فرناز المعی‌نژاد، متخصص فیزیوتراپی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره نقش ورزش در بهبود کم‌کاری تیروئید اظهار کرد: کم‌کاری تیروئید اغلب انگیزه فرد را برای برخاستن و ورزش کردن کم می‌کند، اما ورزش روزانه و منظم علاوه بر کاهش علائم بیماری، به کنترل بهتر کم‌کاری تیروئید هم کمک می‌کند.
او بیان کرد: تیروئید غده‌ای است که در جلوی گردن و بالای استخوان جناغ سینه است.کم‌کاری تیروئید وقتی ایجاد می‌شود که غده تیروئید نتواند میزان هورمون مورد نیاز بدن را تولید کند. هورمون‌های تیروئید در سوخت و ساز سلولی مؤثر هستند، بنابراین کاهش سطح سرمی هورمون‌های تیروئید در خون، سوخت و ساز یا متابولیسم سلول‌ها و بافت‌های بدن را کاهش می‌دهد و از سوی دیگر اشتها و تعداد ضربان قلب فرد هم کم می‌شود.
این متخصص فیزیوتراپی افزود: کم کاری تیروئید در بروز علائمی مانند خستگی، افسردگی، درد مفاصل و افزایش وزن مؤثر است. خستگی و درد مفاصل ورزش کردن را سخت می‌کند، به طوری که مبتلایان به کم‌کاری تیروئید اغلب احساس می‌کنند که انرژی لازم را برای تحرک ندارند. داشتن یک برنامه ورزشی منظم با افزایش سوخت و ساز بدن در ابتدا روند افزایش وزن را کُند می‌کند و در طولانی مدت هم وزن فرد را کاهش می‌دهد.
المعی‌نژاد تأکید کرد: ورزش منظم میزان سوخت و ساز بدن را افزایش می‌دهد، بنابراین وقتی فرد فعالیت ورزشی انجام می‌دهد، بدن کالری بیشتری می‌سوزاند تا انرژی مورد نیاز عضلات را برای ورزش تأمین کند. ورزش در طولانی مدت هم با افزایش حجم عضلات به سوزاندن چربی بیشتر جهت تولید انرژی برای فعالیت عضلانی در هنگام ورزش کمک می‌کند، بنابراین ورزش در کنار دارو درمانی نقش مؤثری در بهبود سوخت و ساز بدن دارد.
او تصریح کرد: ورزش خلق و خوی فرد را بهتر می‌کند و افسردگی ناشی از کم‌کاری تیروئید را هم کاهش می‌دهد. انجام فعالیت ورزشی با تولید اندورفین (هورمون‌های حس خوب) نقش مؤثری در غلبه بر تنبلی، خواب‌آلودگی و خستگی فرد دارد. ورزش به لاغر شدن و تناسب وزن شخص هم کمک می‌کند. بهبود خلق و خو، کاهش میزان افسردگی و افزایش سوخت و ساز بدن، انگیزه شخص را برای مشارکت در ورزش و تغذیه مناسب افزایش می‌دهد، بنابراین شخص ضمن داشتن تغذیه سالم، چربی‌های اضافی خود را می‌سوازند.
این متخصص فیزیوتراپی گفت: ورزش نقش مؤثری در کاهش درد و خشکی مفاصل و عضلات دارد. مشارکت در یک برنامه ورزشی منظم روزانه و انجام تمرین‌های کششی و تقویتی متناسب با شرایط فیزیکی فرد، تحرک مفاصل را افزایش می‌دهد، بنابراین دامنه حرکتی مفاصل خشک و دردناک بیشتر می‌شود و انعطاف‌پذیری عضلات و بافت نرم اطراف مفاصل افزایش پیدا می‌کند.
مناسب‌ترین ورزش‌ها برای مبتلایان به کم‌کاری تیروئید
المعی‌نژاد تصریح کرد: اگر تیروئید فرد کم‌کار است، می‌تواند همانند یک شخص سالم ورزش کند البته انتخاب نوع ورزش به میزان سلامت فعلی فرد بستگی دارد به طوری که اگر سطح هورمون‌های تیروئید شخص کنترل شده است و فرد به بیماری‌های دیگری مانند دیابت یا فشار خون مبتلا نباشد با این حال پیش از آغاز فعالیت ورزشی، فرد باید با پزشک خود مشورت کند.
او بیان کرد: اگر فرد مدت طولانی ورزش نکرده است، باید فعالیت ورزشی خود را با ورزش‌های ملایم مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، یوگا، تای‌چی، شنا و ایروبیک سبک آغاز و از انجام ورزش‌های شدید مانند دویدن، طناب و پروانه زدن، تمرین‌های شدید اینتروال و ورزش با استپ پرهیز کند. بدن فرد به مرور زمان به ورزش کردن عادت می‌کند، بنابراین شخص می‌تواند کم‌کم بر شدت ورزش خود بیفزاید.
این متخصص فیزیوتراپی افزود: تمرین با وزنه بسیار مهم و مفید است، زیرا بافت عضلانی کالری بیشتری مصرف می‌کند و میزان سوخت و ساز بدن را افزایش می‌دهد، اما شخص باید توجه داشته باشد که تعداد و شدت تمرین‌ها باید متناسب با سطح سلامت او باشد و با برنامه‌ریزی صحیح به مرور زمان افزایش پیدا کند تا بدن دچار آسیب نشود. برای آغاز فعالیت ورزشی، فرد می‌تواند یک برنامه تمرینی هوازی را پنج ساعت در هفته در نظر بگیرد و پس از مدتی برنامه ایروبیک سنگین یا تمرین با وزنه را ۱۵۰ دقیقه در هفته انجام دهد.
المعی‌نژاد تأکید کرد: برای کسب انگیزه بیشتر و غلبه بر افسردگی و خستگی اولیه ناشی از کم‌کاری تیروئید فرد می‌تواند با دوستان خود ورزش گروهی را انجام دهد، با موسیقی ورزش و در ورزش هدف‌گذاری کند؛ برای مثال روی عددی خاص از تعداد، زمان و سرعت تمرین، تمرکز و خود را ملزم به رسیدن به آن کند. در مورد نوع ورزش هم تنوع را در برنامه‌ریزی در نظر بگیرد تا یکنواختی برنامه ورزشی فرد را کم حوصله نکند و در صورت امکان در فضای باز ورزش کند.
او تصریح کرد: نخستین قدم در درمان کم‌کاری تیروئید، درمان دارویی است، بنابراین بیماری فرد هنوز کنترل نشده است و سطح هورمون‌های تیروئید هنوز افزایش پیدا نکرده است، ورزش می‌تواند به قلب فرد فشار بیاورد، زیرا کم‌کاری تیروئید ضربان قلب را کند می‌کند و در طولانی مدت هم فشار خون را افزایش می‌دهد. هنگام ورزش، ضربان قلب افزایش پیدا می‌کند، ولی در این بیماری هورمون‌ها قادر به ایجاد پاسخ قلبی-عروقی متناسب با ورزش نیستند.
المعی‌نژاد یادآوری کرد: یکی از عوارض کم‌کاری تیروئید خشکی، درد و التهاب مفاصل است، بنابراین فرد باید پیش از آغاز ورزش با فیزیوتراپیست خود مشورت کند. فیزیوتراپیست دستور‌ها و راهنمایی‌های لازم را برای مفاصلی که به خشکی دچار یا عضلاتی که کوتاه شده‌اند، به شخص می‌دهد تا از بروز آسیب‌های مفصلی جلوگیری شود.
