ایران اکونومیست- جواد سلیمان پور، کارشناس حوزه صادرات گاز درباره اینکه امکان قطع واردات گاز ایران از سوی عراق طی ۲ تا ۳ سال آینده توضیح داد: عراق می‌تواند با جمع آوری گازهای همراه نفت خود بخشی از نیاز خود به گاز را تأمین کند، اما نکته‌ای که در این میان وجود دارد ۵ واحد جمع آوری و پالایش گاز عراق است که در حال احداث بود، اما در نتیجه حمله داعش این طرح‌ها متوقف شد که اکنون در حال احیا است که بین ۲ تا ۳ سال زمان می‌برد.
وی با تاکید براینکه حجم گازهای همراه نفت عراق پاسخگوی نیاز این کشور نیست، تصریح کرد: عراقی‌ها تصمیم دارند تولید نفت خود را تا سال ۲۰۲۵ میلادی به ۷ میلیون بشکه در روز برسانند. در صورتی که تولید نفت خود و در نتیجه تولید گازهای همراه نفت را افزایش دهد، باز هم نمی‌توانند نیاز کل کشور خود به صورت پایدار تأمین کنند چرا که عمده تولید نفت عراق در جنوب این کشور است. از سویی دیگر عمده مصرف گاز عراق به منظور تولید برق و بخشی هم برای تزریق به چاه‌های نفتی است.
این کارشناس حوزه صادرات گاز ادامه داد: زیر ساخت صنعت برق عراق از نظر تولید و انتقال شرایط مطلوبی ندارد. بنابراین حتی با استفاده از گازهای همراه نفت خود که عمده آن در جنوب این کشور متمرکز بوده، باز هم به واردات گاز و برق از ایران نیازمند است.
چرا عراق به گاز ایران نیاز دارد؟
سلیمان پور با اشاره به اینکه ما می‌توانیم مشروط به استفاده از گاز ایران، اقدام به ساخت نیروگاه در بخش‌های مختلف این کشور کنیم، اظهار داشت: نباید هدف نهایی خود را بازار گاز عراق قرار دهیم، بلکه باید در نظر داشته باشیم که عراق گلوگاهی است برای دسترسی به بازار گازی سوریه، لبنان و کویت. به ویژه کویت که از نظر فاصله مکانی اختلاف چندانی با ایران ندارد. ایران می‌تواند چه به صورت مستقیم و چه به صورت سوآپ وارد بازار گازی کویت شود چرا که این کشور فقط منابع نفتی در اختیار دارد و به دلیل مصرف برق بالا، نیاز به گاز بالایی نیز دارد.
به گفته وی، اینکه گفته می‌شود عراق می‌تواند گاز مایع (LNG) را جایگزین گاز دریافتی از ایران کند، صحیح نیست چرا که ال ان جی گاز گرانی است و استفاده آن برای نیروگاه هزینه بالایی در بر دارد و از سویی دیگر بارگیری محدودی دارد که نیاز به تجهیزات و بندرگاه‌هایی دارد تا بتوان گاز مایع را تبدیل کرده و مورد استفاده قرار داد که عراق فاقد آن است و از سویی با توجه به گستردگی جغرافیایی عراق، توزیع چنین گاز گرانی بعید و تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد.
باید خودمان را اثبات کنیم
این کارشناس حوزه صادرات گاز افزود: روش دیگر تأمین برق مورد نیاز عراق، دریافت برق از عربستان است. کشوری که خود برای تولید برق از سوخت مایع استفاده می‌کند و همین امر موجب افزایش قیمت برق تولیدی عربستان نسبت به تولید برق از سوخت گازی می‌شود که انتقال آن علاوه بر گرانی نمی‌تواند پایدار باشد چرا که نیاز عربستان به برق نیز میزان کمی نیست.
به گفته سلیمانپور، به طور کلی بازار گازی کشورهای حاشیه خلیج فارس برای ایران جذاب است، چرا که اغلب این کشورها به جز قطر فاقد منابع گازی هستند و از طرفی به دلیل نوع آب و هوا نیاز گسترده‌ای به برق دارند. با وجود اینکه قطر از طریق خط لوله اقدام به صادرات گاز و ال ان جی به امارات می‌کند اما این کشور برای تأمین نیازهای خود به گاز نیاز دارد. در این بین ایران باید دو نکته را در بخش صادرات گاز سرلوحه قرار دهد؛ نخست اینکه باید در این حوزه علاوه بر استمرار، انعطاف داشت و دیگر اینکه خود را به عنوان تأمین کننده پایدار اثبات کنید.
چندی پیش لویی الخطیب، وزیر برق و گاز عراق طی سفر خود به تهران در جمع خبرنگاران درباره تصمیم گیری عراق برای واردات گاز از ایران گفت: در تلاش هستیم که طی ۲ تا ۳ سال آینده با جمع آوری گازهای همراه نفت خود به خودکفایی برسیم، اما ارتباط با ایران را ادامه می‌دهیم.
