فوتسال زنان ایران؛ در جمع برترین‌ها با آینده‌ای خاکستری

به گزارش ایران اکونومیست؛   سایت «فوتسال پلنت» نامزدهای نهایی کسب عناوین برترین‌های هر پست را اعلام کرد و فوتسال ایران هم نماینده های زیادی در میان این نامزدها داشت.
در کنار فوتسال مردان که سال هاست در میادین جهانی درخشیده، امسال این فوتسال زنان بود که بیشتر به چشم آمد.
پس از قهرمانی دختران فوتسالیست ایرانی در مسابقات آسیایی و عملکرد مطلوب بسیاری از بازیکنان به ویژه در بازی فینال، 2 بازیکن از تیم ملی در فهرست بهترین ها قرار گرفتند. فرزانه توسلی در بین بهترین دروزاه بان ها و فاطمه اعتدادی هم در بین بهترین بازیکنان جای گرفت. اما این تنها اتفاق خوش نبود. در ادامه معرفی فهرست بهترین ها، نام شهرزاد مظفر سرمربی تیم ملی هم در میان بهترین سرمربیان جهان قرار گرفت و در نهایت با حضور تیم ملی فوتسال زنان ایران در میان برترین تیم های دنیا، پرونده امسال این سایت با حضور پررنگ فوتسال زنان ایران بسته شد.
این ها همه در حالی است که زنان فوتسالیست ایرانی تفاوت های زیادی با سایر کشورهای حاضر در این فهرست دارند. مهم‌ترین تورنمنتی که فوتسال زنان ایران در این سال ها به آن اعزام شده مسابقات قهرمانی آسیا بوده است و حتی تورنمنت چهار جانبه روسیه که جزو برنامه همیشگی اعزام تیم ملی هم بود، 2 سالی می شود که دختران فوتسال ایران به آن اعزام نمی شوند. در شرایطی که برای حضور در فهرست بهترین ها باید در میادین مختلف حضور داشت تا به چشم کارشناسان آمد اما این تیم و بازیکنانش با حداقل اعزام ها و حضورهایشان توانستند توجه کارشناسان را به خود جلب کنند تا در نهایت تیمشان در میان بهترین های جهان قرار گیرد.
حالا مساله اینجاست که همین تیم که شانس قرار گرفتن در جمع برترین تیم های دنیا را داشته، تکلیفش برای آینده مشخص نیست.
22 شهریور همین امسال بود که خبر رفتن مظفر از فوتسال ایران رسانه ای شد. او که سال گذشته در لیگ فوتسال زنان ایران همراه با دانشگاه آزاد عملکرد خوبی داشت، با کناره گیری این ارگان از تیم‌داری در ورزش زنان، تیمش را از دست داد و در فصل جدید لیگ برتر ابتدا بدون تیم ماند. سپس تیمی جدید وارد شد و خواست مظفر را جذب کند اما او تصمیمش را برای رفتن گرفته بود. نه تنها از لیگ، بلکه از تیم ملی هم رفت و با قراردادی 2 ساله به تیم ملی فوتسال زنان کویت پیوست.
همان زمان رسانه ها و کارشناسان رفتن مظفر را به معنای عدم حمایت مدیران از سرمایه های داخلی دانستند. اگرچه لیلا صوفی زاده نایب رییس زنان فدراسیون فوتبال در همان زمان عنوان کرد که مظفر را در تیم ملی از دست نداده ایم، اما شاید صوفی زاده یادش رفت که هیچ مسابقه ای هم نباشد، 2 سال دیگر مسابقات قهرمانی آسیای دیگری در راه است و این تیم در حالی باید از عنوان قهرمانی اش دفاع کند که سرمربی کاربلدش را هم ندارد.
در حال حاضر فوتسال زنان ایران مربیان خوبی دارد اما مشکل اینجاست که کمتر کسی از آن ها تجربه میادین بین المللی دارند. غیر از دانش بالای مربیگری مظفر که باعث شد او حالا از کشوری دیگر درخواست داشته باشد تا فوتسال زنان کشورشان را احیا کند، او به سبب بارها حضورش در مسابقات برون مرزی از نظر روانی هم مربی حرفه ای شده بود. به عبارتی فدراسیون فوتبال، سرمایه ای که تا حدی خودش هم در پرورشش نقش داشت را از دست داد و بدتر اینکه به نظر می رسد هیچ به فکر جایگزینی برای او نیست.
چشم به هم بزنیم لیگ تمام می شود و این تیم باید یک سال پیش از مسابقات قهرمانی آسیا اردو و مسابقات تدارکاتی و تورنمنت های مختلف را تجربه کند. هرچه دیرتر به فکر کادر فنی این تیم باشیم، روند آماده سازی را کندتر خواهیم کرد. در این صورت اگر فوتسال زنان که حالا با 2 قهرمانی پیاپی قدرت برتر فوتسال زنان آسیاست افت کند، دیگر افکار عمومی هیچ توجیهی را از فدراسیون فوتبال و مدیرانش نخواهد پذیرفت.