به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روابط عمومی صندوق ضمانت صادرات ایران ،سیدآرش شهرآیینی با اشاره به اهمیت درجه بندی ریسک کشورهای جهان در هزینه های جذب سرمایه خارجی افزود:در نشست هفته جاری کمیته ریسک کشوری OECD، گروه ریسک ویتنام از «پنج» یا گروه «کشورهای با ریسک متوسط به بالا« به «چهار» یا گروه «کشورهای با ریسک متوسط» بهبود یافت.
وی افزود: گروه ریسک کشورهای زامبیا و نامیبیا نیز به ترتیب به گروههای ۷ و ۵ تنزل یافته است.
شهرآیینی با اشاره به اینکه OECD، کشورهای جهان را بر اساس الگوی خاص این سازمان موسوم به CRAM در ۷ گروه طبقه بندی میکند که گروه ۱ کم ریسکترین و گروه ۷ پر ریسکترین آنها را تشکیل میدهد، گروه ریسک فعلی ایران را «۶» اعلام نمود که بر این اساس کشورمان در گروه کشورهای پر ریسک طبقه بندی شده است.
عضوهیات مدیره صندوق ضمانت صادرات اضافه کرد: گروه ریسک ایران پیش از برجام در گروه ۷ و پر ریسکترین کشورها قرار گرفته بود که ظرف یکسال پس از برجام به گروه ۵ بهبود یافت، لیکن با خروج آمریکا از برجام و تشدید تحریم‌ها، این سازمان مجدداً با یک درجه تنزل، ایران را در گروه ۶ ریسک کشوری طبقه بندی نمود.
شهرآیینی با اشاره به اینکه در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، ایران بعنوان جذابترین بازار تامین مالی یا فاینانس بلندمدت در جهان شناخته میشد، تعهدات صندوقهای ضمانت صادرات یا همان ECA های کشورهای جهان در قبال ایران در سال ۲۰۰۷ را حدود ۳۰ میلیارد دلار عنوان نمود که در پایان سال ۲۰۱۸ به کمتر از ۲ میلیارد دلار تقلیل یافته و در واقع بیشتر کشورها، اعطای اعتبارات صادراتی جدید به ایران را متوقف نموده اند.
معاون فنی صندوق ضمانت صادرات ایران، یکی از مهمترین منابع ممکن برای تامین مالی یا فاینانس پروژه های بزرگ توسعه ای را استفاده از ظرفیت صندوقهای ضمانت صادرات یا ECA عنوان نمود که در شرایط فعلی، کشور از این ظرفیت بی بهره مانده است.
وی به عنوان نمونه به پروژه پالایشگاهی و پتروشیمی دقم عمان اشاره نمود که در سال گذشته میلادی با همراهی و تشکیل کنسرسیومی از ECAهای اسپانیا، کره جنوبی و انگلیس مبلغ ۴.۶ میلیارد دلار از بانکهای جهان برای آن تجهیز شد.
شهرآیینی در انتها افزود کشورهای ترکیه، امارات و عربستان در منطقه، جایگاه ایران به عنوان مقصد اول جذب فاینانس بلندمدت در جهان در نیمه اول دهه ۲۰۰۰ میلادی را در شرایط کنونی تسخیر نموده اند.
