چرا برخی صنایع بزرگ وارد بورس نمی‌شوند؟

محمد ماهیدشتی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه هم اکنون تعداد بسیار کمی از صنایع استان کرمانشاه در بازار بورس فعالیت دارند، اظهار کرد: اگر سایر شرکت‌ها شرایط و امکان ورود به بورس را داشتند تاکنون حتما این کار را انجام داده بودند، چون عرضه سهام در بورس آنقدر مزیت دارد که همه را علاقمند می‌کند.
وی درباره موانع ورود واحدهای صنعتی به بازار بورس، خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد اصلی‌ترین علتی که باعث می‌شود صنایع بزرگ استان وارد بازار بورس نشوند مشکل مدیریتی آنها است.
به گفته این کارشناس بازار سرمایه، این مدیران یک شرکت هستند که می‌توانند از هیچ برای شرکت خلق ثروت کنند یا حتی دارایی‌های شرکت را به باد بدهند، پس قیمت‌گذاری یک شرکت در بازار بورس در واقع قیمت‌گذاری مدیریت شرکت است، نه ساختمان و تجهیزات آن.
ماهیدشتی با اشاره به اینکه مدیریتی در بازار بورس بیشتر قیمت‌گذاری می‌شود که ایده و طرح برای توسعه شرکت در آینده داشته باشد، گفت: خرید و فروش سهام یک شرکت خرید و  فروش وضعیت کنونی آن نیست، بلکه بر اساس پیش‌بینی آینده شرکت صورت می‌گیرد که کاملا به مدیریت آن بستگی دارد.
وی تاکید کرد: از سوی دیگر برخی از مالکان و مدیران صنایع علاقه ندارند بخشی از سهام و مالکیت واحد خود را از دست بدهند.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه فقط واحدهایی که سودآور باشند می‌توانند وارد بازار بورس شوند، افزود: عدم سودآوری برخی از صنایع نیز که عمدتا به دلیل مشکل مدیریتی است، مانع دیگری برای ورود آنها به بازار بورس خواهد بود.
ماهیدشتی با اشاره به اینکه با ورود سهام یک واحد صنعتی به بازار بورس باید ارزش واقعی آن واحد شفاف سازی شود، تاکید کرد: برخی از مدیران این شفافیت را دوست ندارند.
وی از موانع قانونی و خارج از خود صنایع نیز که سدی برای ورود آنها به بازار بورس است یاد کرد و گفت: وقتی که سهام یک صنعت وارد بورس می‌شود باید از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شود و برای این منظور باید تمامی این سهام آزاد باشد، اما در برخی از صنایع به دلیل مشکلات حقوقی و... که ممکن است برخی از سهام‌داران داشته باشند گاهی بخشی از سهام آنها آزاد نیست.
این کارشناس بازار سرمایه یکی از شرایط ورود صنایع به بورس را سوددهی آنها طی چند سال اخیر و همچنین پایین بودن نسبت بدهی به کل دارایی‌های شرکت اعلام کرد که برخی از صنایع این شرط را ندارند. به علاوه باید سودی که از سوی واحد اعلام می‌شود سود واقعی حاصل از فعالیت واحد باشد نه اینکه مثلا شرکت ملکی داشته که به دلیل نرخ تورم قیمت آن بالا رفته و حالا با فروش این ملک به سود رسیده باشد.
وی از بروکراسی اداری طولانی پیش روی شرکت‌ها برای ورود به بازار بورس هم یاد کرد و گفت: در برخی موارد از زمان درخواست یک صنعت برای ورود به بازار بورس تا زمانی که واقعا وارد بازار بورس شود، حدود دو سال زمان نیاز است.
ماهیدشتی معتقد است، مجموع این موارد باعث شده در سراسر کشور از جمله استان کرمانشاه محدودیت‌هایی برای ورود صنایع به بازار بورس وجود داشته باشد و فقط حدود 500 واحد صنعتی در کل کشور موفق به ورود به بازار بورس شوند.
این کارشناس مسئل اقتصادی درباره راهکارهای ورود صنایع کرمانشاه به بازار بورس نیز افزود: اولین کار ارتقای وضعیت مدیریتی این صنایع است که در این مورد می‌توان از ظرفیت کارآفرینان و فارغ التحصیلان دانشگاهی برای مشاوره دادن به مدیران صنعتی استفاده کرد.
وی با بیان اینکه دولت نیز باید بروکراسی اداری ورود صنایع به بورس را کاهش دهد، خاطرنشان کرد: به علاوه دولت می‌تواند برخی صنایع سودده که  شرایط ورود به بازار بورس را دارند حمایت کند.
ماهیدشتی از مزیت‌های ورود صنایع به بازار بورس هم یاد کرد و گفت: اولین مزیت امکان توسعه واحد صنعتی و صنایع پایین دستی آن است که در نهایت اشتغالزایی و ایجاد ثروت را نیز برای استان به همراه دارد.
وی تاکید کرد: از سوی دیگر صنایع دیگر نیازی به اخذ تسهیلات بانکی و پرداخت سود به بانک‌ها ندارند و نه تنها صاحبان صنایع بلکه خریداران سهم نیز از این امر سود می‌برند.
به گفته این کارشناس، ورود یک واحد صنعتی یا شرکت به بورس باعث ارتقای ساختارهای داخلی، مالی، حسابداری و ... خود واحد نیز خواهد بود.
ماهیدشتی با بیان اینکه ورود یک صنعت به بازار بورس به برند شدن و مطرح شدن نام واحد نیز کمک می‌کند، افزود: واحدهایی که در بورس حضور دارند، قدرت چانه زنی بیشتری نسبت به سایر صنایع خواهند داشت.