به گزارش ایران اکونومیست؛ «فرهاد سرداری»، افزود: بر اساس آمارهای پیشین 21 میلیون هکتار از عرصه های کل کشور تحت فرسایش بادی قرار داشت که هفت میلیون هکتار آن از کانون های بحران فرسایش بادی به شمار می رفت اما اکنون به سطح این اراضی اضافه شده است.
وی ادامه داد: مطالعات فرسایش بادی هر پنج سال تکرار می شود که اطلاعات از پارسال در حال به روز رسانی است.
به گفته وی، عرصه های کشور دستخوش 2 پدیده فرسایش بادی و آبی است که وضعیت فرسایش آبی از سوی مسئولان دفتر آبخیزداری در دست بررسی قرار دارد.
وی عوامل طبیعی و انسانی را در پدیده افزایش بیابان موثر دانست و گفت: عوامل طبیعی شامل تغییر آب و هوا، بارندگی، دوره های خشکسالی، زمین شناسی (ژئومورفولوژی) ، کیفیت منابع آب و خاک، پوشش گیاهی، فرسایش، کشاورزی، معیارهای اقتصادی، اجتماعی، فناوری و توسعه شهری می شود که دارای شاخص های متفاوتی است.
به گفته وی، در بحث منابع آب، میزان شوری و سختی و افت آبهای زیرزمینی موثر است. در بحث پوشش گیاهی بهره برداری بیش از اندازه از منابع و ضعف پوشش گیاهی بر افزایش بیابان اثر دارد. در بحث خاک نیز میزان سختی خاک و فرسایش در بیابانی شدن مناطق مدنظر قرار دارد.
** طرح های در حال اجرا برای کاهش بیابانزایی
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری درباره پروژه های مطالعاتی، اجرایی و مدیریتی برای مقابله با افزایش بیابان توضیح داد: در این طرح ها علاوه بر شناسایی مناطق و مساحت بیابانی شدن، میزان فرسایش بادی، کانون های بحران، کنترل چرای دام در مناطق بیابانی، مدیریت جنگل های بیابانی و مدیریت پارک های کویری و بیابانی مورد توجه قرار دارد.
وی گفت: سازمان جنگل ها یکسری طرح های احیای بیولوژیک شامل پروژه های نهالکاری، بوته کاری، بذرکاری، بذرپاشی، طرح های تثبیت و شیمیایی شامل مالچ پاشی، ساخت بادشکن های غیرزنده، ایجاد تله و موانع و خندق های رسوب گیر دارد.
به گفته وی، این سازمان طرح های مدیریت روان آب ها در مناطق بیابانی شامل ساخت هلالی آبگیر، گوراب، پخش سیلاب، ایجاد بند، بندسار و هوتک، ساخت پیتینگ و فارو (ایجاد چاله ها و خطوط شیار برای حفظ آب باران) را در دست اجرا دارد.
وی اضافه کرد: طرح های مدیریت احیای بیولوژیک مناطق مرطوب حاشیه سواحل و دریا مانند دریاچه ارومیه در حال اجراست که برای جلوگیری از فرسایش بادی از گونه های هالوفیت مقاوم به شوری بهره گرفته ایم.
سرداری به طرح موفق ترسیب کربن که از سوی سازمان ملل متحد به عنوان برترین پروژه در منطقه شناخته شده است، اشاره کرد و گفت: در کنار پروژه های بین المللی، طرح ارتقای دانش فنی و مهارتی بهره برداران در مناطق بیابانی و استفاده از مشارکت آنان را در حال اجرا داریم.
به گزارش ایرنا، فرسایش بادی یا بادروبی نوعی فرسایش طبیعی است که فرایند روبیدن موادی چون شن و خاک از سطح زمین به وسیله باد است و تغییر بلندمدت و قابل توجهی بر سنگ‌ها، صخره‌ها و کوه‌ها ایجاد می کند.
فرسایش بادی معضلی برای اقتصاد، کشاورزی و منابع طبیعی یک کشور محسوب می شود.
بر اساس آمارها، مساحت کل منابع طبیعی کشور 134 میلیون هکتار معادل بیش از 82 درصد مساحت ایران است که بیش از 14 میلیون هکتار آن را جنگل، 32 میلیون هکتار را بیابان و 84 میلیون هکتار را مراتع تشکیل می دهد که طرح حفاظت مشارکتی در دوره سه ساله ۱۳۹۶-۱۳۹۴ اجرایی شد.
