مهاجرانی: تیم کی روش می تواند طلسم ناکامی‌های جام ملت‌ها را بشکند

به گزارش ایران اکونومیست؛ «حشمت مهاجرانی» که چهره ای ماندگار در تاریخ فوتبال کشورمان محسوب می شود، با تیم ملی فوتبال ایران 3 بار قهرمان جام ملت های آسیا شد و برای نخستین بار در سال 1978 و در بازیهای جام جهانی آرژانتین توانست، به رویای جهانی شدنمان رنگ واقعیت ببخشد.
سرمربی اسبق تیم ایران چندی پیش به ‌عنوان بهترین سرمربی تاریخ مسابقات جام ملت‌های آسیا انتخاب شد و این انتخاب در حالی صورت گرفت که در بین فهرست مربیان اعلام شده؛ اسامی سرمربیان نام‌ آشنایی همچون «کارلوس آلبرتو پریرا» و «فیلیپ تروسیه» هم دیده می‌شد.
سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان  سخنان جالب و خواندنی را مطرح کرد که مشروح آن در ذیل می آید:

*  چند وقت پیش به عنوان بهترین مربی تاریخ جام ملت های آسیا انتخاب شدید، چه حسی داشتید؟
وقتی به این موفقیت بزرگ می رسیم نباید گذشته خود را فراموش کنم. ممنون همه دوستانی هستم که در این راه بزرگ به من کمک کردند. از فدراسیون فوتبال گرفته که که امکانات و بستر لازم را فراهم کرد تا همکارانم که کمک حالم بودند، بازیکنان تیم هایم که تلاش کردند تا بتوانیم با قدرت چند بار قهرمان شویم، هواداران تیم ملی که تحت هر شرایطی حامی تیم محبوبشان بودند و رسانه های گروهی که با نقدها و حمایت هایشان مرا به سمت موفقیت رهنمون ساختند. همه در این موفقیت بزرگ همراهم بودند که از آنان تشکر می کنم.

*  کدامیک از قهرمانی هایی که با تیم ملی فوتبال ایران کسب کردید برای شما خاطره‌انگیزتر بود؟
اگر راستش را بخواهید، نمی توانم تفاوتی میان سه قهرمانی که با تیم ملی فوتبال ایران در قاره آسیا کسب کردم قائل شوم چرا که هر کدام از آن افتخارات، ارزشمند بود و خاطره ای با ارزش را در ذهن من رقم زده است.
فراموش نمی کنم قهرمانی هایی که در هر سه دوره جام ملت های آسیا به دست آوردیم شور و اشتیاقی عجیب در جامعه بوجود آمد و مردم از این که تیم ملی فوتبالشان توانسته بود بر بام فوتبال آسیا بایستند خوشحال بودند. این برای من بهترین و زیباترین پاداش بود.

*  یعنی خاطره ویژه تری برایتان باقی مانده است؟
می توانم به قهرمانی تیم ملی در جام ملت های آسیا در سال 1974 اشاره کنم. در فینال با کویت بازی داشتیم. این تیم در آن روزها یکی از قدرت های برتر فوتبال آسیا بود. با گل علی پروین یک بر صفر جلو افتادیم و من به بازیکنان گفتم برای حفظ نتیجه و قهرمانی به حفظ توپ و پریسینگ روی بیاورند اما تماشاگران حاضر در ورزشگاه از این نوع نمایش ناراضی بودند و شروع به اعتراض کردند. آن ها توقع داشتند بیشتر از یک گل به حریف می زدیم و این برای همیشه در ذهن من حک شده است.

*  کدام بازیکن همواره مورد توجه شما بود و به آن علاقمند بودید؟
من شاگردان زیادی در فوتبال داشتم که همه آنها را به یک اندازه دوست داشتم. نمی توانم به نام یک یا دو بازیکن اشاره کنم، همه آنها برای من عزیز بودند.

*  حسن روشن چطور. خیلی ها او را پسر فوتبالی شما می دانند؟
حسن «روشن» را خیلی دوست داشتم و دارم. همیشه ارتباط خوبی با وی داشتم و تلفنی با یکدیگر در ارتباط هستیم.

*  با علی پروین هم ارتباط خوبی دارید؟
علی پروین مثل حسن روشن بامحبت است و همیشه به من لطف داشته است.

*  زمانی که او سرمربی تیم ملی بود مقابل تیم ملی ایران بر روی نیمکت ننشستید، چرا؟
زمانی که سرمربی عمان بودم پیغام فرستادم که در تهران مقابل کاپیتان خودم بازی نمی کنم و واقعا این کار را کردم و در برابر تیم ملی که پروین سرمربی آن بود، روی نیمکت ننشستم. یادم می آید بعد از همان بازی به علی پروین زنگ زدم و گفتم بازیکنی که تعویض کردی نامش چیست؟ پروین گفت: نامش علی دایی است. در همان مکالمه گفتم این بازیکن ستاره خواهد شد و 10 روز بعد که اردوی تیم ملی در عمان بود، به دیدار دایی رفتم و یک جفت کفش استوک به او هدیه دادم.

*  در سال 1990 مربیگری را کنار گذاشتید؛ دلیل خاصی داشت؟
اگر به آن زمان برگردم دیگر هیچ وقت چنین تصمیمی نمی گیرم. این دومین اشتباه بزرگ زندگی من بود که مربیگری را کنار گذاشتم. حالا وقتی فکر می کنم به این نتیجه می رسم که می توانستم تا سال های بیشتری در این حرفه می ماندم و ادامه می دادم.

*  گفتید کنار گذاشتن مربیگری دومین اشتباه بزرگ زندگی تان بود، اولین اشتباه زندگی تان چه بود؟
خداحافظی از فوتبال در سن 27 سالگی. برای این تصمیم نیز پاسخ قانع کننده ای ندارم و حالا که به این سن و سال رسیده ام برای خداحافظی از فوتبال و مربیگری حسرت می خورم.

**  خب بر چه اساسی تصمیم به انجام این کار گرفتید، با کسی مشورت کردید؟
برخی اوقات انسان به جای مغز با قلبش تصمیم می گیرد و آن روزها قلبم باعث شد چنین تصمیماتی را بگیرم.

*  آخرین قهرمانی تیم ملی در جام ملت های آسیا تحت هدایت شما به دست آمد. فکر می کنید چرا بعد از گذشت 4 دهه دیگر قهرمان نمی شویم؟
عوامل زیادی می تواند در این راه تاثیر داشته باشد، می توانم برایتان یک مثال بزنم. تیم ملی در مسابقات سال 1980 کویت می توانست قهرمان شود. تیم خوبی داشتیم. حسن حبیبی هدایت تیم ملی را بر عهده داشت و من سرمربی تیم ملی امارات بودم. جنگ تحمیلی شروع شده بود و همه بازیکنان و مربیان تیم ملی درگیر این مساله بودند و اخبار را پیگیری می کردند. آن ها در کویت بودند اما دل و قلبشان در تهران بود و تمرکز لازم را نداشتند. در نهایت هم با تمام شایستگی هایی که داشتند از رسیدن به فینال بازماندند و سوم شدند.

**  چرا تیم های ملی ما در ادوار دیگر موفق نبودند؟
خب من نمی توانم ریز به ریز توضیح دهم. شاید شرایط فیزیکی، روحی بازیکنان خوب نبود یا بدشانسی ها و اشتباهات فوتبالی در این موضوعات دخیل بوده باشد. اگر شما بروید با سرمربیان تیم های ادوار مختلف تیم ملی حرف بزنید به طور حتم برای قهرمان نشدنشان دلایل موجهی دارند.
*  نظرتان درباره تیم ملی فعلی چیست، این تیم موفق می شود؟
در حال حاضر تیم ملی خوبی داریم. اگر تمام تیم های ادوار مختلف ملی ایران را با هم مقایسه کنیم متوجه می شویم هیچ تیمی به اندازه تیم کارلوس کی روش لژیونر ندارد. من فکر می کنم این تیم شانس زیادی داشته باشد و آرزویم موفقیت تیم ملی در جام ملت های آسیاست تا طلسم ناکامی ها با کسب عنوان قهرمانی شکسته شود. همان طور که دوست دارم تیم ملی امید با کرانچار و حمید استیلی به حسرت المپیکی نشدنمان پایان دهد.

*  قبول دارید که مردم از تیم ملی فعلی ما توقع زیادی دارند؟
بله؛ به هرحال آن ها دوست دارند تیم ملی کشورشان به موفقیت برسد و این خواسته به جایی است، بگذارید یک چیز جالب برایتان بازگو کنم.
سالی که من به همراه تیم ملی قهرمان جام ملت های آسیا شدم با تیم های عراق و یمن همگروه بودیم. عراق را 2 بر صفر بردیم و یمن را با 8 گل شکست دادیم. حالا من این تشابه را به فال نیک می گیرم و پیش بینی قلبی من این است در امارات اتفاقات خوبی برای فوتبال ایران رخ خواهد داد.

*  نظرتان درباره کی روش چیست؟
آنقدر درباره کی روش حرف زدم که دیگر خسته شده ام. در آستانه جام ملت های آسیا هستیم و دوست ندارم درباره سرمربی تیم ملی کشورم حرفی بزنم، فقط می توانم یک چیز بگویم.

*  چه چیزی؟
اینکه او یک مربی کاربلد است و تجربیات گرانبهایی را در تمام سالهای دوران مربیگری اش که بر روی نیمکت تیم های بزرگ دنیا نشسته است دارد و امیدوارم پیام آور شادی برای مردم ایران باشد.

*  رقیبان اصلی ایران در راه قهرمانی جام ملت های آسیا چه تیم هایی هستند؟
همه رقیب اصلی ایران محسوب می شوند و نباید از الان بگوییم کره جنوبی، ژاپن، استرالیا، عربستان حریفان اصلی تیم ملی در این تورنمت بزرگ هستند. اگر بخواهیم کوچک ترین اشتباهی انجام دهیم پشیمانی بزرگی برایمان به همراه خواهد داشت. از روز اول که وارد این رقابت ها می شویم باید به هر مسابقه به حکم فینال نگاه کنیم.

*  لیگ برتر ایران را پیگیری می کنید؟
بله، با دقت این کار را انجام می دهم.

*  فکر می کنید چه تیمی در پایان قهرمان لیگ برتر شود؟
سپاهان، پرسپولیس، پدیده مشهد، تراکتورسازی و استقلال تیم هایی هستند که خودشان را با تیم های دیگر لیگ برتر جدا کرده اند و بیشترین امتیازات را در نیم فصل اول مسابقات به دست آورده اند. همیشه اینگونه بوده. تیم هایی هستند که از ابتدا برای سقوط نکردن تلاش می کنند و تیم هایی مانند آن هایی که نام بردم وجود دارند که برای قهرمانی می جنگند. فکر می کنم اگر اتفاق خاصی رخ ندهد یکی از همان 5 تیم در پایان فصل جام را بالای سر ببرد.

**  سوال آخر- از ایرج دانایی فرد بگویید که به تازگی به رحمت خدا رفت.
ایرج دانایی‌فرد انسان شریف و بزرگی بود که در خانواده‌ای فوتبالی رشد کرد. 2 نسل از فوتبال ایران به او و پدرش، علی دانایی‌فرد مدیون هستند. علی دانایی‌فرد فوتبالیست‌های بزرگی را پرورش داد و ایرج هم در مکتب تاج و استقلال رشد کرد و از بزرگ‌ترین تکنسین‌های فوتبال ایران بود. او توانست اولین گل ایران در جام‌جهانی را به ثمر برساند. ایرج خصوصیات اخلاقی بسیار خوبی داشت و هیچ‌کس از او ناراحت نشد. از رفتنش خیلی ناراحت شدم، خدا رحمتش کند.