سندرومی که زنان تایپیست را بیشتر هدف قرار می‌دهد

عارف سعیدی مدرس دانشگاه و عضو انجمن فیزیوتراپی ایران در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران، درباره سندروم تونل کارپ یا کارپال اظهار کرد: در این سندروم تونل مچ دست به تنگی، التهاب یا ورم دچار می‌شود و عصب مدین که از تونل عبور می‌کند، تحت فشار قرار می‌گیرد، بنابراین انگشتان دست به ویژه انگشتان شست، اشاره و میانی به گزگز و بی‌حسی دچار می‌شوند.

او بیان کرد: سندروم تونل کارپال را به اختصار CTS می‌نامند، این سندروم در زنان ۲ برابر مردان است و بیشتر در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی اتفاق می‌افتد.

این عضو انجمن فیزیوتراپی ایران درباره ساختار تونل مچ دست افزود: تونل مچ دست از یک فضای استخوانی و بافتی فیبری که از روی این فضا عبور می‌کند، تشکیل شده است، لیگامان‌ها و رباط‌هایی هم در این فضا قرار گرفته‌اند، ۹ تاندون در تونل مچ دست از طریق ساعد به مچ دست و انگشتان وارد می‌شوند، یک عصب و شریان هم از تونل مچ دست عبور می‌کنند.

عوامل موثر در ایجاد سندروم تونل کارپال

سعیدی تاکید کرد: وارد شدن ضربه به مچ دست، شکستگی انتهای استخوان ساعد و باز و بسته کردن تکراری و طولانی مدت انگشتان دست در ایجاد سندروم تونل کارپال نقش دارند، مبتلایان به دیابت، اختلالات تیروئیدی، فشار خون بالا و روماتیسم هم مستعد ابتلا به سندروم تونل کارپال هستند.

او تصریح کرد: احتمال بروز سندروم تونل کارپال در زنان باردار و یائسه بیشتر است، حرکت زیاد مچ دست در فشردگی و التهاب عصب مدین موثر است بنابراین افرادی که زیاد با موشواره و صفحه کلید کار می‌کنند مانند تایپیست‌ها و کارگران که بیشتر با دریل کار می‌کنند، بیشتر مستعد ابتلا به سندروم تونل کارپال هستند، ماساژ دادن و تکان دادن دست در مبتلایان به این سندروم، درد و بی‌حسی انگشتان را کاهش می‌دهد.

این عضو انجمن فیزیوتراپی ایران گفت: افراد برای پیشگیری از ابتلا به سندروم تونل کارپال باید دست‌هایشان را موقع انجام کار‌ها خیلی سفت نکنند، تایپیست‌ها هم هنگام تایپ کردن نباید صفحه کلید را فشار دهند، افراد همچنین باید هر چند وقت یکبار دست‌های خود را باز کنند، زیرا اگر دست بسته باشد، تونل مچ دست بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرد، استراحت کردن بین انجام فعالیت‌ها هم در پشگیری از دچار شدن به این سندروم ضروری است.

انواع روش‌های درمان سندروم تونل کارپال

سعیدی اظهار کرد: برای درمان سندروم تونل کارپال از درمان‌های دارویی، فیزیوتراپی و بستن آتل کمک گرفته می‌شود، برای درمان دارویی بیمار باید دارو‌های ضد التهاب را زیر نظر متخصص مصرف کند، آتل هم باید در طول روز هنگامی که با دست‌هایمان فعالیتی را انجام نمی‌دهیم و شب‌ها بسته شود.

او یادآوری کرد: اگر با رعایت موارد ذکر شده بیمار بهبود پیدا نکرد باید از تزریق کورتون و در موارد پیشرفته از جراحی کمک بگیریم، تمرین‌های فیزیوتراپی هم باید روزانه ۲ بار (صبح و شب) هر بار ۲۰ مرتبه با مکث پنج ثانیه‌ای انجام شود.

انتهای پیام/