خطرات رویکرد منطقه ای به ایجاد مناطق آزاد

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از تارنمای وزارت صنعت، معدن و تجارت، «سعید زرندی» افزود: گسترش این مناطق با چنین رویکردی، می تواند به ورود بی رویه کالاهای مصرفی خارجی و بی اثر کردن سیاست های تجاری بینجامد.
زرندی یادآوری کرد: از الزام های ایجاد مناطق آزاد، دسترسی مناسب به منابع تولیدی، دسترسی به کالاهای واسطه ای، دسترسی به مبادی تجاری، محدود نبودن و قیمت پایین زمین، دسترسی به امکانات زیربنایی اعم از راه، انرژی، آب، دسترسی به نیروی کار ساده و متخصص ارزان و غیره است.
وی گفت: برخی مناطق آزاد کنونی کشور در مکان هایی قرار دارد که ظرفیت پایینی در صنعتی شدن داشته و بیشتر با نگاه توسعه مناطق حاشیه و گسترش گردشگری طراحی شده اند.
معاون طرح و برنامه وزارت صنعت، معدن و تجارت تاکید کرد برای ایجاد مناطق آزاد جدید باید در زمینه موفق نشدن مناطق آزاد قبلی آسیب شناسی انجام شود و با بررسی منافع یا معایب احتمالی که این مناطق برای اقتصاد ملی به همراه دارد، اقدام شود.

** رویکرد ملی برای ایجاد یک یا چند منطقه آزاد در تراز جهانی
زرندی ایجاد مناطق آزاد و ویژه اقتصادی اثربخش را ضروری برشمرد و گفت: باید با رویکرد ملی و اتخاذ نگاه جامع و همه جانبه، ایجاد دستکم یک یا چند منطقه آزاد در تراز جهانی را دنبال کنیم.
«تجربه کشورهای در حال توسعه نشان می دهد که عمده جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در کشورهای در حال توسعه، در مناطق آزاد این کشورها صورت گرفته است».
وی گفت: اهداف کوتاه مدت کشورهای در حال توسعه در تشکیل مناطق آزاد اقتصادی، افزایش صادرات و عایدات ناشی از مبادلات خارجی، تولید فرصت‌های شغلی، تحریک منابع سرمایه‌گذاری و شتابدهی به توسعه منطقه‌ای است.
به گفته این مسئول، اهداف بلندمدت این مهم را می ‌توان در انتقال فناوری، ارتقای مهارت‌های مدیریتی و بهبود ارتباطات اقتصاد کشور با سایر اقتصادها در عرصه بین‌المللی جست وجو کرد.
 ایران هفت منطقه آزاد تجاری- صنعتی شامل کیش، قشم، چابهار، ارس، انزلی، اروند و ماکو و 64 منطقه ویژه اقتصادی دارد. شهریورماه امسال نیز نمایندگان مجلس شورای اسلامی به ایجاد هشت منطقه آزاد و 98 منطقه ویژه اقتصادی رای مثبت دادند.