به گزارش باشگاه خبرنگاران، معلمی و استادی از جمله شغل‌های است که باید در دل و جان انسان باشد؛ ممکن است بازی زندگی فردی را دور دنیا بچرخاند، او را به یکی از عالی‌ترین مقام‌های یک کشور تبدیل کند، سرنوشت یک کشور و یک ملت را به دست او بدهد اما در نهایت این افراد از مدرسه و دانشگاه سر در می‌آورند.
محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه دانش‌آموخته کارشناسی و کارشناسی ارشد ارشد روابط بین‌الملل از دانشگاه ایالتی سان‌فرانسیسکو و کارشناسی ارشد مطالعات بین‌الملل و دکترای حقوق و روابط بین‌الملل از دانشگاه دنور است؛ او در چند مصاحبه اخیر خود عنوان کرده بعد از پایان مسئولیت خود در وزارت خارجه به دانشگاه و تدریس باز خواهد گشت؛ اخباری که از این طرف و آن طرف به گوش می‌رسید خبر از حضور ظریف در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران می‌داد.
در همان روزهای ابتدایی معاون آموزشی دانشگاه تهران با اشاره به این که این پرونده مربوط به حدود ۲سال اخیر است، گفت: ماجرا هنوز نهایی نشده است، وزارت علوم و مراجع دیگر، باید آن را تایید کنند چراکه اعضای هیئت علمی یا از طریق فراخوان جذب دانشگاه‌ها می‌شوند یا از واحدهای دیگر به دانشگاه منتقل می‌شوند.
او بیان کرد: شرط سنی برای افرادی که مرتبه دانشیار به بالا باشند، مطرح نیست؛ به طور مثال یک نفر ممکن است ۶۰ سال سن داشته باشد و در مرتبه استادی به دانشگاه منتقل شود، او در همین سن می‌تواند برای ۱۰ سال دیگر در دانشگاه ادامه فعالیت بدهد.
محمدرضا رضوان طلب رئیس مرکز جذب اعضای هیئت علمی وزارت علوم درباره جذب دکتر ظریف وزیر امور خارجه به عنوان یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران اظهار کرد: ماجرای ورود آقای ظرفی به هیئت علمی دانشگاه‌ها به سال ۷۵ بازمی‌گردد؛ بنابر اسناد موجود در پرونده او تبدیل وضعیت ظریف از کارشناس به هیئت علمی در سال ۷۵ و با امضای علی اکبر صالحی معاون آموزشی وزارت فرهنگ و آموزش عالی انجام شده است.
او ادامه داد: این نامه برای دانشکده روابط بین‌الملل وزارت خارجه ارسال شده و با تغییر وضعیت او از کارشناس به هیئت علمی در هیئت مرکزی گزینش استاد که پیش از مرکز جذب وظیفه کنترل و جذب اعضای هیئت علمی را بر عهده داشت، موافقت شد.
رضوان طلب تصریح کرد: هیئت مرکزی گزینش استاد از سال ۶۳ و به دستور حضرت امام (ره) تاسیس شد و تا سال ۸۸ وظیفه جذب اعضای هیئت علمی و گزینش آن‌ها را بر عهده داشت؛ در این دوره صلاحیت علمی و عمومی ظریف تایید و به دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه ارسال شد و از همان زمان او به عنوان یکی از اعضای هیئت علمی این دانشگاه به شمار می‌رود.
رئیس مرکز جذب اعضای هیئت علمی وزارت علوم گفت: اسناد بعدی به سال ۸۷ مربوط می‌شود؛ در این تاریخ نامه‌ای از طرف دبیر هیئت مرکزی جذب، رضا عامری، برای معاون آموزشی وزارت علوم نوشته شده است؛ این نامه با تبدیل وضعیت او از پیمانی به رسمی آزمایشی موافقت می‌کرد و بعد از آن هیچ گردش کاری در پرونده او ثبت نشده است.
او ادامه داد: بنا بر آنچه که به دست ما رسیده است او تقاضای انتقال از دانشگاه روابط بین‌الملل به دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران را داشته است.
حجت الاسلام سعید رضا عاملی رئیس دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران بیان کرد: دانشگاه تهران از دو سال گذشته با انتقال دکتر ظریف به عنوان عضو هیئت علمی از دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه به دانشکده مطالعات جهان موافقت کرده است؛ کمیته جذب دانشگاه تهران هم با انتقال دکتر ظریف موافق است ولی هنوز این انتقال صورت نگرفته و قطعی نشده است.
رئیس دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران افزود: با توجه به آن که کمیته جذب دانشگاه تهران ورود او به این دانشگاه را تصویب می‌کند مشکلی وجود نخواهد داشت پس این انتقال صورت گرفته است ولی در حال حاضر وی وزیر بوده و تابع ماده ۷۵ است.
وی ادامه داد: مسئولان درجه یک کشور، وزرا و معاونان تابع ماده ۷۵ هستند که براساس این ماده اعضای هیئت علمی که این پست ها را می‌پذیرند هیچ وظیفه آموزشی ندارند، لذا بعد از اینکه از کار خود فارغ شوند در دانشکده مطالعات جهان کار خود را آغاز خواهد کرد.
به دنبال این موضوع رضوان طلب هم گفت: این تقاضا ارتباطی به وزارت علوم ندارد و او با توجه به سابقه فعالیت دانشگاهی می‌تواند همانند سایر اعضای هیئت علمی و با موافقت مبدا و مقصد حکم انتقال را دریافت کند، تنها کاری که باید انجام شود ارسال یک نسخه از حکم به وزارت علوم است تا در جریان انتقال اعضای هیئت علمی بین دانشگاه‌ها باشیم.
رئیس مرکز جذب اعضای هیئت علمی وزارت علوم تاکید کرد: این تمام جزئیاتی است که می‌توانیم از این ماجرا ارائه کنیم؛ ظریف هم همانند سایر اعضای هیئت علم می‌تواند به دانشگاه دیگری منتقل شود.
انتهای پیام/
