به گزارش ایران اکونومیست؛ مسعود شفیعی، با تاکید بر ضرورت ارتباط صنعت و دانشگاه در این باره، اظهار داشت: ارتباط بین صنعت و دانشگاه نسبت به گذشته بیشتر و بهتر شده اما تا نقطه ایده آل هنوز فاصله داریم.
وی ادامه داد: البته یکی از معضلات در این بخش نبود وجود متولی قدرتمند و به معنای واقعی برای ارتباط بین صنعت و دانشگاه است.
شفیعی افزود: در هیچ جای دنیا از ارتباط بین صنعت و دانشگاه ابراز رضایت 100درصدی ندارند یا در آن به درجه اعلا رسیده اند، به دلیل اینکه اهداف و ماموریت دانشگاه ها و صنایع با یکدیگر متفاوت است.
استاد دانشگاه امیرکبیر تاکید کرد: اگر علم ما به اقتصاد تبدیل شود، این ارتباط می تواند شکل صحیح به خود بگیرد.
شفیعی درباره اهمیت هفته پژوهش و توجه به مقوله دانشگاه و صنعت، گفت: این هفته زمانی مطرح شد که بیشتر دانشگاه های ما، دانشگاه های نسل دوم بودند. در واقع از نسل اول (دانشگاه های آموزش محور) به نسل دوم (دانشگاه های آموزش و پژوهش محور) رسیده بودیم.
وی افزود: در حال حاضر که دانشگاه های نسل سوم مطرح شده اند، باید مرتبه ای بالاتر به نام فناوری، نوآوری و کارآفرینی را مطرح کنیم اگر چه که در این هفته نمایشگاه هایی برپا می شود که تولیدات و فناوری های جدید را ارائه می دهند اما به نظرم باید عنوان این هفته را ارتقا بدهیم.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه کشور های در حال توسعه و به خصوص کشورهای آسیایی مانند ژاپن روشی با عنوان «انجام بدهید، یاد یاد بگیرید و ارتباط برقرار کنید» را دنبال کرده اند، گفت: کشورهای اروپایی و توسعه یافته این روش که می گوید «باید علم به تکنولوژی تبدیل شود و با نوآوری می توان کارهای بزرگ انجام داد دنبال شود.
وی با تاکید بر ضرورت پیگیری این دو روش برای یافتن روش ارجح ، گفت: باید اولویت های تحقیقاتی را شناخت تا صاحب فناوری شد.
شفیعی گفت: هنوز مدل ارتباط صنعت و دانشگاه که ایده را به محصول تبدیل می کند و وظیفه هر نهاد، دولت صنعت و دانشگاه را مشخص می کند، تعریف نشده است.
وی یادآور شد: به هر حال باید به این نکته توجه کرد که کشورهای صاحب فناوری حدود 50 تا60 سال در این زمینه کار کردند.
این فعالیت در کشورمان حدودا 40 سال (پس از انقلاب) سابقه دارد. ما دچار جنگ، تحریم و مشکلات خاص خودمان بوده ایم.
شفیعی خاطرنشان کرد: اما با توجه به نیروی انسانی خبره و نخبه، اساتید و دانشجویان به نظر می رسد که باید بیشتر از خودمان انتظار داشته باشیم و بیشتر کوشش کنیم تا جایگاهی که سزاوار است را علاوه بر علم در فناوری نیز کسب کنیم و علم ما به ثروت تبدیل شود.
