به گزارش ایران اکونومیست؛ بلاتکلیفی خسته کننده سرنوشت مجمع انتخاباتی فدراسیون تنیس با گذشت دو ماه از پایان ریاست چهارساله شایسته، زمزمه هایی از یک مهندسی دیگر در انتخابات فدراسیونهای ورزشی به راه انداخت.
احتمال هایی که روز گذشته با خبر عجیب و تامل برانگیز داورزنی معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش و جوانان به واقعبت تبدیل شد. معاون وزیر در حالی به صراحت و مصمم از تک کاندیدا بودن و برگزاری مجدد ثبت نام کاندیداها می گوید که گویا وی بندی از اساسنامه انتخابات فدراسیون های ورزشی را در دست دارد که دیگران از آن بی‌خبر هستند.
شنیده ها از سرنوشت ثبت نام شده های تنیس متفاوت است. درحالی که برخی از ایرج رحمانی مدیر کل امور استانهای وزارت و یکی از کاندیداهای تنیس که تنها مدت کمی تا بازنشستگی فاصله دارد، به عنوان گزینه وزارتخانه نام می بردند این روزها اسامی افرادی دیگر همچون نیک بین به عنوان گزینه مورد نظر وزارت ورزش برای مدیریت در تنیس شنیده می شود.
قبل از هرچیز باید تکلیف تایید صلاحیت کاندیداهای تنیس مشخص شود، آیا صلاحیت رحمانی که خود بخشی از بدنه وزارت ورزش و جوانان است تایید نشده یا صلاحیت عبدالرضا آریا نفر کاندیدای سوم؟ شاید هم صلاحیت شایسته پس از ۸ سال ریاست در تنیس تایید نمی شود و در احتمال بعدی کاندیداها همه با هم تصمیم گرفته اند از حضور در انتخابات انصراف دهند و تنها یک نفر باقی مانده است.
البته تک کاندیدا بودن مجمع انتخاباتی تنیس، موضوع جدیدی نیست که فقط در این رشته اتفاق افتاده باشد. هنوز انتخابات فدراسیون شمشیربازی را فراموش نکرده ایم که تنها با یک کاندیدا برگزار شد. چرا معاون وزیر ورزش و جوانان در آن زمان از قانون جدید تک کاندیدا بودن برای وتوی انتخابات شمشیربازی استفاده نکرد؟!
در این میان خبرهایی هم از احتمال معرفی شایسته به عنوان سرپرست در فدراسیون تنیس شنیده می شود. اتفاقی که بعید می رسد عملی شود چرا که با علم به اینکه سرپرست ها اجازه شرکت در انتخابات را ندارند در صورت بروز این اتفاق ابعاد ناشایست تری از مهندسی انتخابات تنیس روشن می شود.
