به گزارش ایران اکونومیست؛ تیم ملی تا پیش از گل ژاپنی ها مانند بازی های گذشته و روندی که از تیم انتظار داشتیم، حرفه ای و منسجم عمل کرد و حتی بهترین موقعیت نیمه اول هم برای ایران بود ولی رفتاری غیرحرفه ای بازیکنان چند ثانیه پس از گل شروع شد و تا انتهای بازی ادامه داشت.
روی صحنه گل اعتراض بی مورد کنعانی زادگان و عدم تعقیب توپ در صورتی که مهاجمین ژاپن بازی را ادامه داده بود، سبب شد تا مدافعین دیگر تیم ملی هم به اشتباه بیافتند و وقتی پور علی گنجی هم برای اعتراض به داور استرالیایی رفت، 5 بازیکن تیم ملی را نزدیک داور استرالیایی می دیدیم و این همان اشتباهی بود که می توانست منجر به دریافت گل شود و همین اتفاق هم رخ داد و اوساکو با ضربه سر و در غیاب پورعلی گنجی و کنعانی زادگان گل اول را ثبت کند.
پس از گل رفتارهای غیر حرفه ای بازیکنان ادامه داشت و بلافاصله پس از دریافت گل بود که رضائیان با خشونت زیاد قصد داشت بازیکن ژاپن را که مصدوم شده بود، از زمین بلند کند! بازیکنی که به دلیل مصدومیت از زمین بازی بیرون رفت.
این رفتار همراه با خشونت بازیکنان که با دریافت گل دوم شرایط را دشوارتر از قبل برای بازگشت به بازی می دیدند، بدتر هم شد و روی عملکرد فنی بازیکنان هم تاثیری منفی گذاشت؛ تا جایی که در نیمه دوم شاهد حرکات سراسیمه بازیکنان در حمله و دفاع بودیم.
دریافت کارت زرد سوم توسط سردار هم به همین دلیل بود و او که در وقت های اضافی همه چیز را از دست رفته می دید، با دست به صورت بازیکن حریف زد تا جدی ترین درگیری بازی در ثانیه های پایانی شکل بگیرد.
در نهایت شاگردان کی روش در روزی با نتیجه سنگین 3 بر صفر بازنده شدند که طی 45 دقیقه دوم و از ثانیه هایی پیش از دریافت گل تا پایان بازی، رفتاری غیرحرفه ای و گاها خشونت آمیز داشتند.
