است، ولی هیچ تجربه‌ای در دست نیست که نشان دهد با تنبیه کردن به دلیل بی احترامی، کودک، مؤدب و محترم می‌شود.
