به گزارش ایسنا، واکنش بازار به تصمیم اوپک تقریباً آرام بود زیرا این تصمیم از قبل پیش‌بینی شده بود و بازار آگاه بود که سهمیه‌های تولید اوپک روی عرضه نفت تأثیر قابل توجهی نمی‌گذارند. مقایسه تولید اعضای این گروه از اکتبر سال ۲۰۱۶ یعنی دو ماه پیش از آغاز کاهش تولید گروه اوپک پلاس و آمار تولید مه سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که اقدام اوپک، عامل تغییرات عرضه نبوده است.
عمده کاهش تولید اوپک در فاصله اکتبر سال ۲۰۱۶ تا مه سال ۲۰۱۹ ناشی از تحریم‌های آمریکا علیه ایران و ونزوئلا بوده است. به عبارت دیگر این کاهش تولید به دلیل تحریم‌های آمریکا و نه کاهش داوطلبانه از طریق سهمیه‌های تولید توافق شده میان اعضای اوپک بوده است. بیش از ۷۵ درصد از کاهش تولید اوپک داوطلبانه نبوده است.
مجموع تولید نفت جهان مشابه بیش از دو سال پیش است. تولید جهانی در سه ماهه چهارم سال ۲۰۱۶ حدود ۹۹ میلیون بشکه در روز بود و در سه ماهه اول سال ۲۰۱۹ نزدیک ۱۰۰ میلیون بشکه در روز بود. در این بین، تولید نفت آمریکا در فاصله اکتبر سال ۲۰۱۶ تا پایان ماه مه سال ۲۰۱۹ به میزان ۳.۹ میلیون بشکه در روز یا ۴۵.۵ درصد افزایش یافت. افزایش تولید آمریکا بسیار بیشتر از کاهش تولید داوطلبانه از سوی اوپک بوده است.
در میان اعضای اوپک بجز ایران و ونزوئلا و آنگولا، عربستان سعودی حدود ۸۵ درصد از کاهش تولید داوطلبانه اوپک از اواخر سال ۲۰۱۶ را برعهده گرفت. در مقابل، عراق، گابن و امارات متحده عربی در ماه مه سال ۲۰۱۹ نفت بیشتری نسبت به اکتبر ۲۰۱۶ تولید کردند.
اوپک در تلاش برای کنترل بازار نفت به شراکت اوپک پلاس متوسل شده است تا به تلاش‌های خود اعتبار بیشتری ببخشد اما این کشورها قابل اطمینان نیستند. به عنوان مثال روسیه در پایبندی به سهمیه تولید خود عملکرد مطلوبی نشان نداده است. تمدید ۹ ماهه توافق کاهش تولید و اجرای آن تا آخر مارس ۲۰۲۰، نیز نفوذ اوپک روی محاسبات قیمت را کمتر می‌کند.
بر اساس گزارش اینوستینگ، همچنین اوپک نمی‌تواند کار چندانی برای مقابله با تولید آمریکا انجام دهد. اتفاق‌هایی که در چند سال گذشته به نفع اوپک تمام شده و این گروه روی آنها کنترلی نداشته است، تحریم‌ها و مشکلات داخلی برخی از کشورهای عضو اوپک بوده است. این به معنای این است که اوپک تأثیری روی بازار نفت ندارد اما در حال حاضر کار چندانی از دست این گروه برای کنترل قیمت نفت و بالا یا پایین بردن آن بر نمی‌آید.
انتهای پیام
