شهرزاد مظفر سرمربی اسبق تیم ملی فوتسال و فوتبال زنان ایران و سرمربی فعلی تیم ملی کویت از مشکلات این رشته ورزشی گفت.
در متن زیر مشورح گفت و گو با وی را می‌خوانیم:
چرا با وجود آنکه والیبالیست بودید این رشته را ادامه ندادید؟ اگر به گذشته بازگردید دوباره این رشته را انتخاب می‌کنید؟
در آن زمان فوتبال و فوتسال به صورت حرفه‌ای برای زنان تشکیل نشده بود و چاره‌ای نداشتم تا این رشته را انتخاب کنم. حتی می‌خواستند در بسکتبال هم بازی کنم اما در نهایت در ۱۷ سالگی والیبال را انتخاب کردم. در ۲۹ سالگی هم با تشکیل فوتسال زنان این رشته را رها کردم.
مدتی در فوتبال بودید در قیاس با فوتبال زنان از گذشته تا الان وضعیت تیم‌های ملی در رده های مختلف را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ همانطور که می‌دانید یکسال است که نه اردویی برپا می‌شود و نه دیدار تدارکاتی.
در سال ۸۴ فدراسیون فوتبال گفت که دعوت نامه‌ای برای حضور تیم فوتبال زنان در مسابقات غرب آسیا در قطر فرستادند و بهتر است تیم ملی فوتبال زنان تشکیل شود. در آن زمان کمک مربی تیم ملی فوتسال بودم و برای مسابقات کشورهای اسلامی زنان آماده می‌شدیم بنابراین تیم ملی فوتسال را رها کردم و تیم فوتبال زنان را تشکیل دادیم. در مسابقات غرب آسیا هم در فینال به اردن باختیم و دوم شدیم. بنظرم شرایط فوتبال زنان اکنون از نظر سخت افزاری بهتر شده است. در آن زمان لیگ برتر فوتبال زنان برگزار نمی‌شد و با مجموعه‌ای از بازیکنان فوتسال تیم ملی را تشکیل دادم.
همچنین رده‌های سنی پایه هم در آن دوران نبود. الان هم شرایط ایده آل نیست اما می‌تواند بهتر شود. اینکه تیم فوتبال زنان یکسال است که اردویی ندارد عجیب نیست زیرا برنامه ریزی بلندمدتی هم برای فوتبال و نیز فوتسال زنان نداریم تا دقیق آن را اجرا کنیم. معضلی که سال‌ها با آن درگیر هستیم و فوتبال و فوتسال زنان از آن رنج می‌برد.
مسوولان فدراسیون برای برداشتن موانع رشد فوتبال زنان باید چه برنامه‌هایی را در دستور کار خود قرار دهند؟
برای موفقیت سلسله مراتبی وجود دارد و باید رعایت شود تا به موفقیت و پیشرفت رسید. باید چشم انداز و اهداف بلند مدتی تعیین شود که ۲۰ سال آینده تیم ملی در کجا و چه نقطه‌ای می‌خواهد باشد. مهم‌ترین چشم اندازی که هیچ گاه تعیین نشده و معلوم نیست انتظار ما از فوتبال و فوتسال زنان در آینده چیست. در گام دوم باید مسیر رسیدن به این اهداف مشخص و برنامه‌ای برای آن تدوین و راهکارهای اجرایی تعیین شود. باید کارشناسان در اتاق فکر اهداف بلند مدت را با توجه به سیاست‌های فدراسیون تعیین کنند. تا زمانی که از این اصول پیروی نکنیم دور سر خودمان می‌چرخیم و به بیراهه می‌رویم و انرژی، امکانات و هزینه در مسیرهای نادرست هدر می‌رود.
تا زمانی که اینها مشخص نشود مجبوریم اهداف کوتاه مدت را تعریف کنیم و موفقیت در کوتاه مدت ممکن است اما پس از پشت سر گذاشتن موفقیت کوتاه مدت دوباره به حالت سکون و رخوت می‌رسیم تا زمانی که یک هدف کوتاه مدت بعدی پیش روی تیم قرار بگیرد. تعیین افکار کوتاه مدت راهکار نیست باید از این اهداف دست برداریم. با تعریف هدف بلند مدت اهداف کوتاه مدت معنا پیدا می‌کنند و ابزاری برای رسیدن به نقطه نهایی می‌شوند.
فوتسال زنان در دوران سرمربیگری شما با رشد زیادی روبرو شد اما بنظر می‌رسد که در حال حاضر مشکلات زیادی برای تیم ملی وجود دارد زیرا مدتی بدون سرمربی رها شد و مدتی هم اردو و دیداری ندارند. آیا رسیدن به سومین قهرمانی امکان‌پذیر است؟
امکان هت تریک قهرمانی در آسیا محتمل است زیرا ایران جزو مدعیان بوده و هست و استعدادهای بی‌نظیری در این تیم وجود دارد. گرچه اکنون تیم‌های ژاپن، تایلند و چین در شرایط خوبی قرار دارند و رسیدن به قهرمانی دشوار می‌شود اما نباید ایران را دست کم بگیریم. این تیم به اندازه یکسال با مشکلات نبود سرمربی، اردو و دیدار تدارکاتی روبرو بود اما با حضور سرمربی جدید به ثباتی رسیده است.
چرا فوتسال زنان نمی‌تواند از مرزهای آسیا فراتر رود و جهانی شود؟ مهم‌ترین مشکل فوتسال زنان چیست؟
با حرف شما موافق نیستم. زیرا جام جهانی که زیر نظر فیفا باشد نداریم و چیزی که می‌توانیم ملاک قرار دهیم مسابقه با تیم‌های مطرح جهان است و اینکه چقدر با آنان اختلاف داریم. در آن چند دوره ای که در تورنمنت زنان برگزار شد ایران هم در آن شرکت کرد. به یاد دارم یک بار بعد از بزریل، پرتغال، اسپانیا و روسیه به رده پنجم جهان رسیدیم و آن جایگاه بدی نبود. بدنبال این بودیم تا روسیه را پشت سر بگذاریم چون فاصله ما با روسیه کم بود. تیم ایران یک تیم جهانی است زیرا قدرت‌های مطرح جهان علاقه دارند تا با تیم ملی فوتسال زنان ما بازی کنند. گرچه با تکیه به برنامه‌های کوتاه مدت سقوط‌هایی خواهیم داشت و اهداف کوتاه مدت قابل اعتماد نیستند. باز هم تکرار می‌کنم برای جهانی شدن نیازمند اهداف بلند مدت و چسبیدن به آن و اجرای دقیق این برنامه‌هاست.
سرمربی تیم فوتسال کویت هستید و تفاوت‌هایی که این تیم با تیم ملی ایران دارد در چیست؟
تیم ملی فوتسال کویت تفاوت زیادی با تیم ملی فوتسال ایران دارد. مهم‌ترین بخش آن نبود نیروی انسانی است. کویت چهار میلیون جمعیت دارد که یک میلیون ۲۰۰ هزار نفر کویتی هستند و از درون این تعداد استعدادیابی و جذب بازیکن دشوار است اما در ایران از میان جمعیت ۸۰ میلیون نفری با دستی باز می‌توانی تیم ملی بسازی. فوتبال و فوتسال در ایران قدمت دیرینه و علاقه‌مندی خاصی به این ۲ رشته در کشور وجود دارد اما در کویت فوتسال و فوتبال زنان بدون سابقه است. زمانی که به این کشور آمدم از صفر شروع کردم. اینجا تنها در ماه رمضان دختران فوتبال هفت نفره انجام می‌دهند.
در واقع پایه‌ای چون مسابقات لیگ، مر اکز استعدایابی، مسابقات مدارس و کلاس های مربیگری در کویت نداشتیم و کارم سخت شد و با وجود آنکه ستونی برای تیم ملی وجود نداشت آن را ساختم. در این یکسال و نیم لیگ فوتسال زنان را راه‌اندازی کردم و پیشنهاد تاسیس مراکز استعدادیابی را دادیم و برنامه فوتسال پایه و مسابقات مدارس فوتسال را اجرا کردیم. کلاس‌های آموزشی برای مربیان و تخصص‌های مختلف پیش بینی کردیم تا فوتسال کویت توسعه یابد. از صفر مطلق در کویت شروع کردم و ترسناک بود. فدراسیون فوتبال کویت اراده قوی برای تشکیل تیم ملی فوتسال زنان داشت و با برگزاری چند جلسه یا مسوولان فیفا از آنان کمک گرفتند. ۹۹ درصد از برنامه‌هایم در اینجا عملیاتی شد.
شهرزاد مظفر سرمربی تیم کویت می‌ماند؟ آیا اکنون پیشنهاد دیگری از تیم‌های خارجی دارد؟
قرارداد ما تا پایان بازی‌های آسیایی بود اما بدلیل شیوع کرونا این رقابت ها عقب افتاد و باید تا پایان بازی‌های آسیایی و سرانجام رساندن تیم در این مسابقات سرمربی کویت باشم. تاکنون پیشنهادی از کشورهای دیگر نداشتم.
در این سال ها موضوعی وجود داشته که شما را برای ادامه مسیر حرفه ای ناامید کرده باشد؟
حرف سنگین خیلی شنیدم. برخی مواقع حرف‌هایی دلم را بدرد آورد و رنجاند و احساس کردم این حرف‌ها قدر ناشناسانه بوده اما همان موقع با این مساله کنار آمدم. برای موفقیت شاگردانم هرکاری لازم باشد انجام خواهد داد.
پرسپولیسی هستید یا استقلالی؟
از کودکی استقلالی بودم الان هم استقلالی هستم اما انقدر احساسات ما با وضعیت اداره تیم‌ها به بازی گرفته شده دیگر از هوادار بودن لذتی نمی‌برم. یک دورانی اندرآ استراماچونی سرمربی استقلال بود و خوب درخشید و با علاقه دیدارهای این تیم را دنبال می‌کردم اما با رفتن او و موفقیت‌های کوتاه مدت از استقلال دلسرد شده‌ام.
برای رسیدن به عنوان بهترین مربی آسیا یا جهان چه برنامه‌ای را باید مد نظر قرار دهید؟
بهترین مربی شدن کار سختی نیست و خیلی در قید و بند این مسایل نیستم. تمام تلاشم روی این بوده تا در جایی که هستم بهترین اتفاق در مجموعه‌ام رخ دهد.
آیا شهرزاد مظفر دوست دارد تا دوباره به عنوان سرمربی تیم ملی به ایران بازگردد؟
سرمربیگری تیم ملی ایران آرزوی هر مربی است چون تیمی پرافتخار با بازیکنانی با استعداد است. الان این تیم سرمربی دارد و دوست ندارم درباره آن صحبت کنم و همچنین من هم سرمربی کویت هستم اما اگر روزی دوباره پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی فوتسال زنان را بگیرم با افتخار می‌پذیرم.
شیوه برخورد کادر فنی کویت با شما چگونه است؟ سرمربیگری تیم کویت چه ویژگی مثبت و منفی برای شما داشت؟
خوشبختانه در اینجا قبولم دارند و کار کردن با آنان آسان است. رابطه متقابلی میان کادر فنی برقرار شده و از نقطه نظرات یکدیگر به خوبی استفاده می‌کنیم. برخی مواقع در پروسه کاری نیازمند این هستیم تا فضای کاری را تغییر دهیم که این امر با خودش تجربه‌های جدید می‌آورد که می‌تواند مثبت یا مفنی باشد و بنظرم در کویت بیشتر مثبت بوده است. پایه گذاری فوتسال زنان کویت چالش بزرگی بود. در ایران به چیزهای دیگر فکر می‌کنیم زیرا با سرمربیگری تیم ملی همه توقع دارند تا تیم را قهرمان کنیم و زیر ذره‌بین هستیم.
صحبت پایان شما؟
هفته گذشته سالروز دومین قهرمانی تیم ملی فوتسال در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۱۸ بود. از فدراسیون فوتبال خواهش می‌کنم تا پاداش فوتسالیست‌ها را پرداخت کند و این را بدانند همین حالا هم دیر شده است. همه می‌دانیم که ارزش ۲۲ میلیون تومان در ۲ سال پیش چقدر بود و الان چقدر است. یادمان بیاید که چقدر بازیکنان با قهرمانی در آسیا موج شادی راه انداختند. پرداخت پاداش زمانی دارد و ارزش خود را از دست می‌دهد و این رفتار زیبا نیست.
ایرنا
