رضا دهقان، معاون امور توسعه و مهندسی مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره برنامه شرکت ملی نفت ایران برای افزایش ضریب برداشت میادین نفتی و گازی کشور و بهترین روش شناسایی شده برای چنین اقدامی گفت: در حال حاضر پژوهشگاه ها و دانشگاه ها به ویژه دانشگاه صنعت نفت در حال کار کردن در این زمینه هستند.
وی افزود: برنامه اصلی ما در خلال قراردادهای جدید نفتی ( آی.پی.سی ) این بود که با توجه به پتانسیل این قراردادها برای جذب برای EOR و IOR از سرمایه گذاران و شرکت های خارجی می خواستیم که ذیل این قراردادها اقدامات لازم در این حوزه را نیز مد نظر داشته باشند. اکنون که این قراردادها پیش نرفت، بیشتر باید روی توان داخل به ویژه متخصصین صنعت نفت متمرکز شویم.
به گفته این مقام مسوول اکنون در میادین مختلف شاهد تزریق آب و گاز به منظور ازدیاد برداشت و افزایش ضریب بازیافت هستیم که روال جدیدی نیست. اما باید برای مخازنی که در حال ورود به نیمه دوم عمر خود هستند نیز این دست اقدامات را در برنامه قرار دهیم. همان طور که در بسیاری از حوزه ها چاره ای جز بومی سازی کردن وجود ندارد در این زمینه نیز شرکت های داخلی در نهایت با آزمون و خطا به بخشی ازاین فناوری دست می یابند.
دهقان با تاکید بر اینکه اگر بخواهیم به صورت گسترده و معنا دار به مقوله افزایش برداشت وارد شویم باید با کشورهای صاحب فناری تعامل داشته باشیم، اظهار داشت: فناوری ها و تکنولوژی های گسترده و متفاوتی در این زمینه در دنیا وجود دارد که به دلیل عدم تعامل اطلاعی از آن نداریم.
معاون امور توسعه و مهندسی مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران تصریح کرد: میانگین ضریب بازیافت در میادین کشور ۲۵ تا ۲۶ درصد است که این رقم می تواند ارتقا یابد چرا که هر یک درصد افزایش این رقم درآمد ۷۰۰ میلیارد دلاری برای کشور در پی داشته باشد.
تاثیر فناوری در افزایش ضریب بازیافت میادین نفتی و گازی
به گزارش خبرنگار مهر، عربستان روزانه بیش از ۸ میلیون بشکه آب به مخازن خود تزریق می‌کند و ازنظر دسترسی به خدمات شرکت‌های بزرگ مهندسی محدودیتی ندارد اما بااین‌وجود از روشی برای تثبیت و افزایش تولید استفاده می‌کند که ارتباط خاصی با فنّاوری‌های روز دنیا ندارد. ضمن آنکه عربستان باوجود دسترسی به همه نوع فنّاوری با رسوایی بزرگی درباره کاهش معنادار تولید در بزرگ‌ترین میدان نفت جهان یعنی میدان قوار مواجه شده است.
نروژ یکی از کشورهای نفتی جهان است که توسعه میادین نفتی خود را در اواخر دهه ۶۰ میلادی آغاز کرد، اما هم‌اکنون تولید فعلی نفت این کشور کمتر از ۱.۷ میلیون بشکه در روز است درحالی‌که این رقم در سال ۲۰۰۲ میلادی بیش از ۳.۴ میلیون بشکه در روز بود. این کشور هم از نظر دسترسی به فنّاوری‌های روز هیچ محدودیتی ندارد، اما با کاهش شدید تولید مواجه شده است که منبعث از شرایط مخزنی است، بنابراین به نظر می رسد باید با درک درست و مهندسی از مخزن، درباره چنین مسائلی اظهارنظر کرد.
