به گزارش ایران اکونومیست،اولاً صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران شایسته و بایسته است که منطبق با اخلاق اجتماعی و قوانین مدون، تولید برنامههایی در زمینه پرورش، گسترش، تفهیم و تبیین فضیلتهای اخلاقی در راستای حفظ کرامتهای انسانی نماید لذا در این راستا توجه به اخلاق رفتاری افراد جامعه طبیعتاً از اصول اولیه جهت تولید محتواست.
آنچنان که در ماده 9 اساسنامه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مصوب 1362 آمده است: « هدف اصلی سازمان بعنوان یک دانشگاه عمومی، نشر فرهنگ اسلامی، ایجاد محیط مناسب برای تزکیه و تعلیم انسان و رشد فضایل اخلاقی و شتاب بخشیدن به حرکت تکاملی انقلاب اسلامی در سراسر جهان میباشد» همچنین منطبق با فرمایشات رهبر معظم انقلاب، در خصوص اهداف و رسالتهای صداوسیما؛ «صداوسیما در جمهوری اسلامی ایران باید وسیله ای برای سوق دادن مردم به فرهنگ اسلامی و ابزاری برای معرفت و آشنایی مردم با درخشندگیهای اسلامی و انسانی باشد و جز این وظیفه ای ندارد و مواردی برخلاف آن هدف، نباید در صداوسیما پخش شود»، حال متاسفانه مینگریم چنین برنامههایی باتولید محتوای نشر خشونت، ساده انگاری و بی ارزش قلمداد نمودن حرمت خانواده برای زوجین و فرزندان، جایگزین رشد فضایل اخلاقی گردیده و باعث تبلیغ چنین ناهنجاریهای اجتماعی میگردد. لذا میبایست این سازمان پاسخگوی چنین برنامههای تلویزیونی باشد چرا که مطابق با اهداف و رسالتهای همان سازمان چنین موضوعی توجیه پذیر نیست.
دوم آنکه، موضوع برنامه ترویج خشونت علیه زنان، نفی کرامت انسانی و ساده انگاشتن چنین معضلاتی است که البته جزء برجستهترین آسیبهای اجتماعی بوده و این یک چالش فراگیر در حوزه فرهنگی است.
در این راستا لایحه «تامین امنیت زنان در برابر خشونت» توسط مجلس پیگیری گردید که در حال حاضر در قوه قضائیه در دست بررسی است. ضرورت حفظ امنیت و سلامت خانواده و ارتقای شاخصهای مربوط به آن و پیشگیری از پدیدههایی که در ارتباط معنی داری با خشونتهای خانوادگی است، آنچنان که در مبحث ضرروت طرح موضوع لایحه مذکور آمده است، خشونت نسبت به زنان دارای آثاری است بدین معنا که خشونت ارتکابی نسبت به زن، کودکان و سایر اعضاء خانواده نیز انتقال می یابد که این آثار، موجه هزینه هایی بر دو نظام سلامت و عدالت خواهد بود. سنتی بودن نسبی نظام قانونی در حوزه راهکارها و واکنشها در مواجهه، کنترل و مدیریت پدیده خشونت نسبت به زنان از علل اصلی پیگیری این لایحه است.
لازم به ذکر است جهت تهیه این لایحه، مداقه و کارشناسی علمی لازم صورت گرفته است و بررسی تطبیقی با قوانین 18 کشور از حوزههای فرهنگی _ جغرافیایی متنوع با تاکید بر کشورهای اسلامی مطالعه گردیده است. نوآوریهای این لایحه از جمله برای اول بارتعریف جامع از واژه خشونت است و برشماری مصادیقی در راستای این تعریف از خشونت است که شخصیت، حیثیت، عواطف و عزت نفس فرد بزه دیده را شامل میگردد. حال باتوجه به اهداف لایحهی مذکور، تسریع در بررسی های لازم در خصوص لایحه بعنوان یکی از ضرورتهای کنترل آسیبهای اجتماعی مورد تقاضاست.
باعنایت به مراتب، بایسته است که صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در این راستا و با توجه به قرار گرفتن در آستانه روز زن در خصوص پخش چنین برنامههایی پاسخگو بوده و علل و عوامل تولید چنین محتوای ناهنجاری، که بیشتر به دنبال حاشیه های ناشی از ماجرا هستند تا ساخت متن فرهنگی، اقدامات قانونی صورت دهد و لذا از قوه محترم قضائیه نیز تقاضای تسریع در بررسی لایحه « تامین امنیت زنان در برابر خشونت » را خواستارم.