به گزارش ایران اکونومیست، هنوز مدت زیادی از انتخابات قانونی در ونزوئلا نگذشته بود که آمریکا و متحدینش دیدند نتیجه بازی آن‌طور که آنها می‌خواستند پیش نرفت. بنابر این آنها طبق سیاست های همیشگی‌شان زمین بازی را برهم ریخته و با حمایت از جوان نه چندان شناخته شده ای به نام خوان گوآیدو خواستار برکناری نیکلاس مادورو رئیس جمهور قانونی این کشور از قدرت شدند. دخالت هایی که کماکان با حمایت ها و مخالفت های برخی از کشورها همراه است.
احمد سبحانی سفیر سابق ایران در ونزوئلا و مکزیک و مدیر کل اسبق آمریکای لاتین و غرب آسیای وزارت امور خارجه با اشاره به ناآرامی‌های اخیر در ونزوئلا اظهار کرد: آمریکای لاتین همواره حیاط خلوتی برای نفوذ واشنگتن بوده است، اما در سال‌های اخیر شاهد بودیم که آمریکا به مرور نفوذش را در این منطقه از دست داده است؛ به طوری که حتی تبدیل به یکی از کانون‌های مخالفت با سیاست‌های آمریکا و کشوری پیشرو در حمایت از هم پیمانان سابق آمریکا شده است. موضوعی که هرگز برای کاخ سفید خوشایند نبوده است.
وی با اشاره به سابقه آمریکا در حمایت از کودتاچیان جمهوری بولیواری (ونزوئلا) ادامه داد: واشنگتن همواره تلاش داشته تا حاکمیت جدید در ونزوئلا که به حاکمیت چپ گرایان مشهور است را از بین ببرد. هدفی که از راه‌های مختلف نیز دنبال شده است. در سال ۲۰۰۲ هم در کودتایی که علیه هوگو چاوز صورت گرفت، آمریکا اولین کشوری بود که از کودتاچیانی که به بدترین شکل به سفارت خانه‌ها ریخته و همه نهاد‌های قانونی را تعطیل و خود را دولت خودخوانده اعلام کردند، حمایت کرد.
سفیر سابق ایران در ونزوئلا در تشریح حوادث امروز ونزوئلا گفت: اتفاقی که امروز در ونزوئلا رخ داده است، در واقع نسل تازه‌ای از کودتای مخملی با چاشنی پارلمانی عنوان می‌شود. به این معنا که آمریکا از جوانی حمایت می‌کند که شناخته نبوده و اخیرا پس از اتمام تحصیل از آمریکا به ونزوئلا برگشته، نماینده مجلس شده و سپس او را رئیس پارلمانی کرده اند که خود آن پارلمان هم درگیر چالش‌های زیادی است. حال این جوان تازه از راه رسیده خود را رئیس جمهور ونزوئلا خوانده و کاخ سفید هم حمایت خود را از وی اعلام می‌کند.
سبحانی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه «ذخایر بالای نفت ونزوئلا تا چه حد باعث دخالت‌های آمریکا در این نقطه شده است؟» گفت: به طور حتم منابع غنی نفت در ونزوئلا که از عربستان هم بالاتر است، تاثیر بسیار زیادی در طمع آمریکا به این نقطه داشته و کاخ سفید را بر آن داشته است تا دخالت‌های خود را در این منطقه افزایش دهد. ناگفته نماند که در سال‌های گذشته به مرور پای آمریکا از اقتصاد ونزوئلا قطع شده و هم‌پیمانان واشنگتن هم سهم‌شان در اقتصاد کاراکاس کمتر شده؛ موضوعی که هرگز به مذاق آمریکا خوش نیامده است.
وی همچنین با اشاره به دخالت‌های کشور‌های اروپایی و حمایت از گوآیدو افزود: اگر چه مواضع کشور‌های اروپائی یک‌دست نیست، اما به هرحال کشور‌های غربی همواره هم پیمانان آمریکا بوده اند. البته ظهور شخصیتی چون ترامپ باعث شد که کشور‌های اروپایی در ابتدا فاصله‌ای از سیاست‌های آمریکا بگیرند، اما شاهد بودیم که این فاصله دوام نیافته و اتحادیه اروپا حتی با وجود تحقیر‌های فراوان کماکان دنباله رو سیاست‌های این کشور آمریکا هستند. اکنون اروپا که سهم خود را در اقتصاد کاراکاس رو به افول می‌بیند، پایگاه‌هایی را در حمایت از مخالفین حکومت چپ گرای ونزوئلا برپا کرده است.
تحلیلگر مسائل آمریکای لاتین در پایان تاکید کرد: سیاست‌ها و برنامه ریزی‌های و همچنین توافقاتی که کشور‌های استعمارگر با یکدیگر انجام دادند، موجب شد تا سناریوی آشوب در ونزوئلا کلید بخورد. موضوعی که به شخصه آن را نسل جدیدی از کودتا و نسل جدیدی از جنگ سرد می‌دانم. لازم به ذکر است که کشور‌های موافق این کودتا هم همان کشور‌هایی هستند که همواره از حکومت‌های مستبد حمایت کرده و اقدامات امروز آنها هم ریشه در سیاست‌های پیشین‌شان دارد.
