به گزارش ایران اکونومیست به نقل ازسایپانیوز، یکی از گام‌های دیگری که سایپا در روزهای اتی برخواهد داشت، برگزاری نخستین سمپوزیوم ساخت بدنه خودرو است که به همت شرکت ایدکوپرس سایپا و دانشگاه صنعتی شریف برگزار خواهد شد.
باتوجه به اهمیت برگزاری این سمپوزیوم و نقش آن در توسعه همکاری صنعت و دانشگاه، گفت‌وگویی با ابوالفضل ژاله‌نیاکان مدیرعامل شرکت ایدکوپرس انجام شده که ماحصل آن را در زیر می‌خوانید:
1-به عنوان نخستین سوال هدف از برگزاری این سمپوزیوم چیست؟
هدف عمده از برگزاری این سمپوزیوم ایجاد ارتباط بیشتر بین دانشگاه و صنعت و در واقع ایجاد یک کانال ارتباطی برای ارتقا دانش فنی متخصصین صنعت تولید و ساخت بدنه خودرو و آشنا شدن آنها با موانع و مشکلات موجود در صنعت و ارائه راه کارهای مناسب برای حل آن است.
2-نقش شرکت ایدکو پرس در این همایش چیست؟
این سمپوزیوم به ابتکار گروه خودروسازی سایپا و شرکت ایدکو پرس و با مشارکت دانشگاه صنعتی شریف در حال انجام است. ایدکو پرس در واقع ایجاد کننده کانال ارتباطی بین دانشگاه و صنعت بوده است. ایده اولیه آن هم بر اساس تحقیقات و پژوهش هایی بود که در سال گذشته در این شرکت انجام شد و مجموعه ای از مقالات آماده شد که بسیاری از آنها در همایش های داخلی مورد پذیرش قرار گرفتند و شرکت را بر آن واداشت تا با همکاری دانشگاه صنعتی شریف سمپوزیوم علمی در این زمینه و با توجه به فعالیت های شرکت و شرکت های مشابه البته با دیدی کلان در نظر بگیرد تا بتوان با تحقیقات و تجربیات سایر شرکت ها و دانشگاهیان در زمینه طراحی، ساخت و تولید قطعات و مجموعه های پرسی آشنا شد.
3-به نظر شما علت ضعف ارتباط بین دانشگاه و صنعت در چیست؟ و آیا پیشنهادی در این زمینه دارید؟
به گمان من گروه خودروسازی سایپا در حال حاضر به عنوان پرچمدار ارتباط بین صنعت و دانشگاه به شمار می رود. البته همچنان راهی طولانی برای دستیابی به این هدف در پیش است. یکی از موانع عمده عدم شناخت و اعتماد نسبت به همدیگر است. از یک طرف صنعت معتقد است که دانشگاه تمرکز خود را بر روی مباحث تئوری گذاشته و ماموریتش صرفا انجام تحقیقات در مرزهای دانش است و نمی تواند به درستی مشکلات صنعت را شناسایی و راه کارهای عملیاتی ارائه کند و از طرفی هم دانشگاه معتقد است که صنعت از دانش و علمی که به آن نیاز دارد بسیار فاصله دارد و خود را حلال مشکلات صنعت می داند. به عبارت دیگر فقدان نیازهای متقابل دوسویه در اینجا وجود دارد و لذا ضرورت دارد ابتدا یک درک مشترک از همدیگر پیدا شود. وجود چنین همایش هایی می تواند بسیار مفید باشد اما قطعا کافی نیست و برای ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﻣﻮﺛﺮ داﻧﺸﮕﺎه و ﺻﻨﻌﺖ باید ﺗﻌﺎﻣﻼت و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك ﻣﻴﺎن اﻳﻦ دوﻧﻬﺎد را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻨﺠﺮﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﻨﺎﺧﺖ داﻧﺸﮕﺎه از ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺻﻨﻌﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و این یک کار بلند مدت است و انتظار از دولت هم این است که با در نظر گرفتن قوانین حمایتی به دانشگاه و صنعت در این راه کمک کند.
4-چگونه می توان این همایش را دائمی و ماندگار کرد؟
همانطوری که گفته شد اینگونه همایش ها می تواند ارتباط دانشگاه و صنعت را قویتر کند البته کافی نیست و ضرورت دارد که به صورت دائمی باشد. پیشنهادی که می توان داشت این است که دبیرخانه مرکزی برای این همایش در نظر گرفته شود و این سمپوزیوم به صورت سالانه یا دوسالانه برگزار شود همچنین پروژه هایی در همین راستا بین دانشگاه و صنعت تعریف شود البته نیاز به حمایت های دولتی در باب قوانین حمایتی و تسهیلات بانکی مناسب نیز هستیم.
5-چگونه اینگونه همایش ها می تواند به رونق تولید کمک کند؟
در دوران تحریم که مشکلات تکنولوژیکی و دانشی در زمینه تهیه محصولات و تجهیزات تولیدی وجود دارد می توان با اتکاء به دانش های بومی و استفاده از ظرفیت های محققین صنعتی و دانشگاهی و هم افزائی بین آنها، خلاء دانشی موجود را جبران کرد. مقالات و تحقیقات می تواند در زمینه های ارتقا کیفیت، کاهش هزینه، تبدیل دانش به فن آوری و نهایتا تسهیل در تولید محصولات و تجهیزات جدید باشد.
