به گزارش ایران اکونومیست به نقل از سايپانيوز، بهرام شهریاری درباره اينكه توليد كاتاليست خودرو در كشور با چه چالش‌هايی مواجه است، بيان كرد: كاتاليست خودرو به جز آنكه به مواد معدني نياز دارد، به تكنولوژي روز هم وابسته است، لذا صنعت خودرو همواره يكي از دغدغه‌هايش تامين كاتاليست براي خودروها بوده است.
وي افزود: نصب كاتاليست بر روی خودروها يك الزام زيست محيطي است و اگر رعايت نشود، خودروسازان نمي توانند خودروها را شماره‌گذاري كنند، بدين جهت خودروسازان تا تامين اين قطعه امكان تحويل خودروهای تولید شده به مردم را ندارند.
شهرياري عنوان كرد: اگر كاتاليست بر روی خودروها نصب نشود، آلودگی زيست محيطی ایجاد می‌کند، در حقيقت كاتاليست از انتشار دي اكسيد كربن مي‌كاهد.
اين كارشناس صنعت خودرو و قطعه‌سازی اظهار داشت: ما در كاتاليست به واردات نياز داريم و از آنجا كه همه كشورها درگير کرونا و كوويد۱۹ هستند، واردات كالا با دشواری هایی روبرو شده است، بدين جهت تجاری‌سازی خودروها با تاخيرهاي ناخواسته همراه است.
شهریاری خاطرنشان كرد: به غير از مواد معدنی فرآوري شده كه براي توليد كاتاليست خودرو نياز است و بعضا در برخي از كشورها وجود دارد، تكنولوژي توليد كاتاليست بسيار پيچيده است و همين امر موجب شده ميزان توليد كاتاليست در كشور بسيار كم و محدود باشد.
وي گفت: زماني كه توليد كاتاليست محدود است امكان تامين نياز دو خودروساز كشور فراهم نمي‌شود لذا خودروسازان مجبور به دپوی خودروها هستند تا از طريق توليد یا واردات جدید نياز خود را به کاتالیست تامين کنند.
شهریاری گفت: اگر مجموعه‌های دانش بنيان در حوزه توليد كاتاليست خودرو، ورود كنند اتفاق‌هاي بزرگي در اين حوزه رخ خواهد داد كه در نتيجه، اين امر به نفع صنعت خودرو و كاهش واردات كاتاليست است.
