وزارت کشاورزی کمی زودتر، وزارت جهاد سازندگی کمی دیرتر و وزارت جهاد کشاورزی از ابتدا اساس را بر این گذاشت که مسنترها، بزرگترها - ی سنی - ، وابستگان و پیوستگان به قدرت باید قدر ببینند و درصدر نشینند اینک و در آستانه انتخابات مجلس یازدهم و بعد از آن تشکیل دولت سیزدهم به نظر میرسد حوزه کشاورزی و امنیت غذایی به یک خانهتکانی اساسی نیاز دارد؛ زیرا بسیاری از مدیران فعلی به تاریخ میپیوندند و مدیران جوان، آگاه، کاردان و شایسته، جسور، ریسکپذیر و معتقد به تغییر و نوآوری فرصتی برای دیده شدن خواهند یافت تا خودشان هم با «آنچه ممکن است» شگفت زده شوند.
در مجموعه وزارت جهاد کشاورزی به تعداد انگشتان دو دست مدیران جوان در سمتهای مدیرکلی تا رئیس سازمان - اعم از سازمان مستقل یا استان - و پست معاون وزیر اعتقاد دارند هر چیزی - به خصوص اجرای کارهای انجام نشده - ممکن است و اینان شهامت و جسارت خطر کردن دارند. تنها باید دیوارها را فرو بریزند، درها را باز کنند و جسورانه شروع نمایند.
اینک آنچه میدانیم گذشته ماست نه آنچه پیش رو داریم پس باید نقطه پایانی بر یک فصل فشرده و احتمالاً دشوار در زندگی بگذاریم و برای آینده تلاش کنیم.
از آنجایی که هر تغییری، از ذهن آغاز میشود و نیروی جادویی که در همه آغازها نهفته است از ذهن مدیران جوان خواهد گذشت، باید توجه داشت که جایی که هم اینک مدیران جوان ایستادهاند اگر در جا بزنند لحظه خطر و واماندگی نیز هست و خوشبختانه رها کردن گذشته، بخشی از «آغاز جدید» است و نیروی جادویی در همه آغازها نهفته است.
آنها میدانند که نباید به دنبال غیرممکنها گشت از این سو نیز نباید فقط به دنبال امکانپذیرها رفت بلکه باید کارهای انجام نشده را رصد و رهگیری کرده، همواره به دنبال بهترین بود و در این مسیر هنگام تصمیمگیریها، حتی در فشار تصمیمگیری، نباید تابع هیجان اولیه یا سلیقه یا رودربایستی شد.
این جاست که ما معتقدیم مدیران آینده، شجاعت تغییر، شجاعت تعامل حتی با مخالفانشان و تعامل با دنیا را دارند. به همین دلیل مرکز کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی در مجلس و جایگاه مدیران ارشد، تصمیمساز و تصمیمگیر در وزارت جهاد کشاورزی صندلیهای خود را برای اینگونه مدیران صیقل میدهد.
مدیران آینده میدانند که نباید دروغ را حقیقت و حقیقت را دروغ پنداشت و آگاهند که دیوارهای ذهن، جناح، دسته، دیوارهای بین گروههای اجتماعی، قبیله سالاری، قومیت، دیوارهای جهل و کوته فکری، آنها را از تعامل و تدبیر راجع به اقتصادی کردن کشاورزی کشور بزرگ ایران باز میدارد پس درصدد برچیدن و شکستن این دیوارها بر میآیند.
براین اساس آنچه مشخص است اینکه آینده چیزی متفاوت است؛ چراکه هیچ چیز آنگونه که هست نخواهد ماند و آنچه استوار و ثابت به نظر میرسد، حقیقتاً میتواند تغییر کند اما این دانسته هم مهم است که نو شدن و ایجاد تغییر همیشه خطر دارد.
با این همه انتظار میرود مدیران جوان علاوه بر شجاعت و ریسکپذیری و پذیرفتن خطر نو شدن، صداقت را بهویژه صداقت با خودشان را در نقطه آغاز اعمال کنند.
به هوش باشیم که کشاورزی قرن 21 در بیل و فرغون و چشم به آسمان دوختن خلاصه نمیشود و اینک علم، تکنیک، سیستمهای پیشرو دیجیتال و مبادله دانش و ورود به بازار، اقتصاد و بورس است که اقتصاد کشاورزی و سیاست بازار را در اختیار دارد. پس انقلاب دیجیتال و تأثیر آن در بخش کشاورزی باید در عمل پذیرفته شود.
واقعیت این است که تنهایی، انزوا و تنها کار کردن، تحریم و خودتحریمی راه به جایی نمیبرد. پس باید کار کنیم، چند جانبه کار کنیم، به جای کار ملی به کار جهانی بیاندیشیم و عرضه و تقاضا را مبنای اقتصادی شدن کشاورزی قرار دهیم.
برای توسعه پایدار کشاورزی باید همه با هم و با جهان باشیم، کشاورزی ما همانگونه که به بذور هیبرید خارجی، مواد موثر و تکنیکال سم و... و دانش فنی خارجی نیاز دارد پس برای بهرهوری صحیح از این پیشرفتها باید آموزش، ترویج و مشاوره خارجی را هم در اختیار داشته باشد.
هم اینک اندک شرکتها و سازمانهای کشاورزی ایران مشاور یا مدیر خارجی دارند در حالی که بهعنوان نمونه برای ریاست بانک مرکزی انگلیس - ما در بانکهای آن کشور و مخزن اسرار مالی - براساس کاردانی و شایسته سالاری یک مدیر تبعه کشور کانادا انتخاب شده است.
حالا دیگر دورهای شده که باید زندگی ما و اقتصاد و کشاورزیمان در دست مدیران جوان کاردان و متخصص قرار گیرد، مدیرانی که سعی میکنند در حالی که به تاریخ، سنتها و هویت خود و دیگران احترام میگذارند جهان را از نگاه دیگران ببینند.
به امید آنکه دولت سیزدهم، دولت جوانگرا باشد و بزرگان و پیشکسوتان وزارت جهاد کشاورزی و ریش سپیدان درصدر مشاورین بنشینند و تجارب 40-50 ساله کاری خود را بهعنوان چراغ راه آینده مطرح کنند تا مدیران جوان با بهرهگیری از نام نیک مدیران پیشکسوت و بهترین مشاورهها بتوانند در جهان تغییر و تعامل، کشاورزی ایران را جهانی کنند.
مهندس ابوالقاسم گل باف مدیر مسئول ماهنامه دام و کشت و صنعت