ایران اکونومیست- بر اساس جدیترین آمارهای جهانی ارائه شده، در حال حاضر از کل جمعیت جهان، پنج میلیارد و ۷۰۰ میلیون نفر افرادی هستند که عملاً در سن کار قرار داشته و به شکل بالقوه امکان بر عهده گرفتن یک موقعیت شغلی را دارند.
با این وجود اما طبق بررسی‌های صورت گرفته تنها سه میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر از این افراد دارای شغل رسمی هستند و دو میلیارد نفر باقی مانده خارج از گستره نیروی کار به شمار می‌روند. این به معنای آن است که افراد باقی مانده یا بیکار هستند یا جز نیروی کار بالقوه تقسیم می‌شوند.
در جمعیت افرادی که شاغل محسوب می‌شوند نیز تنها ۳۹ درصد جمعیت کاری ثابت و رسمی دارند و ۶۱ درصد باقی مانده به شکل غیر رسمی کار می‌کنند.
در نمودار چگونگی تقسیم بندی افراد دارای شغل، ۵۲ درصد از افراد در گروه شاغلان دارای مزد و حقوق (کارمند و کارگر) تقسیم بندی می‌شوند و خود اشتغالان، شاغلان در کسب و کارهای خانگی و کارفرمایان در رده‌های بعدی قرار دارند.
از نظر شکاف‌های جمعیتی نیز همچنان به نظر می‌رسد زنان فاصله‌ای طولانی تا نزدیک شدن به مشارکت مردان در بازار کار دارند. آمارها نشان می‌دهد که تنها ۴۸ درصد از زنان در سطح جهان شاغل به شمار می‌روند و این در حالی است که مشارکت مردان در بازار کار ۷۵ درصد تخمین زده شده است. به این ترتیب از هر پنج شاغل در سطح جهان، سه نفر را مردان تشکیل می‌دهند.
در نمودارهای سنی نیز سهم گروه سنی ۱۴ تا ۲۵ سال در میان شاغلان کاهش یافته که به نظر می‌رسد عوامل مثبتی مانند افزایش فضا برای ادامه تحصیل یکی از عوامل تأثیر گذار در این شاخص بوده است.
در نهایت بررسی شاخص بیکاری در سطح جهان نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۸، ۱۷۲ میلیون نفر بیکار بوده‌اند. به این ترتیب نرخ بیکاری جهانی به عدد پنج درصد کاهش یافته است. این در حالی است که پس از بحران اقتصادی به وجود آمده در سال ۲۰۰۸ میزان بیکاران جهان به شکل قابل توجهی افزایش یافت و تمام این سال‌ها زمان نیاز بود تا شاخص بیکاری به عدد پیش از بحران خود بازگردد.
آخرین آمارها از شاخص بیکاری در ایران نیز نشان می‌دهد که در پاییز ۱۳۹۷، درصد بیکاری به عدد ۱۱.۷ رسیده است که نسبت به منطقه شرایط نامناسب‌تری دارد.
