سید حسن موسوی چلک در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: یکی از گروه‌های هدف بیماران روانپزشکی هستند که باید برای این افراد تمهیدات خاصی در نظر گرفته شود.
وی ادامه داد: ماهیت کار با این گروه‌ها، کار بین بخشی است و متخصصین روانشناسی، روانپزشکی، مددکاری اجتماعی، حقوقی و قضائی، کار درمانی، توانبخشی و …در کنار هم می‌توانند خدمات مورد نیاز این گروه را تامین کنند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در ادامه اضافه کردند که یکی از نیازهای اساسی و یا خلاء های جدی نداشتن قانون مشخص درباره بیماران روان پزشکی است. این در حالی است که در ۹۱ درصد کشورهای اروپایی، ۷۵ درصد کشورهای آفریقایی، ۵۷ درصد کشورهای مدیترانه شرقی و ۶۳ درصد کشورهای جنوب آسیا دارای این قانون خاص هستند.
وی افزود: تصویب این قانون می‌تواند همه این گروه‌ها را به درک مشترک برای حمایت همه جانبه از جمله درک مشترک مفاهیم قضایی و حقوقی و روان پزشکی و مددکاری اجتماعی و خدمات مورد نیاز برساند و خدمات و حمایت‌های حقوقی و اجتماعی که باید از فرد بیمار و خانواده ارائه و مشخص شود و همچنین با توجه به بین بخشی بودن کار با این گروه، تقسیم کار بین سازمانی تعیین شود.
موسوی چلک تاکید کرد: نداشتن قانون مشخص در این زمینه ممکن است موجب اتخاذ احکام حقوقی متفاوت شود. در حالی که داشتن قانون مشخص و همه جانبه برای حمایت از این گروه از بیماران می‌تواند بین گروه‌های مختلفی که با آنان کار می‌کنند، کمک کند تا برداشت‌های متفاوتی از مفاهیم و … نداشته باشند.
