رییس مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران به دنبال شیوع نوعی بیماری ویروسی خطرناک چشمی در تهران و شهرستان ها هشدار داد: از آنجا که مراقبت های بهداشتی تا حد زیادی می تواند از ابتلا به این ویروس جلوگیری کند، ضروری است، هموطنان مراقبت های بهداشتی را در این زمینه به شدت افزایش دهند.
دکتر پرویز زرین بخش با اعلام این خبر گفت: بیماری ویروسی چشمی احتمالا از نوع " آدنو ویروس " است که در تهران و شهرستان ها فراگیر شده تا جایی که در برخی خانواده ها، تمامی اعضای خانواده به آن دچار شده اند.
به گفته او این ویروس باعث قرمزی شدید ملتحمه چشم (غشا مخاطی نازک و شفافی که سطح داخلی پلک ها و جلوی کره ی چشم را می پوشاند) می شود و حالتی شبیه زنبور زدگی دارد: ورم زیاد، دردناک شدن پلک ها همراه با خروج چرک و ترشح، خونریزی زیر ملتحمه و در برخی موارد، کنده شدن لایه سطحی قرنیه (اپی تلیوم) از عوارض این بیماری است.
دکتر زرین بخش درباره راه های پیشگیری از این عارضه چشمی گفت: ضروری است، همه افراد به ویژه کودکان و کسانی که از لنز چشمی استفاده می کنند و نیز کسانی که تازه عمل چشمی انجام داده اند، توصیه های بهداشتی را در مورد شست و شوی مداوم دست ها و صورت با صابون مایع و پلک ها با شامپوی بچه رقیق شده انجام دهند. همچنین ضروری است، پس از تماس با وسایل عمومی مانند دستگیره های درب های عمومی، پول و اسکناس از ژل های استریل کننده استفاده شود.
او به خانواده هایی که یکی از اعضای آنان به این ویروس مبتلا شده است، نیز توصیه کرد، لازم است، کلیه وسایل شخصی فرد مبتلا از دیگران جدا شده، جوشانده و رعایت بهداشت در مورد این افراد به شدت انجام شود.
به گفته دکتر زرین بخش در صورت ابتلای فرد به این بیماری 3 تا 4 هفته طول می کشد تا بیمار بهبود یابد و در برخی افراد که بیماری شدت بیشتری دارد، قرنیه فرد نیز درگیر شده که برای کاهش درد و بهبود سریع تر از لنزهای پانسمانی استفاده می شود.
رییس مرکز تحقیقات اپتیک و لنز ایران به چشم پزشکان نیز توصیه کرد که در مواجهه با این بیماری، کلیه وسایل و دستگاه هایی را که با این بیماران در تماس است از قبیل دستگیره های در، اسلیت لمپ ( دستگاهی که چشم پزشک چشم بیمار را از پشت آن معاینه می کند ) و دیگر دستگاه های چشم پزشکی را با مواد گندزدا استریل کنند.
به گزارش خبرآنلاین، او گفت: به نظر می رسد، این ویروس از دیگر کشورها وارد ایران شده باشد که رعایت بهداشت فردی تا حد زیادی می تواند، مانعی در جهت شیوع آن باشد.
