ایران اکونومیست- داریوش مختاری با بیان اینکه تخریب پهنه‌های سبز در کلان‌شهرها اقدامی در راستای تهدید افزایی علیه گردشگری در کشور است، اظهار کرد: لازم است هر چه زودتر مقابله با باغ‌خواری در کلان‌شهرها به ویژه تهران و شیراز در دستور کار دستگاه قضائی قرار گیرد.
وی افزود: بهتر است کمیسیون ماده ۵ مسکن و شهرسازی، شوراهای اسلامی و کارگروه‌های زیربنایی در استان‌ها برای حفظ سرسبزی و شادابی شهرهای کشور دقت بیشتری کنند و از هرگونه مصوبه که به تخریب حتی یک متر مربع فضای سبز می‌انجامد پرهیز کنند. طبیعت شاداب و سرسبز جزئی از انگیزش‌های گردشگران داخلی و خارجی برای مسافرت به شهرهای ایران است.
این کارشناس حوزه حوزه مدیریت آب، کشاورزی و منابع طبیعی ابراز کرد: زمانی‌که خشکی سرزمین ایران، ضرورت حفظ پهنه‌های دریاچه‌ها، تالاب‌ها و رودخانه‌ها را دو چندان می‌کند. از دریچه حکمرانی خوب آب کشور باید توجه داشت که هر گونه اقدام برای اجرای پروژه‌های انتقال آب و سدسازی نیازمند بازنگری شدید است، زیرا اجرای این پروژه‌ها بخش‌های باقیمانده از طبیعت بکر و سالم پهنه‌های زاگرس و البرز را به نابودی می‌کشاند. در نتیجه، گردشگران خارجی هرگز تمایلی به حضور در یک کشور که محیط زیست تخریبشده و آلوده دارد نخواهند داشت.
مختاری در پیوند با رونق گردشگری و حفظ منابع آبی به چند نمونه پیشنهادی برای اجرا در استان فارس اشاره کرد و افزود: گردشگری می‌تواند مرکز ثقل بسیاری از تصمیم‌گیری‌های درست باشد؛ آنجا که با توسعه گردشگری از مصرف بیرویه منابع آب جلوگیری کرد و تخصیص منابع آب و نیروی انسانی را از کشاورزی به سمت گردشگری سوق داد.
وی ادامه داد: برای نمونه عملی می‌توان به اجرای طرح‌های بومگردی در دشت دهرم شهرستان فراشبند فارس اشاره کرد که ده‌ها نقطه بکر و مناسب برای رونق گردشگری و طبیعتگردی دارد. نمونه دیگر تأمین زیرساخت‌ها و امکانات گردشگری در روستاهای علی آباد، کَراده و بالاشهر در حومه شهر خفر در جهرم فارس است. دو قنات این روستا ظرفیت ذخیرهسازی آب در زمستان با حجم حدود یک میلیون متر مکعب آب را دارند. در همان حال در جوار این روستاها آرامگاه جاماسب با قدمتی بیش از ۲۵۰۰ سال وجود دارد و زیبایی خیرهکننده صدها هکتار باغ چهار فصل با نخل‌های زیبا و درختان مرکبات خودنمایی می‌کند.
به گفته کارشناس حوزه حوزه مدیریت آب، کشاورزی و منابع طبیعی می‌توان از بخشی از آب قنات برای ساخت جنگل مصنوعی و تقویت پوشش گیاهی در عرصه بالادست این روستاها استفاده کرد و یک پارک جنگلی گیاه‌شناسی بزرگ پدید آورد. در حالی که گزینه کاملاً ضعیف و کم بازده، ذخیره سازی آب قنات‌ها و توسعه کمتر از ۱۰۰ هکتار باغ است. با سرمایهگذاری در حوزه گردشگری می‌توان بخش زیادی از آب قنات‌ها را به رودخانه پاییند است (قره آغاج) هدایت کرد و شادابی بخشی حتی کوچک و جزئی از رودخانه را فراهم کرد.
وی در پایان افزود: دلیل پرخطر بودن و کمبودن بازده سرمایه گذاری در حوزه گردشگری از جمله بومگردی و طبیعت گردی، نابسامانی در هدایت سبد تفریحات خانوارها است. برقراری اردوهای دانش آموزشی و دانشجویی و الزامی کردن و فراگیر کردن گزینه‌های گردشگری همچون زمین گردشگری و طبیعت گردی و بازدید از سازه‌های کُهن قنات یا آثار باستانی کمتر شناخته شده برای دانشجویان رشته‌های زمین شناسی، آبخیزداری، معماری و سایر تخصص‌ها به رشد بازدهی گردشگری داخلی کمک می‌کند.
