به گزارش ایران اکونومیست؛ روزنامه مارکای اسپانیا روز یکشنبه در گزارشی با اعلام این مطلب دلالیل افت‌و‌خیزهای تیم تحت هدایت «ارنستو والورده» را مورد بررسی قرار داده است.
در این گزارش با اشاره به باخت خانگی 4 بر 3 اخیر کاتالان‌ها مقابل رئال بتیس آمده است: در مدل بازی تیم فوتبال بارسلونا بحثی نیست، تعهد این تیم و بازیکنانش به فوتبال مالکانه است و حضور بازیکنی مانند لیونل مسی استفاده از این سیستم بازی را منطقی تر جلوه می‌دهد. با این حال، نگاهی اجمالی به اتفاقاتی که از ابتدای این فصل تاکنون در لالیگا و بارسلونا رخ داده است، می‌توان به این نتیجه رسید که شاید زمان یک تغییر تاکتیکی یا اضافه کردن یک سیستم بازی جدید به سبک فوتبال تیم بارسلونا فرا رسیده باشد چون سیستم فعلی او یعنی 3-3-4 برای رقبا به سیستمی قابل پیش‌بینی تبدیل شده است که کنترل آن را برای آنها آسان می‌کند.
آمار گل‌های خورده بارسلونا هم گواه این موضوع است.
آبی‌و‌اناری‌های کاتالونیا در 12 بازی‌شان در این فصل 18 گل خورده‌اند که مساوی با کل گل‌هایی است که تا پایان هفته سی‌و‌سوم (5 هفته به پایان) فصل گذشته بوده است. این در حالی بوده که مدافع عنوان قهرمانی لالیگا در برخی از بازی‌هایش در این فصل مانند بازی این هفته‌اش مقابل رئال بتیس که با نتیجه 4 بر 3 آن را واگذار کرد، می‌توانست گل‌های بیشتری دریافت کند و اکنون آمار گل‌های خورده بدتری داشته باشد.
مشخصاً این ضعف تدافعی صرفاً در نبود مهره‌‌های مصدوم از جمله ساموئل اومتیتی خلاصه نمی‌شود و یک جای کار در سیستم بازی ارنستو والورده به خصوص در فاز دفاعی می‌لنگد.
نکته جالب در مورد سیستم بازی بارسلونا این است که در تمام بازی‌هایی که آبی و اناری‌های کاتالونیا در فصل جاری بیش از همه تحت فشار قرار گرفته و به دردسر افتاده‌اند، این تیم با سیستم 3-3-4 بازی کرده‌اند. به عنوان مثال در بازی مقابل لگانس که بارسلونا آن را با نتیجه 2 بر صفر باخت، لیونل مسی، دمبله و منیر الحدادی مثلث هجومی ترکیب اصلی آبی‌و‌اناری‌ها را تشکیل دادند و فیلیپه کوتینیو جزو اصلاع مثلث خط میانی تیم بود.
یک هفته قبل از آن مقابل جیرونا در نوکمپ که نتیجه بازی 2 – 2 مساوی شد، والورده تیمش را با یک مثلث هجومی متشکل از دمبله، مسی و لوئیس سوارس به زمین بازی فرستاد. همین اتفاق در بازی مقابل اتلتیک بیلبائو و والنسیا هم رخ داد (2 بازی که یک – یک مساوی به پایان رسید).
* توفیق اجباری بدون مسی
دقیقاً در سه هفته غیبت لیونل مسی به خاطر شکستن دستش بود که ارنستو والورده تصمیم به تغییر در آرایش تاکتیکی تیمش گرفت و انسجام بخشیدن به شیوه بازی تیمش را به ریسک برای بازی هجومی ترجیح داد. در آن مدت بود که سیستم بازی بارسلونا به 2-4-4 تغییر کرد، سیستمی که بارسلونا با آن بهترین نتایجش را از ابتدای فصل گرفت.
ارمغان این تغییر سیستم، کسب پیروزی در ورزشگاه ومبلی مقابل تاتنهام در لیگ قهرمانان اروپا یا در ال‌کلاسیکو مقابل رئال مادرید بود.
وقتی که بارسلونا با سیستم 2-4-4 به میدان رفت، برخی بازیکنان مخصوصاً کوتینیو فضا و انگیزه بیشتری برای تأثیرگذاری بر روند بازی این تیم داشته‌اند. کوتینیو در این سیستم می‌داند چطور باید زوج هجومی سوارس و مسی را همراهی و آنها را تغذیه کند.
به هر صورت، به نظر می‌رسد که والورده باید راهی برای جلوگیری از وارد آمدن آسیب‌های بیشتر به تیم پیدا کند چرا که سیستم دفاعی بارسلونا در حال حاضر در سطحی قابل قبول کار نمی‌کند و به همین سبب 12 امتیاز از 36 امتیاز ممکن این فصل را از دست داده است. در حقیقت والورده و شاگردانش خوش‌شانس هستند که رقبای اصلی آنها در کورس قهرمانی لالیگا، رئال مادرید و اتلتیکومادرید هم مشکلات و بحران‌های خاص خودشان را در این فصل داشته‌اند و گرنه ممکن بود که وضعیت این تیم بحرانی‌تر از چیزی باشد که اکنون هست.
به لطف شروع ضعیف سایر تیم‌ها، بارسلونا با وجود توقف در 5 بازی‌اش در این فصل (شامل 2 شکست و 3 تساوی) هنوز صدرنشین است اما حاشیه امنیت یک امتیازی، آنقدر زیاد نیست که به مردان والورده فرصتی ارتکاب اشتباهات دیگری را بدهد.
