به گزارش ایران اکونومیست، ارزیابی تخریب DNA و اثرالتهابی ریوی ناشی از ذرات معلق هوای شهر تهران در شرایط آزمایشگاهی in-vitroپژوهشی است که توسط محققان کشور در دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران و پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران انجام شد.
هدف این طرح تعیین میزان تخریب DNAناشی از ذرات جمع آوری شده مجاور خیابان پرتردد وسایل نقلیه موتوری(urban) است.
درباره اهمیت این پژوهش نیز باید بیان کرد که شهر تهران دارای جمعیتی بالغ بر 10 میلیون نفر است و ذرات معلق به عنوان آلاینده اصلی در این شهر اثرات سو بر سلامتی می گذارند.
با در نظر گرفتن این نكته كه در حال حاضر علاوه بر آلاینده‌ها و ذرات معلق انسان ساخت و آلاینده‌های محلی، این شهر درگیر با پدیده گرد وغبار نیز است بنابراین نتایج این مطالعه می‌توان داده‌ها و شواهد لازم جهت ارائه استانداردهای مبتنی بر سلامت را برای مسئولان نظام سلامت فراهم کرد.
یافتن راه‌های پایش و كنترل آلودگی هوا
درک بهتر تركیبات سمی هوا، سم شناسی ذرات به ما اجازه می دهد كه راه های پایش و كنترل آلودگی هوا را همچنان كه اثرات بهداشتی آنها روی قلب و ریه را كاهش می دهیم بهتر فرموله كنیم.
علی رغم برخی محدودیت ها روش های آزمایشگاهی سلولی همچنان به عنوان یك روش در زمینه درك مكانیزم عمل آلاینده های هوا در بدن است.
با شناسایی اثرات بیولوژیكی و ارتباط آن با مشخصات و تركیبات ذرات می توان روش های كنترل آلودگی هوا را اولویت بندی كرد و چنین اطلاعاتی ممكن است در طولانی مدت منجر به بهبود استراتژی های كاهش عناصر بحرانی ذرات آلودگی هوا شود.
در واقع این روش ها درک بهتری برای رسیدن به مدل های بیماری ناشی از ذرات، استعداد ابتلا به بیماری و توسعه بیوماركرها برای رسیدن به اوت كام های مواجهه با ذرات و توسعه مداخلات درمانی و كاهش اثرات مواجهه با این ذرات را ارایه می دهند
