به گزارش ایسنا، "آقا به پیر به پیغمبر زندگی جز به خنده و خوشی‌اش ارزش نداره. بخندی و بخندونی مرگ و که دیدی اون موقع می‌فهمی و دیره. بیش‌تر بخندون؛ بیش‌تر بخند؛ خوش باش و سعی کن تو خوشی بقیه سهیم شی بهترین حسه و داشته آدم همینه. نصیحت نمی‌کنم؛ تجربه‌ام رو می‌گم". این آخرین جملات خبرنگاری بود که جز شادمانی چیزی در صورتش پیدا نبود؛ چه در هیاهوی خبر گرفتن و تماس‌های تلفنی‌اش و چه در زمان شیمی درمانی و خوابیدن روی تختی که بالای آن پرچم اباعبدالله الحسین است.
نامش "مهدی" بود اما "امید" بیش‌ترین چیزی بود که در او دیده می‌شد. در این چند سالی که با سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد، همیشه یاد داد که پیروزی در دست از پا نکشیدن است، در ایستادن و مقاومت، در تسلیم نشدن و جنگیدن با دشمنی که حتی می‌دانی از تو قوی‌تر است. بامداد شنبه آن ساعت نفرین شده فرا رسید و عبدالله (به قول خودش) در آستانه محرم حسینی به دیدار معشوق رفت و همه را تنها گذاشت.
آنقدر مرام و معرفت داشت که دنیای ورزش و غیر ورزش دلتنگش شدند و حسرت دوباره دیدن او به دل کسانی ماند که مهدی را خوب می‌شناختند و مرام و معرفتش را همه می‌شناختند. از وزیر ورزش و جوانان گرفته تا بسیاری از بازیکنان بزرگ و ملی‌پوش که در غم خبرنگار به ملکوت پرکشیده در سوگ نشستند و درخواست صبر برای خانواده شادمانی داشتند.
مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان در پیامی درگذشت مهدی شادمانی را تسلیت گفت و برای خانواده او آرزوی آرامش کرد. سردار آزمون با انتشار پیامی از مهدی شادمانی که قبل از دیدار ایران برابر اسپانیا در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه به او داده بود، یاد و خاطره این خبرنگار را زنده نگه‌داشت.
سیدجلال حسینی، حسین ماهینی و محمد انصاری از پرسپولیسی‌هایی بودند که ناراحتی خود را از از دست دادن مهدی شادمانی در فضای مجازی ابراز کردند و با انتشار پست یا استوری از نزدیکان خود خواستند تا در مراسم ختم این خبرنگار تازه درگذشته شرکت کنند.
مهدی رحمتی، کاپیتان پیشین استقلال و دروازه‌بان فعلی شهرخودرو از جمله بازیکنانی بود که مهدی پر امید را در بستر بیماری ملاقات کرده بود و از مبارز و مهربان بودن او گفته بود.
مسعود شجاعی، محمدجواد آذری جهرمی و سید عباس صالحی از جمله چهره‌های دیگری بودند که فوت ورزشی‌نویس سابق دنیای فوتبال را تسلین گفتند و برای او طلب مغفرت کردند.
