به گزارش ایران اکونومیست به نقل از وزارت نیرو، رضا اردکانیان در نشست راهبردی اندیشکده آب، محیط زیست، امنیت غذایی و منابع طبیعی مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت اظهار داشت: مهار آب‌های سطحی یکی از اقدامات درستی بوده که در قرن کنونی در کشور انجام شده است؛ اینکه در نیمه دوم قرن بیستم تعداد ۴۶ تا ۴۷ هزار سد بزرگ در جهان ساخته شده بیانگر این است که دنیا روی مهار آب‌های سطحی متمرکز شده است و این مسئله به معنای نادیده گرفتن مجموعه ملاحظات زیست محیطی نیست.
وی افزود: ما زمانی که وارد دوره مدیریت توامان عرضه و تقاضا شده‌ایم طبیعتا بهداشت، مصارف و صنعت توسعه پیدا کرده است و نیاز آبی بیشتری داریم؛ همانگونه که در مقیاس جهانی برای مصرف صحیح، شیوه‌های نوین و تدابیر خاص اتحاذ شده است ما نیز می‌بایست به فکر تامین نیازهای آبی باشیم و از نگاه بخشی به موضوع آب باید اجتناب کرد.
اردکانیان تاکید کرد: باید بپذیریم که یکی از بیشترین ضربه‌ها را از ناحیه ساختار خورده‌ایم، پس مسلما در اصلاح شرایط برای یک حکمرانی خوب حتما باید از نقطه اصلاح ساختار به عنوان یک شرط لازم شروع کنیم و ما این تغییر را در وزارت نیرو آغاز کرده‌ایم.
وزیر نیرو با بیان اینکه «آب» یک مفهوم میان بخشی است، گفت: اصلاح ساختار اقدامی است که می‌توان بدون اعمال جراحی‌های وسیع در سازمان دولت شروع شود و هیچ فعالیتی پیش نمی‌رود مگر اینکه تصمیم‌ها با مشارکت تمامی ذینفعان و ذی مدخلان باشد.
وی تصریح کرد: ما می‌توانیم برای مفهوم هم‌بست آب، غذا و انرژی در دولت و خارج از مجموعه دولت سازوکاری را تعریف کنیم که برخی از تصمیم سازی‌هاو استراتژی‌ها در این بخش تدوین شود تا سیاستگذاری‌های ما در زمینه آب، غذا و انرژی در یک پیوستگی قابل اجرا باشد.
اردکانیان تاکید کرد: در وزارت نیرو شدیدا نیازمند آنیم که ساختار فعلی آب را درون مجموعه اصلاح کنیم؛ ما قطعا می‌بایست همچون سایر جوامع دنیا به دلیل ارتقای سطح زندگی و رشد جمعیت به دنبال تولید آب، غذا و انرژی بیشتر برای مردم خود باشیم اما در این بین با پدیده موسوم به مشک سوراخ مواجه هستیم.
وزیر نیرو بر لزوم چاره اندیشی برای اصلاح مصرف تاکید کرد و گفت: نخستین خطر نپرداختن به این مسئله در زمان خشکسالی این است که ذهن خود را متوجه تامین‌های جدید کنیم و زمان را برای پرداختن به اصلاح شیوه‌های مصرف در بخش‌های مختلف از دست می‌دهیم و حتی در صورت تامین آب جدید عطش مصرف نیز بیشتر می‌شود.
وی یکی از عرصه‌های مغفول در این بخش را بحث اقتصاد آب برشمرد و افزود: یکی از مناسب‌ترین عرصه‌ها برای استقرار هم بست آب، غذا و انرژی، حوضه‌های آبریز مشترک است؛ در حوزه‌های آبریز مشترک بین دو یا چند کشور امکان بروز تنازع و هم‌جنس نبودن نوع استفاده از آب در بالا دست و پایین دست وجود دارد که در این زمینه می‌توان از چارچوب‌های علمی این دانش استفاده کرد و با تسهیم منافع زمینه‌های بروز تنازع را کاهش داد.
