به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از گیزمودو، خون انسان و حیوانات جوان، ویژگی‌هایی دارد که علاقه به آزمایش آن را در دانشمندان برانگیخته و آنها تصمیم گرفته‌اند بررسی روش‌های استفاده کارآمد از خون جوانان را ادامه دهند.
گروهی از پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیا، برکلی"(UC Berkeley) در بررسی جدید خود نشان دادند که پلاسمای خون موش‌های جوان می‌تواند نوعی زخم کبد موسوم به "زخم ایسکمی-رپرفیوژن"(IRI) را در موش‌های بزرگسال کاهش دهد.
زخم ایسکمی-رپرفیوژن، نوعی آسیب به بافت است که با توقف موقت خونرسانی به یک اندام و در نتیجه قطع ذخیره اکسیژن رخ می‌دهد. این شرایط معمولا پس از جراحی یا پیوند کبد پیش می‌آید و برای بیمارانی که سن بالاتری دارند، خطرناک است.
پژوهشگران، شش موش بزرگسال را با پلاسمای خون موش‌های جوان و شش موش دیگر را با پلاسمای خون موش‌های بزرگسال تحت درمان قرار دادند. آنها ذخیره خون کبد موش‌ها را موقتا قطع کردند و کبد آنها را پس از شش ساعت مورد بررسی قرار دادند.
در نتیجه این درمان، نشانه‌های زخم کبد و و سطح آنزیم‌هایی که نشان‌دهنده آسیب کبدی هستند، در موش‌هایی که خون جوان دریافت کرده بودند، کاهش یافت.
درمان با پلاسمای خون موش‌های جوان، فعالیت خودخواری یا "اتوفاژی"(Autophagy) را نیز به کبد موش‌های بزرگسال بازگرداند.
این گروه پژوهشی، پیشتر هم گزارش داده بود که پلاسمای خون جوان می‌تواند فعالیت اتوفاژی که به بالا رفتن سن موش‌ها در آنها متوقف می‌شود، بازگرداند و به بهبود عملکرد کبد منجر شود. این پژوهش جدید نشان می‌دهد که ممکن است فرآیند اتوفاژی بتواند بدن را از این نوع جراحت‌ها حفظ کند و یک دلیل احتمالی برای کارآیی خون جوان در این گونه موارد ارائه دهد.
"مایکل کانبوی"(Michael Conboy)، پژوهشگر مهندسی زیستی دانشگاه کالیفرنیا، برکلی گفت: این پژوهش، اطلاعات مفیدی را به پژوهش‌هایی که پیشتر در این زمینه صورت گرفته‌اند، اضافه می‌کند.
یافته‌های این پژوهش، بررسی‌های قبلی کانبوی که در مورد مزایای درمان موش‌های بزرگسال با خون موش‌های جوان و بهبود فعالیت سلول‌های کبد بود، تقویت می‌کنند. کانبوی افزود: در طول چند سال گذشته، مقالات بسیاری در مورد این موضوع به چاپ رسیده‌اند. این روش علمی، کارآیی بالایی دارد و بسیاری از پژوهش‌های پیشین را تایید می‌کند.
