به گزارش ایران اکونومیست؛ نگاهی گذرا به جذب سرمایه در کسب و کارهای نوپایی که دیگر این روزها به کسب و کارهای بزرگ تبدیل شده اند نشان میدهد که عمده سرمایه راه یافته به آن ها، توسط سرمایه گذاران خارجی تامین شده است.
این که کسب و کارهای نو پای ایرانی تا این اندازه برای خارجی‌‌ها جذاب بوده‌اند که در آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند و ارزآوری برای کشور صورت گرفته، بسیار ارزشمند است. اما عدم حمایت سرمایه‌‌گذارهای داخلی از این استارتاپ‌ها موضوع مهمتری است.
موضوعی که باید واکاوی و راه حلی برای رفع آن پیدا شود. اما آنچه که مشخص است این است که سرمایه‌گذاران خرد و کلان داخلی از دو معضل بی اعتمادی و عدم آگاهی در این حوزه رنج می‌برند و اساسا با اکوسیستم استارتاپی آشنا نیستند.
مهشاد سبحانی که به عنوان یک کار آفرین در حوزه جذب سرمایه برای کسب و کارهای نوپا فعالیت می‌کند در خصوص وضعیت موجود اقتصادی و راه‌های برون رفت از این وضعیت می‌گوید: با افزایش قیمت ارز و یا بهتر بگوییم، کاهش ارزش ریال، نگرانی از بی‌ارزش شدن سرمایه در بین مردم باعث ایجاد همهمه شد و سرمایه آن‌ها به سمت بازارهای نامتعارفی همچون ارز، سکه و خودرو سرازیر گشت. بازارهایی که نه تنها ارزش نقدینگی را افزایش نمی‌دهند، بلکه باعث ایجاد حباب قیمت و سوء استفاده دلالان و سودجویان می‌شود.
این در حالیست که قبل از آن سرمایه‌گذاری مردم در بازار مسکن رخ می‌داد و به دلیل مولد نبودن این بازار، چرخه اقتصادی مثبتی هم از این سرمایه‌گذاری به دست نیامد. این روند نشان داد که سرمایه نقدی مردم بیشتر از آنکه به ایجاد ارزش کمک کند، منجر به بزرگ شدن حباب قیمت‌ها شد و دلیل آن تصمیمات هیجانی و به دور از تحلیل‌های اقتصادی بود.
این کارشناس حوزه کسب و کار معتقد است وابستگی بازار مصرف به کالاهای خارجی سدی در برابر خودکفایی است و با هر بار نوسان در قیمت ارز زندگی و معیشت مردم دچار افول می‌شود.
وی متذکر شد که پولدار شدن و افزایش سرمایه یک شبه رخ نخواهد داد و اگر افراد از ورود سرمایه به بازارهایی همچون خودرو، ارز و طلا موفق به افزایش پول شدند، این به معنی پولدار شدن نیست.
** استارتاپ‌های یک میلیارد دلاری ایرانی
بنیانگذار استارتاپ ایده هاب ضمن اشاره به اینکه کشورهای دیگر در دوران رکود از فرصت‌های دیگری همچون کسب و کارهای مبتنی برفناوری اطلاعات برای سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی استفاده می کنند، افزود: استارتاپ‌های بیشماری در دنیا وجود دارند که با تامین سرمایه خرد جمعی موفق به پیشرفت و افزایش ارزش شده‌اند.
وی گفت: به عنوان مثال استارتاپی به نام oculus در زمینه عینک‌های واقعیت مجازی از طریق کمپینی در کیک استارتر موفق به جذب حدود 2.5 میلیون دلار سرمایه شد و در نهایت راه‌اندازان این استارتاپ سال گذشته آن را به قیمت ۲ میلیارد دلار به فیسبوک فروختند و یا در سال 2016 در انگلستان کمپین جذب سرمایه خرد جمعی که برای استارتاپ Revolut در Crowdcube به راه افتاد که در نهایت منجر به جذب چیزی حدود یک میلیون پوند سرمایه شد و در نهایت نیز در آپریل سال 2018 ارزش این استارتاب از 42میلیون پوند به 2/1 میلیارد پوند رسید.
در ایران هم استارتاپ های بزرگی شکل گرفته و رشد کردند که امروز اعلام می کنند که ارزششان به بیش از یک میلیارد دلار رسیده است و به اصطلاح یونیکورن شده‌اند. اما آیا سرمایه‌گذاری در هر استارتاپی منجر به سود و ارزش می‌شود؟ پاسخ سبحانی که خود متخصص بلاکچین است به این سئوال منفی است.
وی می‌گوید: سرمایه گذاری در استارتاپ‌ها یک نوع سرمایه‌گذاری بلند مدت محسوب می‌شود. مدت بازگشت سرمایه به صورت استاندارد چیزی بین ۴ تا ۱۰ سال است. کما اینکه در ایران کسب و کارنوپایی که سرویس پیک موتوری اینترنتی میدهد ، به گفته مدیرانش ارزشش فقط طی یک سال ۵۰ برابر شده است. اما این به آن معنا نیست که کار همه‌ی کسب و کارهای نوپا به موفقیت ختم می‌شود. استارتاپ‌ها به همان اندازه که قابلیت رشد و پیشرفت دارند، به همان اندازه هم احتمال شکستشان می‌رود.
بنیانگذار ایده هاب با اشاره به هجوم مردم برای خرید خودروهای پیش فروش شرکت های خودرو سازی به عنوان نوعی از سرمایه‌گذاری گفت: وقتی طی یک روز چیزی حدود ۳۰ هزار دستگاه خودرو پیش فروش می‌شود و مبلغ دریافتی شرکت خودروساز در همان روز چیزی حدود ۳۵ میلیون دلار است، یعنی جامعه تشنه سرمایه‌گذاری برای حفظ ارزش نقدینگی و سرمایه است. اگر این ۳۰ هزار نفر سرمایه ۳۵ میلیون دلاری‌شان را صرف سرمایه گذاری در استارتاپ‌های سطح A می‌کردند می‌توانستند ۱۲۵ کسب و کار نوپای رو به رشد را حمایت کنند، و این امر نه تنها به کارآفرینی کمک می‌کرد بلکه ارزش سرمایه آن ها را طی چند سال به میزان قابل توجهی افزایش می‌داد.
** تامین سرمایه خرد جمعی قانونی شد
سبحانی در خصوص تشخیص استارتاپ‌های موفق که ارزش سرمایه‌گذاری دارند و یا به زبان ساده‌تر سرمایه گذاری در آن ها ریسک کمتری دارد، گفت: تا حدی می‌توان کسب و کارهای نوپای آینده دار را تشخیص داد اما این کار بسیار تخصصی است. این روزها مجموعه‌های شتاب دهنده زیادی در خصوص جذب سرمایه برای کسب و کارهای نوپا فعالیت می‌کنند، اما حلقه مفقوده کارشناسان غربالگری، استعدادیابی و ارزش‌گذ‌اری در این شتابدهنده‌ها، عدم تخصص و تجربه کافی‌ست. کسانی که چنین تشخیصی را می‌دهند، باید سابقه مشاوره در شرکت‌های بزرگ و همچنین سابقه کار در حوزه سرمایه‌گذاری بانکی داشته باشند.
وی افزود: پس از انتخاب کسب و کار نوپای آینده‌دار، نوبت به انتخاب مدل‌های سرمایه‌گذاری در آن می‌رسد. تا کنون قوانین جذب یا تامین سرمایه خرد جمعی در ایران وجود نداشته و این قانون به تازگی تصویب و ابلاغ شده و در آینده ای نزدیک اجرایی خواهد شد.
وی گفت: در این روش تامین سرمایه که توسط فرابورس تدوین شده است، افراد حقیقی نیز می توانند به صورت انفردی در کسب و کارهای نوپا سرمایه گذاری کنند که این مدل سرمایه‌گذاری ۴ حالت دارد که فقط ۳ مدل آن در ایران قانونی شده است. در مدل سرمایه‌گذاری بر مبنای سهام سرمایه‌گذاران به ازاء مبلغ سرمایه‌شان سهام دریافت می‌کنند.
وی افزود: در مدل سرمایه‌گذاری بر مبنای پاداش، در ازای پرداخت مبلغ مشخص محصول یا خدمات کسب و کار را دریافت می‌کنند و اما روش سوم که در ایران قانونی نشده است جذب سرمایه به عنوان وام برای توسعه استارتاپ است و روش دیگر مدل تامین مالی خیریه (Donate) است که بدون بازگشت سود است، کاری که تا پیش از این برخی ازاستارتاپ‌های ایرانی جهت امور خیریه اجرا می‌کردند.
در هر حال با قانونی شدن تامین سرمایه خرد جمعی در ایران و ایجاد فرصتی برای سرمایه‌گذاری آینده نگر، این امید می‌رود که نقدینگی مردم که مبلغ کمی هم نیست، به سمت این حوزه یعنی کسب و کارهای نوپا سرازیر شود تا ضمن ایجاد کارآفرینی، ارزش آفرینی هم در اقتصاد کشور رخ دهد.
مهشاد سبحانی که دانش آموخته رشته MBA با گرایش سرمایه گذاری مالی از دانشگاه Schulich کاناداست می گوید: کسب و کارهای نوپا تا وقتی پیشرفت می‌کنند که سرمایه‌گذاری و نفوذ تکنولوژی در آن‌ها در جریان باشد. جای استارتاپ هایی در زمینه هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و بلاکچین در ایران خالیست.
شاید به زودی این استارتاپ‌ها راه اندازی شوند. اما موضوع مهمتر، فرهنگ سازی تغییر الگوی ذهنی جامعه در حوزه سرمایه‌گذاریست. اگر جامعه به این باور برسد که فناوری اطلاعات و کسب و کارهای نوپای مبتنی بر فناوری، مولد صنایع دیگر و اقتصاد کشور هستند، بی‌شک از سرمایه‌گذاری در این کسب و کارها تردید نخواهند کرد. کارشناسان مالی معتقدند که سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها نقدینگی ندارد، در نتیجه سرمایه‌گذاری در کسب و کارهای نوپا جلوی تورم را خواهد گرفت.
