به گزارش ایران اکونومیست، موزه تخت جمشید در دل محوطه باشکوه تاریخی در منتهیالیه جنوبی این صفه 128 هزار متری قرار گرفته؛ درست در کنار جایی که بخش اداری هخامنشیان قرار داشته است.
برای دیدن این موزه، ابتدا باید بلیتی مجزا از بلیت ورودی پایگاه جهانی تخت جمشید گرفت.
بلیتها هنوز مثل موزه ملی و مطابق آنچه رئیس سازمان میراث فرهنگی وعده داده، الکترونیکی نشده اما این کاستی، محاسنی هم دارد و آن اینکه برخی گردشگران از جمله زوجهای جوانی که اینجا میآیند این برگه زیبا را به عنوان یادگار از سفر ماه عسل خود به یکی از مهمترین مواریث ملی نگهداری میکنند.
کرامت بردبار مدیر موزه در حین بازدید از این موزه به ما میگوید: قیمت بلیت 5 سال است تغییری نکرده و با وجود تورم و نوسانات شدید ارزی، همچنان برای گردشگران داخلی سه هزار تومان و برای خارجیها 20 هزار تومان است.
وی میافزاید: چون هنوز مشکل استفاده از مسترکارت یا کارتهای مشابه اعتباری در ایران حل نشده، ناگزیریم از گردشگران خارجی بخواهیم حتما به ریال پول پرداخت کنند.
او ادامه میدهد: در بخش نمایشگاهی 200 متر مربعی موزه، حدود 200 شیء در معرض نمایش قرار دارد که به استثنای تابوت سفالی اشکانی، باقی اشیا هخامنشی هستند.
بردبار گفت: مابقی اشیا که مربوط به سه دوره پیش از تاریخ، تاریخی و دوران اسلامی هستند در مخزن نگهداری میشوند که این اشیا از تلهای قبل از تاریخ اطراف مرودشت، از تخت جمشید و از تلهای اسلامی به دست آمده است.
مدیر موزه ملی تخت جمشید اظهار کرد: این موزه از نظر ایمنی و امنیتی مطابق استاندارد است اما ویترینها از نظر کیفیت و کاربرد در سطح پایینی قرار دارند به گونهای که گرد و خاک و حشرات کوچک میتوانند به داخل نفوذ کنند.
او اظهار امیدواری کرد تا مشکلات کیفیت نامطلوب ویترینها در تغییر ساختار فاز دوم اصلاح شود.
بردبار تاکید کرد: فاز نخست طرح توسعه موزه در سالهای 1390 تا 1393 شمسی اجرا و بر اساس آن حدود 30 ویترین به مجموعه اضافه شد.
وی افزود: فاز دوم طرح توسعه موزه که مصوب شده، به زودی اجرایی میشود و بر اساس آن مساحت نمایشگاهی صد در صد افزایش یافته و امکان نمایش 200 اثر دیگر از اشیای گنجینه وجود خواهد داشت.
او ادامه داد: طبق کار مطالعاتی صورت گرفته، در این طرح علاوه بر افزایش ویترینها و اضافه شدن دالان هوایی، محلی برای استراحت و مطالعه گردشگران نیز پیشبینی شده است.
مدیر موزه تخت جمشید افزود: بهبود و مطلوبسازی سیستمهای برودتی، سنسورها، تهویهها و ویترینها نیز از دیگر بخشهای مورد توجه در اجرای فاز دوم است.
وی تصریح کرد: اعتبار عمرانی این موزه از بودجه اداره کل پایگاههای جهانی و بودجه جاری و حقوق کارکنان آن بنا به تفکیک وظایف از طریق اداره کل موزهها و یگان حفاظت سازمان میراث فرهنگی تامین میشود.
بردبار گفت: با موزههای کشورهای خارجی به طور مستقیم همکاری بین موزهای نداریم اما عمده تبادلات نمایشگاهی بین موزهای با واسطه موزه ملی انجام میشود و اشیای مورد درخواست ما با رعایت همه موارد ایمنی و امنیتی از طریق موزه ملی و با دستور رئیس سازمان میراث فرهنگی برای مدت معینی در اختیار موزههای خارجی درخواستکننده قرار میگیرد.
او گفت: برای زیباسازی محوطه اقدام قابل انجامی در دستور کار نداریم چون تا شعاع سه کیلومتری حریم تخت جمشید احصا شده، حتی اجازه کاشت یک درخت هم وجود ندارد و ما خود وظیفه داریم از این عرصه و حریم و حتی منظر مراقبت و نظارت کنیم که این حریم در بخشهای غربی، شمالی و جنوبی معین شده و از قسمت شرق هم به کوه رحمت منتهی میشود.
مدیر موزه تخت جمشید گفت: عمده بازدیدکنندههای این موزه، گروههای دانشجویی و دانشآموزی هستند و جوانان و زوجهای جوان هسته اصلی بازدید کنندهها را تشکیل میدهند.
وی ضمن گلایه از صدور مجزای بلیت برای بازدید موزه ابراز امیدواری کرد این اجازه به آنان داده شود تا بلیت موزه و محوطه تخت جمشید به خرید یک بلیت فقط در ورودی محوطه تاریخی منحصر شود که با این اقدام، گردشگران به مشقت نیفتند.
بردبار، در طرح ابتکاری جالبی در خارج از وقت اداری، مدت دو سال است که کلاسهای آشنایی با میراث فرهنگی را برای جوانان مرودشتی برگزار کرده و این طرح با استقبال دانشآموزان این منطقه مواجه شده است.
در این موزه هم اکنون گالری عکسی در شمار 60 قطعه از داریوش محمدخانی برپاست که این عکسها به گروههای ایرانی و خارجی هدیه آورنده در پلکانهای شمالی و شرقی کاخ آپادانا اختصاص دارد.
در این عکسها به 23 گروه هدیه آورنده و موقعیت کنونی سکونت آنها روی نقشه اشاره شده است.
بنا به این گزارش، ساختمان این موزه در زمان خشایارشا، کاخ همسر پادشاه یعنی کاخ ملکه بوده است.
این ساختمان در سال 330 قبل از میلاد مسیح به آتش کشیده میشود و در سال 1310 پاکسازی شده و همزمان توسط پروفسور هرتسفلد بازسازی میشود که این فرآیند در 1314 در زمان پروفسور اشمیت به پایان میرسد.
تنها مکان بازسازی شده تخت جمشید، ساختمان این موزه است که طبق سبک و سیاق اصلی قدیم تخت جمشید دقیقا بازسازی شده و ساختار سنگی موزه مثل ته ستون، شالی ستون، درگاهها ورودی و خروجیها و دو سنگ یکپارچه که هریک 35 تن وزن دارند جملگی هخامنشی اصل هستند.
هم اکنون بیش از پنج هزار شی مطالعاتی در مخزن و چهار هزار شی موزهای و شاخص در این موزه وجود دارد.
ساختمان موزه که به حرمسرا یا کاخ مشکوی شهرت دارد در دهه دوم قرن سیزدهم هجری شمسی توسط پروفسور هرتسفلد و براساس طرح اصلی تجدید ساخت شد و شامل تالار اصلی و تعداد زیادی اتاق و راهرو است. کاخ اصلی حرمسرا که درگاههایش با نقوش خشایارشا و خدمه مخصوص و جنگ شاه با شیر و هیولا مزین شده است، تالار اصلی موزه را تشکیل میدهد و سقف آن بر 12 ستون چوبی استوار است.
شالوده ساختمان بر سنگ کوه بنا شده و کف تالار با ساروجی قرمز رنگ مفروش شده است به همین دلیل فضای داخلی این موزه را نیز به رنگ قرمز ساختهاند.
با اجرایی شدن فاز دوم توسعه این موزه هیچ سازه ساختمانی به مساحت مجموعه اضافه نشده و تنها امکانات و فضای نمایشگاهی به دو برابر خواهد رسید.