پاسخ "سرد و یخ زده" متولیان به نیازهای فرهنگی و هنری

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، در شهرمان مشغله‌های کاری و اداری که به پایان می‌رسد گمان می‌کنی کارهایی هست که انجام نداده‌ای، انگار کارهای انجام نداده از یادت رفته‌اند.

به سراغ کتاب‌ها می‌روی و بعضی‌هایشان را ورق می‌زنی، گمشده‌ات را پیدا نمی‌کنی، مجلات فرهنگی و هنری را نگاه می‌کنی انگار می‌خواهی گریه کنی.

گزارش‌هایی را می‌خوانی از پخش فیلم شب‌های ماه مبارک رمضان در سینماهای شهرهای دیگر و تهران، خبرهایی از تئاتر خیابانی و صحنه‌ای در استان‌های دیگر، از جلسات شعر جدی و طنز، از سلسله جلسات نقد فیلم در فرهنگسراها در دیگر استان‌ها و...

تلویزیون را روشن می‌کنی اخبار فرهنگی‌-‌ هنری شبکه‌ی دو سیما از برگزاری نمایشگاههای متعدد هنرهای تجسمی تهران خبر می‌دهد جای همه این برنامه‌های فرهنگی در ایلام خالی است شهری با یک سینمای 40 ساله‌ی در حال تخریب و خالی از مراکز فرهنگی و هنری فعال.

اگر در این رمضان‌الکریم چند نمایش صحنه‌ای آیینی داشتیم یا به بررسی چند فیلم ساخته شده با مضامین دینی می‌پرداختیم، یا اینکه به تماشای رنگ‌ها و نقش‌ها در یک نگارخانه نقاشی با آثاری هر چند متوسط از هنرمندان این دیار می‌رفتیم که روایتگر عشق این مردم به خاندان عصمت و طهارت(ع) باشد هر چند در آن آثار صورت بر معنا غلبه یافته باشد، یا اینکه...

به راستی چرا وجود چنین برنامه‌های فرهنگی در یک استان باید تا این حد برای علاقمندان به رویا شبیه باشد؟

چرا امکانات و اعتبارات دستگاه‌های فرهنگی و هنرمندان بخش خصوصی آن‌قدر کم است که برگزاری هر برنامه‌ی فرهنگی و هنری به حالت تعطیل درآمده است؟

چرا با وجود چند دستگاه خوب و با استعداد فرهنگی و هنری نظیر حوزه‌ی هنری و فرهنگ و ارشاد اسلامی روزها و شب‌های فرهنگ و هنر ایلام پررونق نیست؟

چرا استانداران ایلام از گذشته تا امروز حتی یک قدم برای ایجاد زیرساخت‌های فرهنگی و هنری در استان برنداشته‌اند و فرهنگ وهنر را اولویت چندم استان تلقی کردند؟

چرا استاندار ایلام، استمداد دستگاه‌های فرهنگی و هنری استان برای کمک به تهیه‌ ساختمان و فرهنگسرا را منوط به معامله پولی دو سازمان کرد؟

چرا استانداران این استان، اعم از راست و چپ فرصت‌های مغتنم استان را برای ساخت یک سینمای آبرومند از مردم گرفتند؟

چرا با وجود استقبال بخش خصوصی برای ایجاد این زیرساخت‌ها، تنها پاسخی "سرد و یخ زده" از استانداران ایلام نصیبشان شد؟

چرا همیشه در حق نیازهای فرهنگی و هنری این مردم اجحاف ‌می‌شود؟

و سوال اساسی‌تر چرا استاندار ایلام قصد داشت فرهنگسرای تکمیل‌ نشده‌ی "جوان" را به مقر کنسولگری عراق تبدیل کند و اکنون که دوباره در لطف به فرهنگ مقر کنسولگری را به استانداری انتقال داد و "مرکز پژوهش‌های استانداری" را مستاجر ناخواسته فرهنگسرا کرد و از شواهد و قرائن پیداست که این مستاجر خود صاحب‌خانه خواهد شد؟

چرا این فضاها به نام فرهنگ و به کام ادارات عریض و طویل تمام می‌شوند؟

یک فعال فرهنگی و مدرس دانشگاه در این زمینه اظهار کرد: ساختمانی که ما آن را به عنوان "فرهنگ‌سرای ایلام" می‌شناسیم از مشکلات زیادی رنج ‌می‌برد که می‌توان به سیستم گرمایشی و سرمایشی آن اشاره کرد که بسیاری از جلسات و نشست‌های فرهنگی در آن نیمه‌تمام می‌ماند.

وی مشکل اساسی این فرهنگ‌سرای ناتمام را فکر مدیران ارشد استان دانست و ادامه داد: در روزهای اولی که بنای این ساختمان گذاشته شد کاربری اصلی آن "کانون جوانان استان ایلام" بود که در سفر اول استانی هیئت دولت احداث آن تصویب شد.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه در همان زمان هم فرمانداری ایلام قصد تصاحب این ساختمان را داشت که در مقابل افکار عمومی، استاندار وقت عجولانه این ساختمان را به عنوان معاونت جوانان "ورزش و جوانان" افتتاح کرد، ساختمانی که نشان داد مدیران ارشد فکر فرهنگی ندارند و فرهنگ اولویت اول آنان نیست.

این فعال فرهنگی و رسانه‌ای گفت‌: در سال 88 دولت می‌توانست این فرهنگ‌سرا را با صرف هزینه‌ی500 میلیون تا 1 میلیارد تومانی به فرهنگ‌ دوستان تحویل دهد اما امروز تکمیل آن نیازمند بیش از 3 میلیارد تومان اعتبار است.

وی شرط اصلی ایجاد فرهنگ‌سرا را توجه مدیران ارشد و داشتن دغدغه‌ی فرهنگی توسط آنان عنوان کرد و گفت: ایلام نیازمند تغییر نگرش مدیران است و امروز شنیده‌ می‌شود که استانداری می‌خواهد قسمت اعظم این ساختمان را به قسمت "پژوهش" استانداری اختصاص دهد که به‌هیچ وجه برای اهل فرهنگ و فرهنگ‌ دوستان پذیرفتنی نیست.

سعید خیرالهی کارگردان دهلرانی نیز گفت: موضوع فرهنگ گمشده‌ی شهرهای ایلام است و در کنار بانک و دیگر امکانات به موضوع فرهنگ کم‌توجهی شده است به عنوان مثال در دهلران سالن اجتماعات درست و حسابی وجود ندارد و تنها ساختمان فرهنگی این شهرستان سالنی‌است که با کرایه‌ی مشخص به بانیان مراسم‌های گوناگون اجاره داده می‌شود و هنرمندان در آن سهمی ندارند.

وی با طرح این سوال که جوانان و فرهنگ‌دوستان باید برای انجام کارهای فرهنگی و گذراندن اوقات خود به کجا مراجعه کنند؟ نسبت به تغییر کاربری‌های فرهنگی و اختصاص آنها به مکان‌های اداری انتقاد کرد و گفت‌: دلیل اصلی این اقدام نگاه غیرفرهنگی مدیران ارشد استان است.