ایران اکونومیست- روز ۲۸ فروردین پارسال در پی گم شدن پسربچه‌ای ۳ ساله به نام دانیال در بهشت زهرا مأموران کلانتری ۲۰۵ به جست‌و‌جو در اطراف قطعه ۲۲۰ بهشت زهرا که محل ناپدید شدن این کودک بود، پرداختند و سرانجام جسد خون آلودش را در گوشه سرویس بهداشتی این قطعه پیدا کردند.
پدر دانیال نیز به کارآگاهان گفت: در خانه بودم که خواهر زنم از بهشت زهرا به خانه ما زنگ زد و همسرم جوابش را نداد. بعد به من زنگ زد و گفت که پسرم دانیال با او و پدربزرگش به بهشت زهرا رفته، اما گم شده است. به سرعت به همراه یکی از دوستانم به بهشت زهرا رفتیم و مدتی به‌دنبال پسرم گشتیم تا اینکه به ما اطلاع دادند دانیال پیدا شده و زمانی که به قطعه ۲۲۰ رفتم تا بچه‌ام را تحویل بگیرم متوجه شدم که پسرم را کشته‌اند. ضمناً می‌دانستیم خاله دانیال با بچه‌دار شدن ما مشکل داشت.
مأموران با توجه به شواهد و دلایل به دست آمده پی بردند که دانیال آخرین بار با خاله ۳۵ ساله‌اش مریم دیده شده است. سرانجام این زن لب به اعتراف گشود و به قتل خواهرزاده سه ساله‌اش اعتراف کرد. او به کارآگاهان گفت: با چاقویی که داخل کاپشنم پنهان کرده بودم، ناگهان به ذهنم رسید دانیال را بکشم. به‌خاطر نداشتن فرزند زندگی برایم یکنواخت و شکنجه‌آور شده بود و با خواهر و شوهرخواهرم هم اختلاف داشتم.
این زن برای تشخیص سلامت روانی به پزشکی قانونی منتقل شد که بر اساس گواهی پزشکی قانونی مشخص شد دارای سلامت روانی و قوه تمییز نیست. صبح دیروز پرونده این جنایت در شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران گشوده و مریم به پرداخت دیه محکوم شد و چون مبتلا به جنون بوده پرداخت دیه بر دوش پدرش قرار گرفت، اما چون این پدر بزرگ توان مالی چندانی نداشت خواستار پرداخت دیه از بیت المال شدند.
هم‌اکنون مریم به خاطر مشکلات روانی در بیماستان روانی بستری است.
