به گزارش ایران اکونومیست به نقل از خبرگزاری فرانسه از بروکسل، اتحادیه اروپا، روس ها شامل دو مامور و رئیس و معاون رئیس سازمان اطلاعات ارتش این کشور را به دلیل مالکیت گاز اعصاب مورد استفاده در حمله سالزبری و همچنین حمل این گاز و استفاده از آن، مسئول دانسته است.
سالزبری انگلیس، مکانی است که «سرگئی اسکریپال» جاسوس سابق روس و دخترش مارس سال گذشته (اسفند 1396) در جریان حمله ای، مسموم شدند.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا با صدور بیانیه ای اعلام کردند که این نهاد علاوه بر مسدود کردن دارایی های مقام های روس و ممنوع السفر کردن آنها، همچنین آژانس تسلیحات شیمیایی سوریه و پنج شهروند سوری را مشمول تحریم های خود قرار داده است.
در این بیانیه که پس از نشست وزرای امورخارجه اتحادیه اروپا صادر شد، آمده است: این تصمیم بر تلاش های اتحادیه اروپا برای مقابله با تکثیر سلاح شیمیایی و استفاده از آن که تهدیدی جدی را برای امنیت بین المللی ایجاد می کند، تاثیرگذار است.
مقام های روس به دلیل مسمومیت اسکریپال و دخترش در سالزبری با استفاده از گاز اعصاب نوویچوک، مسئول شناخته شده اند.
حمله سالزبری که گفته می شود در جریان آن، برای نخستین بار از زمان جنگ جهانی دوم از سلاح شیمیایی در اروپا استفاده شد، خشم بین المللی را برانگیخت و باعث شد تا کشورهای غربی، دیپلمات های روس را اخراج کنند.
اسکریپال ها از آن حمله جان سالم به در برد و مسکو دست داشتن در ماجرای مسمومیت آنها را رد کرد.
روس ها گفته اند از آنجا که پس از گذشت چند ماه از ماجرای مسمومیت اسکریپال و دخترش، لندن هنوز مدرکی دال بر دخالت مسکو ارائه نداده، از این رو این حادثه جعلی است.
سخنگوی سفارت روسیه در انگلیس مدعی است که لندن، اسکریپال و دخترش را پنهان کرده و هیچ اطلاعاتی در مورد پرونده مسمومیت آنها به طرف روس ارائه نداده است.
اسکریپال یک سرهنگ سابق سازمان اطلاعات ارتش روسیه که به جرم خیانت به این کشور و تحویل فهرستی از عوامل اطلاعاتی روسیه به غرب به 13 سال زندان محکوم شده بود، در سال 2010 میلادی در جریان مبادله جاسوس ها به آمریکا تحویل داده شد و در انگلیس زندگی می کرد.
اسکریپال و دخترش چند روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری روسیه، در سالزبری انگلیس مسموم شدند و دولت انگلیس در کمتر از 24 ساعت، مسکو را به دخالت در این حادثه متهم کرد.
روابط مسکو و لندن به تبع این حادثه، به پایین ترین سطح ممکن رسید و این مساله به یکی از موضوعات مهم انگلیس در سیاست خارجی تبدیل شد.
