به گزارش ایران اکونومیست، محمد باقر حسنوند روانشناس کودک درباره اختلال بیش فعالی اظهار کرد: اختلال بیش فعالی یک اختلال عصبی-رشدی است که با سه نشانهی توجه، بیش فعالی، تکانشگری مشخص میشود، معمولا از هفت سالگی شروع میشود و میتواند عملکرد کودک را در حوزههای اجتماعی و تحصیلی تحت تاثیر قرار دهد.
وی دربارهی رابطه والدین با فرزندان بیش فعال گفت: والدین این کودکان باید توجه کنند، کودکان آنها کاری را انجام میدهند که آنها انجام میدهند و اولین الگو برای کودک خود هستند، اگر والدین الگوی رفتاری خوبی داشته باشند کودکانشان رفتار بهتری خواهند داشت. همچنین والدین باید احساساتشان را به کودک بیش فعال خود نشان دهند این احساس اگر صادقانه باشد کودک متوجه میشود رفتاری که انجام داده است چه تاثیری از لحاظ احساسی در والدین دارد، به طور مثال اگر از کودک خود ناراحت یا خوشحال هستید نشان دهید.
حسنوند در ادامه بیان کرد: والدین باید کودک خود را به کار خوب تشویق کنند و به گونهای با کودک رفتار کنند که کودک پی ببرد رفتاری که انجام داده خوب است یا نه، اگر خوب است تشویق و اگر بد است تنبیه شود، ولی نه تنبیه بدنی. لازم به ذکر است والدین باید کودک را در آغوش بگیرند و یا به صورت کلامی به کودک محبت کنند.
این روانشناس با بیان اینکه والدین باید شنونده خوبی برای کودک خود باشند اظهار کرد: والدین این کودکان سعی کنند به قولی که به آنها میدهند عمل کنند اگر گفتند بعد از انجام تکالیفت به پارک میرویم حتما به وعده خود عمل کنند. همچنین این کودکان متوجه وسایل با ارزش والدین خود نیستند به همین دلیل اشیاء با ارزش (تلفن همراه و...) را از دسترس این کودکان دور کنید.
وی گفت: والدین این کودکان باید توجه داشته باشند بر سر این کودکان داد و فریاد نزنند چرا که با فریاد چیزی درست نمیشود و کودک رفتار بد را ادامه میدهند. گفتنی است اگر خواستهای از کودک دارید به صورت مثبت و آسان، در حد فهم و درک کودک مطرح کنید تا کودک متوجه انتظاری که از او دارید شود.
حسنوند اظهار کرد: به کودک خود که مبتلا به اختلال بیش فعالی است مسئولیت دهید، این مسئولیت دادن باعث میشود کودک یاد بگیرد مسئولیت رفتار خود را در درون خانواده و جامعه بپذیرد. شایان ذکر است والدین هر تذکر را یک بار به کودک خود گفته و به کودک فرصت شروع به حرکت دهند، انتقاد دائم باعث خستگی کودک و والد میشود.
این روانشناس خاطرنشان کرد: والدین به کودک فرصت دهند یک نقش را در خانواده به عنوان فرد مهم انجام دهد؛ با دادن این نقش کودک حس میکند مسئولیت دارد و مسئولیت پذیر میشود و اعتماد به نفس خوبی در اوشکل میگیرد.