المپیک به عنوان تنها فرصت برای گردهمایی ورزشکاران جهان همیشه و در هر دوره ای حساسیت خاص خود را داشته است. البته این حساسیت تشدید هم شده زمانی که یک نوع بحران پیرامون المپیک و شرایط میزبان آن ایجاد شده است طوریکه بعضاً نگرانی بابت آن باعث فروکش هیجانات المپیک و تب داغ آن پیش از آغاز بازی ها شده است.
این مسئله یعنی «بحران ها و نگرانی های ایجاد شده به خاطر آنها» در مورد بسیاری از ادوار بازی های المپیک به نوعی به یکی از موضوعات محوری تبدیل شد به گونه ای که باعث تشدید توجهات به این رویداد بین المللی هم شد.
چینی ها در فاصله چندماه مانده به المپیک ۲۰۰۸ و برگزاری آن در پکن با معضل آلودگی هوا در این شهر روبرو شده بودند. پیش از آن نبودِ امنیت در سالت لیک سیتی آمریکا برگزاری المپیک زمستانی ۲۰۰۲ در این ایالات را تحت تاثیر خود قرار داده بود. پیش از برگزاری المپیک زمستانی ۲۰۱۴ در سوچی هم موضوع تروریسم به یک بحران برای برگزارکنندگان بازی ها تبدیل شده بود.
این شرایط حتی برای المپیک دوره پیشین هم وجود داشت چرا که نگرانی های ویروسی به نام «زیکا» و شیوع آن در برزیل و برخی دیگر از کشورهای منطقه آمریکای جنوبی گریبان برگزارکنندگان بازی ها را گرفته بود. ترس از ابتلا به این ویروس حتی برای ورزشکارانی که قصد شرکت در المپیک ۲۰۱۶ را داشتند و یا دیگر افرادی که می خواستند این بازی ها را از نزدیک تماشا کنند هم نگرانی هایی ایجاد کرده بود طوریکه شاید کمتر ورزشکار، مسئول و حتی تماشاگری می توانست به جذابیت های المپیک یا حتی زیبایی ها و طبیعیت ریو فکر کند.
اینگونه بحران ها اگرچه برگزارکنندگان بازی های المپیک در بسیار ادوار را گرفتار دغدغه های جانبی کرد اما به نوعی هم باعث مطرح شدن بیشتر آنها و میزبانی کشورشان از این رویداد بزرگ ورزشی می شد؛ موضوعی که به نظر می رسد ژاپنی ها هم بی میل به آن نیستند. آنها هفت ماه دیگر المپیک سی و دوم را میزبانی می کنند اما به معنای واقعی با معضل جدی روبرو نیستند.
شاید «گرما» و موج مهلک آنکه در ماه های گذشته ژاپنی ها را با چالش مواجه کرد، تنها موضوع جدی مطرح در رابطه با المپیک ۲۰۲۰ باشد که آنهم جز دوی ماراتن برای ورزشکاران دیگر رشته ها دردسر آنچنانی نمی تواند داشته باشد به خصوص که به کارگیری برخی تکنولوژی ها می تواند افزایش دما را کنترل کرد.
البته علاوه بر این موضوعات دیگری مانند حملات تروریستی سایبری و هشداری که ژاپنی ها بابت آن داده اند هم در مورد المپیک سال آینده مطرح است اما در کل می توان مدعی شد که برگزارکنندگان بازی های المپیک ۲۰۲۰ از مطرح کردن اینگونه موارد به عنوان اهرمی استفاده کرده اند فقط برای اینکه این المپیک و میزبانی آن را در سرخط اخبار رسانه های جهان قرار دهند.
در واقع المپیک پیش رو یکی از معدود بازی های المپیک در قرن بیست و یکم است که بحران و چالش جدی پیرامون آن وجود ندارد مگر اینکه طی فاصله زمانی باقی مانده تا بازی ها چالش های جدیدی پیرامون این المپیک گرم ایجاد شود و اینگونه خلاف این موضوع ثابت شود.
به گزارش خبرنگار مهر، سی و دومین دوره بازی های المپیک تابستانی از ۳ مردادماه سال آینده به میزبانی توکیو آغاز شده و تا ۱۹ مردادماه ادامه خواهد داشت. بیش از ۱۱ هزار ورزشکار برگزارکننده این دوره بازی ها هستند.
ایران تا به امروز با کسب ۲۹ سهمیه شامل ۲۴ سهمیه بخش مردان و ۴ سهمیه بخش بانوان حضور خود را در این دوره بازی ها قطعی کرده است. این سهمیه ها در رشته های بسکتبال (۱۲ سهمیه)، تیراندازی (۶ سهمیه)، کشتی فرنگی (۳ سهمیه)، کشتی آزاد (۲ سهمیه)، دوومیدانی (۲ سهمیه)، تکواندو (۲ سهمیه)، تیروکمان (یک سهمیه) و دوچرخه سواری (یک سهمیه) به دست آمده است.
مهر