کشتی ایران تنها در مدالآوران جهانی و المپیکی خلاصه نمیشود، بلکه این داوران، مربیان، کشتیگیران و کارشناسان این رشته هستند که در کنار هم و با اقدامات خود ایران را به یک مدعی در سطح جهان در کشتی آزاد و فرنگی این رشته تبدیل کردهاند. یکی از این گروهها داوران بینالمللی ایران هستند. این گروه که سوتهای آنان در تورنمنتهای بزرگ جهانی کمتر از افتخارآفرینی مدالآوران نیست، در برخی از مواقع شرایط سختی را سپری میکنند.
یکی از این داوران «داوود خوشمنظر» است داوری جوان و آیندهدار که تا سن ۳۸ سالگی افتخارات زیادی در داوری کسب کرده و توانسته است در تورنمنتهای بزرگی قضاوت کند. او دارای مدرک داوری درجه یک کشتی است و سالهاست به عنوان مربی و داور در این رشته فعالیت دارد.
خوش منظر همچنین در بخش تحصیلات آکادمیک نیز کارشناسی ارشد مدیریت تربیت بدنی و علوم ورزشی دارد.
با این وجود وضعیت اشتغال و زندگی او هیچ همخوانی با افتخارات بینالمللی این داور ندارد.
وی روز یکشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: از ۵ سال گذشته به عنوان داور درجه یک بینالمللی کشتی توانستهام در رقابتهای مهمی قضاوت داشته باشم. قضاوت در مسابقات کشتی پیشکسوتان سال ۲۰۱۳ جهان در کشور بوسنی و هرزگوین، رقابتهای جام کشورهای عرب سال ۲۰۱۴ در کشور اردن، قضاوت در رقابتهای بینالمللی الکساندر مدوید سال ۲۰۱۶ در بلاروس، قضاوت در پیکارهای قهرمانی سال ۲۰۱۶ اروپا در سوئد، قضاوت در بازیهای داخل سالن آسیایی سال ۲۰۱۷ در ترکمنستان، قضاوت در پیکارهای جوانان سال ۲۰۱۹ جهان در کشور استونی و رقابتهای بینالمللی جام تختی، شاهد، یادگار امام (ره) و روز جهانی کودک در ایران بخشی از قضاوتهای من طی این سالها بوده است.
وی یادآور شد: البته در کنار داوری به عنوان مربی کشتی و آمادگی جسمانی نیز فعالیت دارم و ۲ سال نیز سابقه دبیر حقالتدریس تربیت بدنی در دبیرستانی در شهرری را در سوابقم دارم. با این وجود و در کنار فعالیتهای ورزشی و داور بینالمللی و با وجود گذشت ۳۸ سال از سنم هنوز شغل ثابتی ندارم و بعد از دوندگیهای فراوان و پیگیری از بسیاری از مسوولان هنوز نتوانستهام شغلی داشته باشم.
خوشمنظر که مسوولیت کمیته داوران هیات کشتی شهرستان ری را نیز برعهده دارد ادامه داد: حدود ۷-۸ سالی هست که دنبال کار هستم و برای این موضوع به افراد و جاهای مختلف مراجعه کردهام و هرکسی به نوعی بنده را دنبال نخودسیاه فرستاده و سنگ قلابم نمودهاند. افراد زیادی برای اشتغال بنده نامه زدند اما از هیچ کدام از نامهها نتوانستم نتیجهای بگیرم.
این داور بینالمللی کشتی با بیان اینکه نامههای مسوولان نتوانست دردی از مشکلات او را درمان کند، اظهار داشت: گاهی به من میگفتند که هیچکس نمیتواند به ما بگوید چه کسی را سرکار ببریم یا نبریم. هرکسی را که دوست داشته باشیم میبریم. میگویند برادر، پسرخاله و یا هرکسی که دوست داشته باشیم به سرکار میبریم و خیلی تند و سریع از قدرتی صحبت میکنند که انگار هیچکس نظارتی بر این افراد ندارد و هرکاری دوست داشته باشند انجام میدهند.
ایرنا